พลังดึงดูดมาหาศาลดึงเจียงหลีจนมิอาจต้านทานได้เลย
เมื่อร่างของนางจมลงไปในสุสาน สุสานนั้นก็กลายเป็นเหมือนอ่างน้ำวนสีดำขนาดใหญ่ ซึ่งดูดนางลงไปที่ก้นบ่อทันที
ปัง!
ร่างของนางตกลงไปในโถงสุสานอย่างแรง
ซี๊ดดดด! เจียงหลีสูดหายใจ ก่อนจะช้อนสายตามองสำรวจ
ฟู่วๆๆ!
ทันใดนั้น เมื่อนางลืมตาขึ้น เทียนในสุสานก็ถูกจุดขึ้นด้วยตัวมันเอง ซึ่งขจัดความหนาวเย็นและความมืดในสุสาน ทำให้เจียงหลีเห็นว่าตอนนี้ตนเองอยู่ที่ไหน
“เป็นโถงสุสานจริงๆ ด้วย” เจียงหลีมองสำรวจโดยรอบอย่างรวดเร็ว ก็ยืนยันได้ว่าตนเองอยู่ที่แห่งใด
ห้องโถงสุสานนี้ไม่ใหญ่มาก ในนี้มีเพียงเตียงหินเพียงแท่นเดียว และโต๊ะหินอีกหนึ่งตัว ม้านั่งสองตัว ไม่มีประตูหรือหน้าต่าง “โถงสุสานนี้มัน…”
เจียงหลีขมวดคิ้วเล็กน้อยด้วยความไม่เข้าใจ
สุสานข้างนอกนั้นก็ไม่ถือว่าใหญ่มาก เช่นเดียวกับหลุมศพเดียวดายที่ไม่มีเจ้าของในหลุมศพ มีเพียงเนินดินครึ่งวงกลมขนาดเล็กเท่านั้น
แต่ทว่าข้างใต้นี้กลับมีโถงสุสานเช่นนี้อีกหนึ่งห้องหรือ
“เว่ยจี๋!” เจียงหลีตะโกนเรียกเสียงดังก้อง
เจ้าคนนี้ดึงนางลงมา แต่ตัวเองกลับไปที่ไหนซะแล้วล่ะ
“เหนียงจื่อ[1] ไม่ทันไรก็คิดถึงข้าแล้วหรือ” เพียงครู่เดียว เสียงของเว่ยจี๋ก็ดังก้องขึ้นมาในโถงสุสาน แต่กลับไม่ยอมเผยหน้าออกมาให้เห็น
เมื่อได้ยินเขาเอ่ยเรียกแกมหยอกล้อ เจียงหลีก็แสยะยิ้มแล้วลุกขึ้นมา “ก็ใช่น่ะสิ ข้าคิดถึงเจ้าเสียแล้ว ในเมื่อเจ้าดึงข้าเข้ามา ทำไมถึงเอาแต่หลบซ่อนไม่ออกมาเล่า หรือว่าเจ้าแอบซ่อนสาวน้อยเอาไว้ในสุสานนี้อีก”
“เหนียงจื่อ หึงข้าหรือ เจ้าวางใจ นอกจากเจ้าแล้ว ในนี้ก็ไม่มีสตรีนางไหนอีก ข้าเว่ยจี๋คนนี้มิใช่คนเจ้าชู้ชอบสตรีไปทั่ว” เสียงของเว่ยจี๋ดังขึ้นมาอีกครั้ง
เจียงหลีเก็บซ่อนรอยยิ้ม นางขมวดคิ้วแล้วเอ่ยเสียงขรึม “จ้าคิดจะทำสิ่งใดกันแน่”
“ข้าบอกเจ้าแล้วไงว่า ข้างนอกมันอันตราย มิสู้อยู่ที่นี่ เราสองสามีภรรยาละทิ้งทางโลกเพื่อมาอยู่ด้วยกันที่นี่ ข้าว่าดีจะตาย” น้ำเสียงของเว่ยจี๋เต็มไปด้วยแววหยอกเย้า
เจียงหลีหรี่ตาเล็กน้อย แววตาวูบไหวไปด้วยแสงเย็นวาบ
“ทำไมเหนียงจื่อถึงไม่พูดบ้างล่ะ” เจียงหลีเงียบปากอยู่นาน เว่ยจี๋จึงส่งเสียงขึ้นมาอีกครั้ง
ทันใดนั้น เจียงหลีก็กระตุกยิ้มมุมปาก และรอยยิ้มนั้นซ่อนความแปลกประหลาดเอาไว้
เมื่อครู่นี้ตอนที่นางร่วงลงมา นางได้ปกป้องไหสุราเอาไว้ ดังนั้นเหล้าในไหจึงไม่กระฉอกออกไปสักหยด แต่ว่าตอนนี้…
เจียงหลีจับคอไหด้วยนิ้วมือสองนิ้ว และขยับข้อมือเล็กน้อย ภายใต้การควบคุมของนิ้วนาง จึงทำให้ไหนั้นแกว่งไปมาเล็กน้อย
เสียงสุรากระทบผนังไหด้านในดังขึ้น จากการแกว่งไหไปมาจึงทำให้กลิ่นหอมหวนของสุราลอยฟุ้งออกมามากขึ้น เมื่อผ่านไปสักพักกลิ่นหอมของสุราก็คละคลุ้งไปทั่วสุสาน
เว่ยจี๋ที่ซ่อนตัวอยู่ที่ใดสักแห่ง จับตามองการกระทำและการเคลื่อนไหวของเจียงหลีในสุสานอยู่ตลอดเวลา เมื่อเห็นนางหยิบไหสุราออกมาแกว่งเล่น กลิ่นหอมที่เข้มข้นและชวนให้มึนเมาทำให้เขาหลงใหลเป็นอย่างยิ่ง เขาอดไม่ได้ที่จะสูดหายใจเข้าลึกๆ สักสองสามที และสีหน้าของเขาก็ช่างดูเคลิบเคลิ้ม
ไม่ไหวแล้วโว้ยยย!
สองนิ้วของเจียงหลีคลายออก แล้วไหสุราก็ตกลงพื้นทันที
เมื่อเห็นว่าไหเหล้าชั้นเลิศกำลังจะแตะพื้น มือข้างหนึ่งก็ยื่นออกมาอย่างกะทันหัน และวางลงบนพื้น และนิ้วทั้งห้าก็รองรับก้นไหได้อย่างแม่นยำ
เพี๊ยะ!
นี่ไม่ใช่เสียงของไหที่ตกลงบนพื้น แต่เป็นเสียงของไหที่ตกลงมาบนฝ่ามือของเขา
เกือบแล้ว!
วิญญาณของเว่ยจี๋เกือบจะแตกสลายด้วยความกลัว

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์