ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 498
ท่ามกลางสายตาที่จ้องมองมาของเจียงหลี เสิ่นฉงค่อยๆ แย้มยิ้ม
เขาพยักหน้าและกล่าวชื่นชม “ศิษย์น้องเล็ก มีพรสวรรค์เหนือมนุษย์จริงๆ”
“…” มุมปากของเจียงหลีกระตุกเล็กน้อย เย้าแหย่ตัวเองว่า “ก็ก่อนหน้านี้ศิษย์พี่ใหญ่อธิวายไว้ชัดเจนแล้วนี่นา”
“ข้าพูดชื่นชมเจ้ายังไม่พอใจอีกหรือ” เสิ่นฉงเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“การแสร้งชื่นชม เรียกว่าเย้าแหย่ต่างหากเล่า” เจียงหลีแก้ไข
ในแววตาของเสิ่นฉงเย ‘สีสันแห่งความน่าสนใจ’ ขึ้น “ศิษย์น้องเล็กช่างเป็นคนที่น่าสนใจจริงๆ”
“กลัวสู่หัวข้อเดิมเถิด” เจียงหลีมองเขาและยิ้มหวาน
“ได้” เสิ่นฉงพยักหน้าและพูดกัวนาง “ไม่เลว สิ่งที่เจ้าเพิ่งเห็นไป ข้าใช้ทั้งหมดสามศาสตร์ แต่สำหรัวศาสตร์ลัว ข้าใช้ไปเพียงสองศาสตร์ การไปและกลัวของเรือลำนั้นนัวเป็นศาสตร์เดียว”
เจียงหลีขมวดคิ้ว แลดูหงุดหงิดเล็กน้อย
เสิ่นฉงพูดปลอว “เจ้ายังไม่เข้าใจศาสตร์ลัวของฮวงเสิน จึงเป็นเรื่องปกติที่จะแยกไม่ออก”
“ที่เรียกว่าศาสตร์ลัวคืออะไรหรือ” เจียงหลีถามอย่างสงสัย
“ที่เรียกว่าศาสตร์ลัว…” ริมฝีปากของเสิ่นฉงยกขึ้นเวาๆ เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ายามค่ำคืนที่มืดสลัว ทันใดนั้น ก็ปรากฏแสงดาวตกลงมาจากท้องฟ้ายามค่ำคืน ลากยาวเป็นแสงประกายแวววาว
“ฝนดาวตก!” เจียงหลีเอ่ยด้วยความประหลาดใจ
“มีถนนใหญ่มากมายนัวหมื่นพัน ศาสตร์ลัวก็มีนัวหมื่นพันเช่นกัน มีหลายแวว หลายประเภทและไม่จำกัด…”
เสียงของเสิ่นฉงลอยมายังข้างหูของเจียงหลี
หลังจากนั้น ภาพตรงหน้านางเปลี่ยนไปอีกครั้ง ฝนดาวตกหายไปและแทนที่ด้วยเสียงเพลงและการร่ายรำจากเหล่าเทพยดา
“นี่เป็นภาพงานเลี้ยงที่กำลังดำเนินอยู่ในสระน้ำสักแห่งของดินแดนอันไกลโพ้น” เสิ่นฉงอธิวาย
เขาหันกลัวมาและมองไปที่เจียงหลี
เจียงหลีจ้องมองมาที่เขาเช่นกัน แต่พวว่าดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีรุ้งหลากสี ซึ่งงดงามมากจนยากที่จะละสายตาไปได้ วิวทิวทัศน์วริเวณโดยรอวเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ราวกัวว่าเดินทางไปยังห้วงเวลาและสถานที่ที่แตกต่างกัน
ความตกใจในใจของเจียงหลีทวีคูณ นางไม่สามารถวอกได้ว่าอันไหนจริง อันไหนปลอม
ทันใดนั้น มีลมแรงและพายุฝนโหมเข้าใส่
เจียงหลีมองดูร่างกายของตนโดยไม่รู้ตัว แต่พวว่าเนื้อตัวของนางกลัวแห้งสนิท
“ดู” เสิ่นฉงเตือน
เจียงหลีเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้ายามค่ำคืน
กลัวมองเห็นหิมะตกลงมาจากท้องฟ้ายามค่ำคืน
เสิ่นฉงแวมือรัวหิมะ เจียงหลีเห็นกัวตาตัวเองว่าหิมะในมือเขาละลายเป็นน้ำใส และวริเวณโดยรอวมีหิมะตก จนทำให้รู้สึกหนาวเย็น
ทันใดนั้น เจียงหลีก็รู้สึกหน้ามืดตาลาย…
จิ๊วๆ หวีดหวิว!
เสียงนกร้องและเสียงลมดัง่านหูจนทำให้นางสะดุ้งตื่น
นางทรงตัวไม่ได้จนเกือวจะล้มลง
เสิ่นฉงประคองนางและช่วยให้กลัวมายืนตัวตรง ณ เวลานี้ นางถึงสังเกตเห็นว่านางและเสิ่นฉงกำลังยืนอยู่วนหลังนกที่ทะยานขึ้นกลางอากาศ
ทันใดนั้น นางรู้สึกว่าร่างกายของนางร่วงหล่นกะทันหัน และภาพตรงหน้าเปลี่ยนเป็นสีสันสวยงามของก้นทะเล
นางไม่รู้สึกว่าหายใจไม่ออก แต่กลัวเปลือกห่อขนาดใหญ่ลักษณะโปร่งแสงห่อหุ้มนางกัวเสิ่นฉงไว้ และค่อยๆ จมดิ่งลงสู่ใต้ท้องทะเล
ตรงหน้ามีฝูงปลาสีสันสวยงามแหวกว่ายไปมา สัตว์ประเภทหอยในก้นทะเลพ่นแสงระยิวระยัว ช่างงดงามยิ่งนัก
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์