ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 576
เจียงหลีมิสามารถคว้ามันเอาไว้ได้ทัน ก็มองเห็นไหสุราลอยไปถึงมือของเสิ่นฉงแล้ว
นางอ้าปากแล้วปิดปากเงียบ
“วิเศษ! วิเศษ! วิเศษ! วิเศษมาก! ไหสุรานี้ถูกวาดได้อย่างประณีตวิจิตรยิ่งนัก” เสิ่นฉงถือไหสุราไว้ในมือ มองอย่างละเอียด และร้องอุทานโดยมิอาจควบคุมตัวเองได้
“ศิษย์น้องเล็ก ไหสุรานี้เจ้าได้มาจากไหนหรือ” เสิ่นฉงถามเจียงหลีอย่างสงสัย
เจียงหลีมองเห็นความปรารถนาในดวงตาของเขา เพียงแต่…หากเป็นเพียงไหสุราธรรมดา นางคงมอบให้เสิ่นฉงไปแล้ว แต่ปัญหาคือมีวิญญาณร้ายเว่ยจี๋อยู่ในไหสุราใบนี้น่ะสิ!
“ข้าก็ได้มาโดยบังเอิญ เห็นว่ามันสวยดี จึงเก็บไว้ข้างกาย” เจียงหลีอธิบายด้วยรอยยิ้มอย่างมีเลศนัย
“เป็นเช่นนี้นี่เอง” เสิ่นฉงพยักหน้า
เขาดูมันอีกครั้งเพราะชอบมากจนไม่อยากส่งคืน แต่ก็ส่งให้กับเจียงหลีอย่างไม่เต็มใจ “ปัญญาชนจักไม่แย่งชิงสิ่งที่เป็นที่รักของคนอื่น แต่ทว่า ศิษย์น้องเล็กต้องรักษามันไว้ให้ดี”
เจียงหลีรีบรับไหสุราและพยักหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า
เสิ่นฉงพูดกับทุกคนว่า “ไปกันเถอะ”
เจียงหลีมองไปที่ฉินเทียนอีและกงเสวี่ยฮวา รวมถึงไหวปี้
ไหวปี้ยิ้ม “ข้าแอบหนีออกมา ต้องรีบกลับไป สองปีมานี้ ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้ของสำนักหลีหุนจงและของข้าเป็นอย่างไรบ้างแล้ว”
“ข้าก็ต้องกลับไปที่วังเทียนอู่กงก่อน” กงเสวี่ยฮวาพูดขึ้นเช่นกัน
ฉินเทียนอีจ้องมองไปที่เจียงหลีและยิ้มอย่างโล่งใจ “เจ้าปลอดภัย ข้าก็สบายใจ ห่างหายจากสำนักตัวเองหลายปี คงต้องกลับไปก่อน มิเช่นนั้น พวกเขาคงคิดว่าข้าตายอยู่ข้างนอกแล้ว”
เจียงหลียิ้มเล็กน้อยและพูดกับทั้งสามคน “ทุกคนดูแลตัวเองด้วย แล้วพบกันใหม่”
จากนั้น นางมองไปที่คุนอู๋อีกครั้ง
ซึ่งความหมายนั้นชัดเจนมาก คุนอู๋หัวเราะลั่น และหยิบกระสวยเวลาออกมาสามลำอย่างใจกว้าง แล้วมอบให้กับพวกเขาทั้งสาม ด้วยวิธีนี้ ทั้งสามจึงกลับไปยังสำนักของตนได้เร็วที่สุด และไม่ต้องกังวลว่าจะเกิดข้อผิดพลาดระหว่างทางหรือไม่
หลังจากทำทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว เจียงหลีถึงจะกลับฮวงเสินพร้อมกับศิษย์ของฮวงเสินทุกคน
จากกันเสียนาน เมื่อนางกลับถึงตำหนักของตนในตำหนักเย่า ที่ฮวงเสิน กลับมีความรู้สึกเหมือนเมื่อวาน
“ศิษย์น้องเล็กพักผ่อนให้เต็มที่ก่อน แล้วค่อยเข้าพบซือจุน” เสิ่นฉงยิ้มให้เจียงหลี
ซีไหลก็กล่าวว่า “อืม พักผ่อนให้เต็มที่ก่อน แล้วเราค่อยมาทดสอบการฝึกฝนของเจ้า ดูว่าหลายปีมานี้เจ้าละทิ้งการฝึกฝนไปหรือไม่”
“ได้!” เจียงหลีตอบรับทันที
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา นางอยู่ในหมวดหมู่ที่กึ่งศึกษาด้วยตัวเอง มีประสบการณ์ที่เกี่ยวกับศาสตร์ลับและทักษะการต่อสู้มากมาย อยากจะแลกเปลี่ยนกับศิษย์พี่ทั้งสามคน
“ศิษย์พี่ใหญ่ โปรดรอสักครู่”
เมื่อทั้งสามกำลังจะเดินจากไป เจียงหลีเรียกเสิ่นฉงไว้ทันที
เสิ่นฉงหันหลังกลับมา ขณะที่คุนอู๋และซีไหลกลับไปก่อน
“มีอะไรหรือ” รอยยิ้มของเสิ่นฉงนั้นนุ่มนวลและสง่างามเหมือนเช่นเคย และไม่มีการเปลี่ยนแปลงเพราะ ‘ความไม่รู้กาลเทศะ’ ของเจียงหลีก่อนหน้านี้
อย่างไรก็ตาม เจียงหลียังคงรู้สึกผิดไม่น้อย
นิสัยของนางเป็นเช่นนี้มาแต่ไหนแต่ไร หากใครร้ายมา นางยิ่งร้ายกลับ แต่หากใครดีกับนาง นางก็ยิ่งดีตอบ ไม่ปล่อยให้ตัวเองเสียเปรียบ แต่จะปล่อยให้คนอื่นเป็นทุกข์แทน
เสิ่นฉงดีกับนางเสมอมา นางไม่ยอมให้ไหสุราเพียงใบเดียว ทำให้ศิษย์พี่ต้องเสียใจ
“ศิษย์พี่ใหญ่ รอข้าสักครู่” เจียงหลียิ้มเอ่ย
เสิ่นฉงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็พยักหน้ารับคำ
เจียงหลีอุ้มเจ้าเปี๊ยกเดินไปที่ตำหนักด้านในพร้อมกับไหสุรา และเข้าไปในห้องนอนของตน จากนั้น เจียงหลีวางเจ้าเปี๊ยกไว้บนเตียง แล้วจึงเขย่าไหสุราและพูดว่า “ออกมา”
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์