ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 510
“ข้าไปส่งพวกเจ้าเอง” หลังพบกัน เจียงหลียังไม่ทันได้มีเวลาคุยถึงเรื่องเก่าๆ เสิ่นฉงก็เอ่ยปากพูดขึ้นมาก่อน
“ขอรับ! ท่านรองประมุข”
ทั้งสี่ขานรับพร้อมกัน
หลังเจียงเฮ่าแสดงความเคารพ ยังแอบส่งสายตาไปทางเจียงหลี
คุนอู๋เดินมาด้านหน้า นำของบางอย่างออกมาจากบริเวณหน้าอก เมื่อนำของชิ้นนั้นออกมา เจียงหลีก็รับรู้ได้ถึงคลื นพลังของการเคลื่อนย้ายที่ทรงพลัง
ซีไหลเดินตามมา นำของที่ดูคล้ายกับหยกก็ไม่ใช่ หินไม่เชิงออกมาพร้อมกับคุนอู๋ หลังจากวางไว้บนพื้นก็เกิดแหล ล่งพลังงานขึ้น ทั้งสองจึงถอยออกมายืนอยู่ที่มุมหนึ่ง
“ศิษย์น้องเล็กระวังตัวด้วย”
“พวกข้าจะรอเจ้ากลับมา”
คุนอู๋และซีไหลหันไปยิ้มกับเจียงหลี
ความเป็นห่วงที่ทั้งสองมีให้กับเจียงหลี ทำให้ในแววตาพี่ชายแท้ๆ อย่างเจียงเฮ่านั้นแสดงออกถึงความซาบซึ้งใจ เมื่ อคิดอยู่สักพัก จึงเดินไปด้านหน้า คารวะพวกเขาทั้งสาม แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่จริงใจ “ข้าเจียงเฮ่าขอใช้โอกาสนี ขอบคุณท่านรองประมุขทั้งสามเป็นอย่างมากที่ดูแลอาหลี”
“พวกเราไม่รู้ว่าอาหลีเป็นใคร พวกเรารู้เพียงว่า นางคือศิษย์น้องเล็กของพวกเรา” บนใบหน้าที่สง่างามดุจมารขอ องซีไหล มีรอยยิ้มอ่อนโยนปรากฏขึ้น
คุนอู๋ยิ้มเอ่ย “นางคือศิษย์น้องเล็กของพวกเรา พวกเราย่อมต้องดูแลเป็นธรรมดา เจ้าไม่ต้องเอ่ยคำขอบคุณใดๆ”
เสิ่นฉงหัวเราะเบาๆ ถึงแม้จะไม่ได้เอ่ยคำใด แต่นั้นก็หมายความว่า ตัวเขานั้นคิดเหมือนพวกเขาทั้งสอง
แม้เป็นเช่นนี้ เจียงเฮ่าก็ยังคงแสดงความขอบคุณกับพวกเขาทั้งสาม
เมื่อเห็นเขาเป็นเช่นนี้ เจียงหลีก็หันไปพูดกับเสิ่นฉงและทั้งสามอย่างตั้งใจ “ศิษย์พี่ทั้งสาม ขอบคุณพวกท่าน มาก รอข้ากลับมานะ”
“เข้ามาสิ” ไม่พูดพร่ำทำเพลง เสิ่นฉงก้าวเข้าไปอยู่ภายในพื้นที่พลังที่สร้างไว้แล้ว
เจียงหลีรีบตามเข้าไป พวกคนอื่นๆ ทั้งสี่ก็ต่างตามเข้ามา
ขณะที่กำลังก้าวเข้ามาอยู่ภายใน เจียงหลีก็รับรู้ได้ถึงพลังลมปราณที่ผสานเข้าด้วยกันและพลังของการเคลื่อนย้าย ยที่พร้อมปะทุขึ้นเสมอระหว่างหินที่ถูกจัดวางไว้
“ออกเดินทาง” หลังจากเสิ่งฉงพูดจบ ยกมือขึ้นบัญชาการ ทุกคนที่อยู่ภายในนั้นหายวาบไปจากที่เดิมที่เคยอยู่
แค่เวลาเพียงพริบตาเดียว พวกเขาก็มาถึงสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย
กลิ่นของความเค็ม เสียงของคลื่นซัดสาด ทำให้เจียงหลีและทุกคนรู้ถึงสถานที่ที่ตนเองยืนอยู่ เสิ่นฉงพาพวกเขาไปย ยืนอยู่บนโขดหินขนาดใหญ่ก้อนหนึ่ง ด้านหน้าเป็นท้องทะเลที่ดูกว้างไกลลิบตา
เพียงแต่ว่า น้ำทะเลที่ดูไม่เหมือนเคย เมื่อเทียบกับที่อื่น สีของมันดูเข้มกว่า และมีสีดำแฝงอยู่ไปทั่ว
“ศิษย์พี่ใหญ่ ที่นี่คือดินแดนผนึกมารหรือ” บรรดาลูกศิษย์ทั้งห้า มีเพียงแต่เจียงหลีที่กล้าเอ่ยปากสนทนากับเสิ นฉงอย่างไม่เกรงกลัว
เสิ่นฉงพยักหน้า “ใช่ แต่ก็ไม่เชิง ที่นี่คือทางเข้าของดินแดนผนึกมาร แต่มันยังไม่ถูกเปิด พวกเรารออยู่ตรงนี้ก ก่อน”
เช่นนี้นี่เอง
เจียงหลีเข้าใจแล้ว
“ศิษย์น้องเล็ก สังเกตเห็นที่ศิษย์พี่ทั้งสามของเจ้าจัดวางและสร้างพลังนั้นไหม” จู่ๆ เสิ่นฉงก็หันมาเอ่ยกับเจี ยงหลี แค่เพียงชั่วพริบตาเดียวเขาได้สร้างฉากกำบัง เพื่อที่จะได้ตัดเสียงของเขาสองคนจากโลกภายนอก
แววตาเจียงหลีเป็นประกาย พยักหน้าตอบรับ
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์