ราชินีพลิกสวรรค์ นิยาย บท 579
“เมื่อกี้เจ้าว่าอะไรนะ” เว่ยจี๋นั่งตัวตรงขึ้นมา
“อะไร” เจียงหลีกลับไม่เข้าใจความหมายที่เขาเอ่ย
เว่ยจี๋ทำท่าเหมือนจะขาดใจ แต่ทำได้เพียงอดทนและพูดในสิ่งที่นางพึ่งเอ่ยมาเมื่อครู่อีกรอบ “…ฉะนั้น อวี้ลู่เนี่ยงหรือสุราหยกน้ำค้างคือสุราที่เขาหมักเอง?”
“เอ่อคือ…เรื่องนี้ ข้าก็ไม่แน่ใจ แต่ว่า สุราหยกน้ำค้างเป็นสุราที่ศิษย์พี่ใหญ่มอบให้กับข้าไม่ผิดแน่” เจียงหลีกะพริบตาไปมา
“ไป!” อยู่ๆ เว่ยจี๋ก็ลุกขึ้นมา ใต้ดวงตายาวเรียวนั้น เป็นประกายระยิบระยับ
“ไปไหน” เจียงหลีมองไปทางเขาอย่างมึนงง
“ไปหาศิษย์พี่ใหญ่ของเจ้า” เว่ยจี๋พูดออกมาตรงๆ
มุมปากของเจียงหลีเหยียดออก “เขาอยู่ด้านนอก แต่ เดิมที่ที่ข้าเรียกเขาไว้ ก็เพราะว่าอยากจะเอาไหสุราของเจ้าให้กับเขา”
“เรื่องนี้ยังไม่ต้องรีบ รอให้เจอเขาก่อนค่อยว่ากัน” เว่ยจี๋เอ่ยอย่างเร่งรีบ
“หืม” เจียงหลีมองไปทางเขาอย่างประหลาดใจ
เว่ยจี๋นำไหสุราโยนคืนให้เจียงหลี แล้วเอ่ยกับนาง “เมื่อออกไปแล้ว เจ้าก็ถามเขาเกี่ยวกับเรื่องสุราหยกน้ำค้าง ข้าจะแอบฟังอยู่ข้างๆ”
“เจ้า…” เจียงหลีโดนเว่ยจี๋ผลักออกไปด้านนอก
“วางใจเถอะ เขามองไม่เห็นข้า” เว่ยจี๋เอ่ยอย่างยิ้มกริ่ม
“…” เจียงหลีพูดไม่ออก นางกังวลเรื่องนี้ที่ไหนกันละ
นางแค่ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆ เว่ยจี๋ถึงเป็นบ้าอะไรขึ้นมา!
แต่ เจียงหลีก็ทำได้เพียงหยิบไหสุราแล้วเดินออกมา
เสิ่นฉงยังคงยืนรออยู่นางอยู่ที่เดิม ร่างกายสูงราวกับต้นไผ่ ท่าทางดูสง่างาม
“ศิษย์พี่ใหญ่” เจียงหลีส่งเสียงเรียก
เสิ่นฉงหันตัวกลับมา มองแล้วส่งยิ้มให้กลับนาง สายตามองไปยังไหสุราที่อยู่ในมือของนาง และเข้าใจในท่าทีของนางในทันใด “ศิษย์น้องเล็ก เจ้าไม่ต้องรู้สึกลำบากใจ เมื่อครู่เป็น เพียงอารมณ์ชั่ววูบของข้า”
ที่พูดเช่นนี้ เพื่อหวังให้นางไม่ต้องมารู้สึกผิด
เจียงหลียิ้มออกมา “ศิษย์พี่ใหญ่ นั่งเถิด”
เสิ่นฉงพยักหน้า นั่งลงพร้อมกับเจียงหลี
หลังนั่งลง เจียงหลียกไหสุราที่อยู่มือ ส่งให้กับเสิ่นฉง “ศิษย์พี่ใหญ่ เมื่อครู่ท่านยังไม่ได้ดูมันอย่างละเอียดเลย แม้ว่าข้าอาจมีเหตุผลที่ไม่อาจจะยกไหสุรานี้ให้กับท่านไ ได้ แต่ว่า หากท่านอยากดูเมื่อใด ก็สามารถมาหาข้าได้เสมอ”
“ความคิดนี้ไม่เลวเลยทีเดียว” เสิ่นฉงรับมา มองไหสุราที่อยู่ในมืออย่างละเอียดอีกครั้ง
ครั้งนี้ เขามองอย่างพิถีพิถัน มองอย่างตั้งใจ และจดจ่อ เจียงหลีพบว่า ตอนที่เข้ามองไปยังไหสุรานั้น มุมปากของมีรอยยิ้ม แสดงออกถึงความดีใจ เหมือนกับเด็กน้อยเจอของเล่นที่ถูกใจ มากก็มิปาน
“ประณีตเสียจริง งดงามเป็นที่สุด” เสิ่นฉงเอ่ยชม
คนที่เสิ่นฉงมองไม่เห็นอย่างเว่ยจี๋ เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด ใบหน้างดงามที่ขาวหมดจด ก็มีความรู้สึกภาคภูมิใจปรากฏอยู่ “นับว่าตาถึง”
เจียงหลีมองไปทางเขา แล้วเอ่ยถามเสิ่นฉง “ศิษย์พี่ใหญ่ ท่านพูดว่าไหสุรานี้ประณีต งดงามนอกจากฝีมือในการทำที่ประณีต ข้าก็มองไม่เห็นอะไรสักอย่างเลย”
“หนอยยยย…!” คำพูดของเจียงหลี ทำให้เว่ยจี๋อุทานลากเสียง
แต่เสิ่นฉงอมยิ้มมองไปทางนาง แล้วอธิบายอย่างละเอียด “ไหสุราอันนี้ไม่ได้ใช้วัสดุชนิดเดียวในการสร้างมันขึ้นมา แต่ใช้วัสดุชนิดใดบ้างนั้น ตัวข้าเองก็ไม่แน่ใจ แต่ข้าสามารถ ยืนยันได้ว่า วัสดุเหล่านี้ มีประโยชน์เป็นอย่างมากต่อการเก็บสุราชั้นยอด”
เว่ยจี๋ที่ฟังไปด้วย พยักหน้าไปด้วย มีความรู้สึกเหมือนได้พบเจอ คนรู้ใจที่เข้าใจซึ่งกันและกัน
“…และลวดลายบนไหสุรานี้ ก็มีความลึกซึ้ง มองดูอาจจะเหมือนลวดลายธรรมดา แต่วิธีการที่ใช้การวาดนั้น ได้นำเรื่องราวของเทพเจ้าสุรามาแฝงซ่อนอยู่ภายในนี้ด้วย บนไหสุราขนาดเล็กนี้ มีรูปวาดอยู่หนึ่งร้อยเก้ารูป”
“อะไรนะ” เจียงหลีพูดขึ้นมาอย่างประหลาดใจ
VERIFYCAPTCHA_LABELประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราชินีพลิกสวรรค์