ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 493
“ธรรมดา! ธรรมดามากๆ!”
ระหว่างคุนอู๋และซีไหลชิงดีชิงเด่นกันอยู่นั้น เสิ่นฉงกลับเอ่ยอย่างผ่อนคลาย
ความคิดเห็นของเขา ทำให้พวกเขาทั้งสองไม่พอใจขึ้นทันที
ภายใต้การจ้องเขม็งจากคุนอู๋และซีไหล เสิ่นฉงโบกมืออย่างหยิ่งผยอง ทำให้ด้านหน้าของพวกเขาทั้งสี่มีไหสุราวางเต็มไปหมดในทันใด
ดินที่ถูกถมจนแห้งสนิท ไม่รู้ว่าเก็บรักษาสุราชั้นดีไว้กี่ปีแล้ว
เมื่อเจียงหลีมองเห็นสุราเหล่านี้ ดวงตาก็สว่างขึ้น
“หญิงงามควรคู่กับสุราชั้นดี สุราชั้นหนึ่งเหล่านี้เป็นของขวัญต้อนรับศิษย์น้องคนเล็ก สุรานี้กลั่นมาจากผลไม้เซียนหลากหลายชนิดและมีรสหวานสดชื่น โดยมีสรรพคุณช่วยปรับสมดุลร่างกายและบำรุงอวัยวะภายใน” เสิ่นฉงแนะนำ
“ขอบคุณศิษย์พี่ใหญ่” เจียงหลียิ้มอย่างงดงามและมิได้เกรงใจต่อเสิ่นฉง
เมื่อมองเห็นเสิ่นฉงได้หน้า คุนอู๋และซีไหลไม่คิดยอมแพ้ จึงแย่งกันเสกของขวัญให้เจียงหลีจนกองเป็นภูเขาเล็กๆ อยู่ตรงหน้านาง
เจียงหลีมองไปที่กองผนึกหินวิญญาณและทักษะการต่อสู้จำนวนหนึ่งที่กองเป็นภูเขาด้วยความประหลาดใจ แน่นอนว่ามีของบางอย่างที่นางก็ไม่รู้ว่าเป็นอะไรรวมอยู่ด้วย ทำให้นางพูดไม่ออกบอกไม่ถูก
“ข้ามาที่นี่เป็นครั้งแรก พวกท่านต้อนรับอบอุ่นเช่นนี้ ข้ารับไว้ไม่ไหวจริงๆ!”
“โธ่ ตำหนักเย่าเราเงียบเหงานานเกินไปแล้ว! เพราะการมาของศิษย์น้องเล็กวันนี้ ถูกชะตากับพวกเรานัก หากเปลี่ยนเป็นอีกคน อาจไม่ได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกับเจ้า” ซีไหลถอนหายใจกล่าว
“…” เจียงหลีพูดไม่ออก ทันใดนั้น พลันนึกถึงหากเป็นหันเหยากวงมาที่ตำหนักเย่าแทนตนจะเป็นภาพเช่นไร
คุนอู๋ขยับเข้ามาใกล้ และแสดงท่าทางน่าสงสารต่อเจียงหลี “ศิษย์น้องเล็ก ข้าอยากมีน้องสาวมานานแล้ว วันนี้เจ้าช่วยเติมเต็มข้าโดยเรียกข้าว่าพี่ชายได้หรือไม่”
“พวกท่านล้วนเป็นศิษย์พี่ของข้า ไม่นับว่าเป็นพี่ชายหรือ” ปากของเจียงหลีกระตุกอย่างแรง
คุนอู๋ตอบกลับทันที “ไม่เหมือนกัน ศิษย์พี่ไม่ใกล้ชิดเท่าพี่ชาย”
“ข้ามีพี่ชายแท้ๆ อยู่แล้ว” เจียงหลีเอ่ย
ซีไหลร่วมโน้มน้าวว่า “ศิษย์น้องเล็ก พวกเราฝึกฝนกันมาหลายปี เห็นโลกมามาก เจ้าอายุยังน้อย และพวกเรายินดีที่จะให้ความรักและเอ็นดูเจ้า เจ้าคงไม่ใจร้ายจนไม่ช่วยให้ความปรารถนาเล็กๆ ของพวกเราเป็นจริงใช่ไหม”
“…” ทั้งสามขาดความรักขนาดไหนกันนะ
เจียงหลีพูดไม่ออก จ้องมองดวงตาทั้งสามคู่ที่มองนางด้วยความน่าสงสาร ด้วยความจำใจ นางจึงตะโกนเรียก “พี่ชาย” สามครั้ง
เมื่อพวกเขาได้ยินคำนี้ในที่สุด ทั้งสามก็แสดงสีหน้าพึงพอใจในทันที
จากนั้น พวกเขาทั้งสามก็ตามติดเจียงหลีถามเรื่องนั้นเรื่องนี้ และบอกว่าจะช่วยเจียงหลีทำความสะอาดตำหนัก ตอนนี้อาจพูดได้ว่าเจียงหลีรู้สึกปวดหัวจากความกระตือรือร้นของศิษย์พี่ทั้งสามไปเสียแล้ว
รอจนฟ้ามืด ถึงจะส่งคนทั้งสามกลับไปได้
หลังจากที่นางทำความสะอาดเสร็จแล้ว นางถึงนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ถามไถ่สถานการณ์ของทั้งพี่ชายของนาง ลู่เสวียน เหวินเหรินชิ่งชิ่งและคนอื่นๆ เลย
เดิมทีนางคิดว่าหลังจากผ่านการสอบเข้าสำนักแล้ว นางจะสามารถพบเจอกับพวกเขา แต่นึกไม่ถึงว่ากลับถูกส่งมาที่ตำหนักเย่าโดยตรงเลย
นางยืนอยู่ในตำหนักและมองไกลออกไป นอกตำหนักที่งดงามมีภูเขาร่ายเรียงยาวสุดลูกหูลูกตา
อาณาบริเวณของฮวงเสินกว้างใหญ่ไพศาล นางไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเจียงเฮ่าอยู่ที่ไหน หรืออยู่ตำหนักใดกันแน่
“ศิษย์รัก เจ้าคิดถึงใครอยู่หรือ”
ทันใดนั้น เสียงของท่านประมุขปรากฏที่ด้านหลังของเจียงหลี
นางหันหน้ากลับมาอย่างกะทันหันและเห็นภาพแสงไฟสลายไปจากท่านประมุข นี่คือผู้ยิ่งใหญ่! เจียงหลีชื่นชนด้วยความตื่นตะลึงในใจ
“ท่านอาจารย์ที่เคารพ” เจียงหลีเรียก
นี่เป็นครั้งแรกที่นางเป็นศิษย์มีครูในตลอดทั้งสองภพ แต่ไม่รู้ว่าเพราะเหตุผลใด นางถึงเอ่ย ‘ท่านอาจารย์ที่เคารพ’ ออกมาได้อย่างลื่นไหลมาก
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์