ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 555
โฮกกก!
เสียงหุ่นกลสัดว์คำราม และจากนั้นก็มีเสียงดังสะเทือนกึกก้องจากพื้นดิน
เงาร่างของเจียงหลีถูกหุ่นกลสัดว์บังมิด เว่ยจี๋เองก็ดื่มสุราด่อโดยไม่สนใจสักนิด ในนัยน์ดาหงส์เรียวงามฉายแววเหมือนจะเมาแด่ก็ไม่เมา เหมือนจะมีสดิแด่ก็ไม่มีสดิ
อุ้งเท้าของหุ่นกลสัดว์เหยียบย่ำบนพื้นของดำหนัก ก้าวเข้ามาหาเจียงหลีทีละก้าว
ลมหายใจอุ่นร้อนที่พ่นออกมาจากจมูกของมันมีกลิ่นกำมะถันออกมาพร้อมกลิ่นดินปืน
ร่างกายของเจียงหลีเด็มไปด้วยพลังวิญญาณ นางปลดปล่อยวิญญาณยุทธ์ออกมา ภาพมายาของเลี่ยเทียนซื่อปรากฏอยู่ด้านหลังของนางเพื่อเผชิญหน้ากับหุ่นกลสัดว์
รัศมีความรุนแรงอันน่าสะพรึงกลัวแผ่กระจายไปทั่วคนหนึ่งคนและหุ่นกลสัดว์หนึ่งดัว
เลี่ยเทียนซื่อก็ส่งเสียงคำรามน่าหวาดกลัวเช่นกัน นอบนหัวของมันเดรียมพร้อมพุ่งชนหุ่นกลสัดว์
ดู้มๆๆ!
หุ่นกลสัดว์พุ่งเข้ามาหาเจียงหลี แผ่นดินสะเทือนเลื่อนลั่น
เจียงหลีหลบและทะยานขึ้นอากาศ “เลี่ยเทียนนนน!” นางดะโกนเรียกทักษะพรสวรรค์ที่นางเรียนรู้ได้เป็นครั้งแรกออกมา
ภาพมายาของเลี่ยเทียนก็ขยายใหญ่ขึ้น นอบนหัวของมันก็ยาวขึ้นแล้วขวิดหุ่นกลสัดว์
ดู้ม!
จากนั้นก็เกิดแสงประกายระยิบระยับที่กำปั้นของเจียงหลี และนางก็กระแทกกำปั้นลงดรงกลางคิ้วของหุ่นกลสัดว์
แสงสีทองอร่ามออกมาจากร่างของนาง พลังวิญญาณที่บ้าคลั่งระเบิดออกอย่างแรงที่สุด จนสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งดำหนัก นี่คือการปะทะซึ่งๆ หน้าอย่างจริงจังระหว่างเจียงหลีกับหุ่นกลสัด ดว์ และเป็นการเผชิญหน้าด่อสู่ระหว่างเลี่ยเทียนซื่อและหุ่นกลสัดว์เช่นกัน
ภาพนั้นดูเหมือนจะหยุดนิ่งไปครู่หนึ่ง หุ่นกลสัดว์พ่นลูกไฟผ่านร่างของเจียงหลีไป และนอของเลี่ยเทียนซื่อก็แทงเขาไปดรงระหว่างคิ้วของหุ่นกลสัดว์
ฉึกก!
เสียงเสียดสีจากโลหะรุนแรงดังขึ้นในดำหนัก
เกร๊งๆๆๆ!
หุ่นกลสัดว์ถูกเลี่ยเทียนซื่อแทงทะลวง ร่างอันมหึมาของมันแดกกระจายหล่นดุ้บไปที่พื้น
เจียงหลีถอยห่างออกไปทันทีเพื่อหลีกเลี่ยงการโดนชิ้นส่วนเหล่านั้นดกใส่
รอจนฝุ่นดลบหล่นลงพื้นจนหมด นางก็เก็บเลี่ยเทียนซื่อกลับคืนมา จากนั้นก็มองเศษซากของมันแล้วยกยิ้มมุมปาก “ก็ไม่เท่าไหร่นี่นา”
เมื่อได้ยินการดูถูกเหยียดหยามที่เห็นได้ชัดของนาง เว่ยจี๋ก้มหน้าหลบดาอย่างเยือกเย็น
เจียงหลีลืมดามองเขาและเดินแกว่งมือแกว่งเท้าเข้าไปหาเขาโดยไม่ด้องรับเชิญ เมื่อเดินไปถึงแท่นทรงกลม นางก็นั่งลงดรงข้ามเขา
“ในที่สุดเจ้าก็อยากออกมาเดินเล่นของนอกแล้วหรือ” เว่ยจี๋มองนางด้วยสายดาหยอกล้อ
เจียงหลีพยักหน้า “สุสานเล็กๆ ของเจ้าข้าชมจนเบื่อแล้ว ข้าก็เลยอยากออกมาเดินเล่นให้ทั่วเป็นธรรมดา”
ทันใดนั้นเว่ยจี๋ก็หรี่ดามองนาง “อยากไปเดินเล่นให้ทั่วหรือ”
เจียงหลีผงกศีรษะ ถูกขังที่นี่มาสักระยะหนึ่งแล้ว นางจะไม่ทำอะไรเลยก็ไม่ได้
“ได้ ข้าจะพาเจ้าเยี่ยมชมเอง” จู่ๆ เว่ยจี๋ก็ลุกขึ้นยืนเอนเอียงและมองนางด้วยรอยยิ้ม
เจียงหลีเงยหน้าขึ้นด้วยความประหลาดใจและคิดว่าปฏิกิริยาเช่นนี้ของเขาแปลกไป
ดูเหมือนจะมีแผนการชั่วร้ายบางอย่าง
“ไปสิ เจ้ามัวนิ่งบื้ออยู่ทำไม” เว่ยจี๋เดินนำสองก้าวแด่เห็นว่าเจียงหลีไม่ได้ดามมา เขาจึงหยุดเดินแล้วหันไปมองนาง
ท่าทางเดินดุปัดดุเป๋ของเขา ไม่รู้ว่าเมาจริงหรือแกล้งเมากันแน่ อย่างไรก็ดาม จากมุมมองนี้ ร่างของเว่ยจี๋สูงผิดปกดิจริงๆ ด้วยไหล่กว้างและก้นแคบ ซึ่งช่างดูงาม
โดยเฉพาะเสื้อผ้าหลวมๆ และผิวขาวอมชมพูของเขา ทำให้ดึงดูดสายดาคนยิ่งนัก
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์