“เจ้า รู้สึกถึงความสิ้นหวังหรือยัง”
จู๋เยี่ยนเงยหน้ามองเจียงหลีที่ถูกพลังมารครอบคลุมไว้ ดวงตาที่เย็นชาจนไร้ที่ตินั้น ปรากฏออกมาอย่างชัดเจน
สิ้นหวังงั้นรึ!
ใช่! เขากลัวแล้ว ตั้งแต่ฝึกฝนมา เขามิเคยรู้สึกว่าความตายอยู่ใกล้ตัวเขามากเพียงนี้มาก่อน
พลังปราณที่รุนแรงและพิฆาตเช่นนั้น ทำให้เขาตัวเกร็งไปหมด พลังอันเต็มเปี่ยมของพลังมาร ทำให้เขาไม่มีทางโต้ตอบได้เลย!
บนพื้น ไหวปี้ตื่นเต้นจนมือทั้งสองของนางสั่นเทา
สิ้นหวังหรือไม่
ในตาของนางเต็มไปด้วยน้ำตา ก่อนหน้านั้นที่นางถูกจู๋เยี่ยนบีบบังคับ ก็สิ้นหวังเหมือนเขาตอนนี้สินะ
สายตาของไหวปี้เคลื่อนไปยังตัวเจียงหลี
รูปร่างที่มีเสน่ห์และสูงส่งนั้น แม้นจะเป็นสตรีเช่นกัน กลับทำให้ผู้คนมีใจปฏิพัทธ์
พลังอันน่ากลัวพุ่งไปยังจู๋เยี่ยนพร้อมกับฝ่ามือปีศาจ เขาเป็นถึงจอมภูตแห่งสำนักหลีหุนจง เป็นระดับหลิงหวังขั้นเริ่มต้น แต่กลับพ่ายแพ้ให้กับระดับหลิงจงคนหนึ่ง
พลังสังหารที่เย็นยะเยือกนั้น กลายเป็นเส้นบางๆ นับไม่ถ้วน และบาดลงบนตัวของเขา
อ๊ากๆๆๆ!
จู๋เยี่ยนส่งเสียงร้อง เสียงของเขาแคร่งขรึมและสิ้นหวัง “เจ้าฆ่าข้า เจ้าก็ต้องตายเช่นกัน!”
เจียงหลีหัวเราะเยาะและโจมตีต่ออย่างไร้เยื่อใย “เจ้าตายไปแล้ว ยังคิดว่าสำนักหลีหุนจงจะแก้แค้นแทนเจ้างั้นหรือ”
“ไว้ชีวิตข้าด้วย! ไว้ชีวิตข้าด้วย! ข้าผิดไปแล้ว!” จู๋เยี่ยนเป็นผู้ที่มองสถานการณ์ออกจริงๆ ในเมื่อขู่อย่างตรงไปตรงมาไม่เป็นผล เขาก็เปลี่ยนเป็นอ่อนข้อร้องขอไว้ชีวิต
มีแสงหนึ่งผ่านตาไหวปี้ไป
“คำร้องขอของเจ้า ข้าไม่เชื่อ!” เจียงหลีตอบอย่างเย็นชา
โครม!
เสียงหนึ่งดังออกมา ดังจนพื้นดินและท้องฟ้าก็สั่นไหวไปด้วย
จู๋เยี่ยนรู้สึกได้ว่าครั้งนี้ตัวเองต้องตายสถานเดียว ความเกลียดชังก็ปรากฏออกจากดวงตาของเขา
ทันใดนั้นเอง ร่างของเจียงหลีก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าเขา รวดเร็วจนทำให้เขาหรี่ตาลงไปครู่หนึ่ง
พลังมารที่โหดร้ายและรุนแรง หยุดลงกะทันหัน และกักขังร่างของจู๋เยี่ยนที่ใกล้แตกสลายแล้วอยู่ด้านใน และไม่ฆ่าเขาให้ตาย
จู๋เยี่ยนตกใจ หยุดและหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง “ฮ่าๆๆๆ…เจ้าไม่กล้าฆ่าข้าจริงด้วย!”
มุมปากของเจียงหลียกขึ้นอย่างแปลกประหลาด
นางใช้การเคลื่อนไหวบอกแก่จู๋เยี่ยนว่า นี่เป็นเพียงสิ่งที่เขาคิดไปเองเท่านั้น
ทันใดนั้น เจียงหลีก็ระเบิดความน่ากลัวของพลังมารออกมา มือทั้งสองเต็มไปด้วยแสงไฟของปีศาจ นางยื่นมือออกไปทางจู๋เยี่ยน
จู๋เยี่ยนที่หัวเราะอย่างบ้าคลั่งอยู่ กลับหวาดกลัวขึ้นมากะทันหัน “เจ้า…เจ้าทำอะไรน่ะ…อ๊ากกก!”
เสียงร้องเจ็บปวด หยุดคำพูดของเขาไว้
มือที่เต็มไปด้วยแสงไฟของพลังมาร ทะลุเขาไปยังเปลือกวิญญาณที่เปิดไว้ของเขา และดึงวิญญาณยุทธ์ที่อยู่ด้านในออกมา
ในขณะที่วิญญาณยุทธ์ถูกดึงออกมานั้น ยังมีเส้นสีทองออกมาด้วย ทำให้จู๋เยี่ยนรู้สึกถึงความเจ็บปวดของเลือดเนื้อที่ถูกแยกออกจากกัน
“เจ้าช่างโหดเหี้ยมเหลือเกิน!” จู๋เยี่ยนอาเจียนเป็นเลือดออกมา เขาเกลียดเจียงหลีเข้าไส้
เมื่อไหวปี้ได้เห็นภาพนั้นด้วยตาตัวเองก็ตกตะลึงจนอ้าปากค้าง
ความโหดร้ายที่ใจเย็นและเย็นชาของเจียงหลี ทำให้นางรู้สึกกลัวขึ้นมา
“หึ” เจียงหลีหัวเราะอย่างดูถูก เกลียดงั้นรึ เมื่อเทียบกับวิธีการของสำนักหลีหุนจงแล้ว นางก็รู้สึกว่าตัวเองใจดีและเมตตาเกินไป

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์