ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 207

ตอนที่ 207 ตื่นตกใจ
ในทำนองเดียวกันชายชราก็จ้องมองไปที่หอคอยด้วยกรามที่อ้าค้าง
“ชายหนุ่มคนนั้นไปถึงชั้นสี่ภายในสามนาที? เขาไปถึงที่นั้นโดยไม่มี
ข้อจำกัดเลยหรอ?”
เขารู้สึกแย่ที่เด็กหนุ่มไร้ความคิดได้ประสบความสำเร็จเช่นเดียวกับ
หลานสาวสุดรักของเขา แต่เขาไม่มีเวลาให้คิดนานเกินไป ชั้นที่ห้าของ
หอคอยก็เริ่มสว่างวาบ
“เขา – เขาผ่านชั้นสี่ไปแล้ว!” หญิงสาวจ้องจนตาจะถลนออกมา เธอไม่
อยากจะเชื่อ “เร็วขนาดนี้ได้ยังไง? ในขณะที่ฉันทำไม่ได้ ?? ไม่มีทางที่
เขาจะผ่านชั้นสี่ไปเหมือนไม่มีอะไรยาก!”
ที่หน้าประตูทางเข้าหอคอย กู่เป่ ยเฉินก็พยายามอย่างเต็มที่ที่จะเข้าใจ
“คะแนนที่ดีที่สุด” ของเขาคือชั้นสาม เขารู้ว่าเขาสามารถไปอีกชั้นได้
แต่ถึงกระนั้น… “เจ้าของร้านที่อ่อนแอ” แซงหน้าเขาไปได้ง่าย ๆ ! คน
อื่น ๆ ที่รออยู่ก็เริ่มคุยกันเสียงดังอีกครั้ง มันเป็นเรื่องยากมากที่จะเห็นผู้
ท้าชิงคนใดไปได้ไกลขนาดนี้ เพราะคนที่ไปถึงชั้นห้าได้จำเป็นต้องเป็น
นักรบอสูรระดับแปดขั้นสูงหรือไกลกว่านั้น อีกทางเลือกหนึ่งสำหรับ
คนที่ต่ำกว่าข้อกำหนดเล็กน้อยคือมีอสูรขั้นสูง แม้ว่านี่จะไม่ใช่วิธีที่ดีใน
การรับความท้าทายเพราะการใช้อสูรที่แข็งแกร่งกว่าตัวเองอาจทำให้
เกิดผลที่ไม่พึงปรารถนาได้
“ครั้งสุดท้ายที่คุณเห็นชั้นห้าเปิดใช้งานคือเมื่อไหร่?” ผู้สังเกตการณ์ถาม
คู่หูของเขา “หลายวันก่อน ฉันสงสัยว่ามีลูกคนรวยของตระกูลใหญ่คน
ไหนอยู่ที่นั่นหรือไม่ก็พวกตาแก่อยากมาเล่น”
“ฉันไม่คิดว่าชายชราจะได้อะไรมากมายจากการมาที่นี่”
“นายพูดถูก พวกเขาบอกว่าความท้าทายในชั้นที่สูงขึ้นจะเปลี่ยนไปตาม
ความแข็งแกร่งและประสบการณ์ของคน ๆ นั้น เฮ็ค นายพูดถูก แม้แต่
ปรมาจารย์ดาบก็ไม่สามารถขึ้นไปถึงชั้นเก้าได้”
คนส่วนใหญ่ไม่รู้ว่าใครอยู่ในหอคอยเพราะพวกเขาไม่ได้ให้ความสำคัญ
กับผู้ท้าชิงทุกคน แต่บรรดาผู้ที่รู้จักซูผิงต่างก็ต้องตกตะลึง เมื่อรู้อายุของ
ซูผิง พวกเขาเชื่อว่าซูผิงจะเข้าสู่สามอันดับสูงสุดของการจัดอันดับนัก
สำรวจได้อย่างง่ายดาย และพวกเขาไม่ได้คำนึงถึงความเร็วที่น่ากลัวของ
เขาด้วยซ้ำ
เด็กสาวรู้สึกว่าแก้มของเธอร้อนจนเกือบไหม้ด้วยความลำบากใจ เมื่อมี
คนที่เธอ “ไม่รู้จัก” ทำได้ดีกว่าเธอจริง ๆ
ปู่ของเธอรู้จักนิสัยของเธอเป็นอย่างดี ดังนั้นเขาจึงพยายามปลอบเธอ
อย่างรวดเร็ว แต่ก็หยุดลง เมื่อเขาสังเกตเห็นผู้คนพากันร้องอุทานด้วย
ความกลัวอีกครั้ง
“นั่น – ชั้นหก! เขาไปถึงชั้นหกแล้ว!”
“หรือว่าเขาจะเป็นนักรบอสูรระดับเก้าตั้งแต่ยังหนุ่ม?”
หญิงสาวรู้สึกราวกับว่าเธอถูกราดด้วยอะไรเย็น ๆ ตั้งแต่หัวจรดเท้า
ช่วงเวลาก่อนหน้านี้เธอยังคงทะเยอทะยานและกระตือรือร้นที่จะฝึกหนัก
ขึ้น แต่ความคิดนั้นกลับกลายเป็นความสิ้นหวังอย่างแท้จริงในตอนนั้น
ช่องว่างกว้างเกินไปไม่มีทางที่เธอจะไปถึงระดับนั้นได้เร็ว ๆ นี้ไม่ต้อง
พูดถึงว่าคู่แข่งของเธอดูเด็กเหมือนตัวเธอเอง …
แม้แต่ถังยู่หรานซึ่งเป็นอัจฉริยะที่มีชื่อเสียง ได้รับสมบัติที่น่าสนใจทั้งหมด
จากตระกูลใหญ่ของเธอก็ไม่สามารถไปถึงชั้นหกได้ตอนอายุ 20 ปี !
“นี่ไม่ใช่เรื่องจริง นี่ไม่ใช่เรื่องจริง…” กู่เป่ ยเฉินพึมพำกับตัวเอง”นั่นมัน
คือความใฝ่ฝันของฉันในการไปถึงชั้นนั้น แต่คุณซูก็ทำมันได้แทบจะ
ในทันที ต้องมีอะไรผิดพลาด บางทีหอคอยมังกรนี้อาจเป็นของปลอม
บางที…”
ฝูงชนกำลังพูดคุยกันดังขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งพวกเขาเริ่มส่งเสียงเชียร์สุด
ปอด ผู้คนจำนวนมากขึ้นได้เรียนรู้ว่าชายหนุ่มคนหนึ่งวิ่งผ่านชั้นห้าไป
ได้โดยไม่หยุด ความพลุ่งพล่านดังขึ้นจนเพียงพอที่จะปลุกนักรบผู้ยิ่งใหญ่
หลายคนที่คอยรักษาความสงบ
ปรมาจารย์ดาบลืมตาขึ้น มองลงไปที่หอคอยเรืองแสง
“อัจฉริยะรุ่นเยาว์อีกคน… แต่ก็ไม่น่ายกย่องนัก เนื่องจากสมาชิกรุ่นเยาว์
ของตระกูลที่มีชื่อเสียงหลายคนก็ทำแบบนี้ได้ เฮ้ ฉันยังจำช่วงเวลาที่ชาย
คนหนึ่งสามารถไปถึงชั้นเจ็ดได้”
เขาหลับตาลงอีกครั้ง ในขณะที่เขาตัดสินใจที่จะไม่คิดถึงเรื่องนี้มากเกินไป
ในฐานะนักรบกิตติมศักด์ิเขาได้เห็นสมาชิกคนรุ่นใหม่ที่ยอดเยี่ยม
พรสวรรค์ยังไม่เพียงพอที่จะทำให้ไปถึงตำแหน่งในตำนานได้
ถึงกระนั้นเขาก็ปรารถนาที่จะค้นหาว่าตระกูลใดจะค้นพบเด็กที่มี
พรสวรรค์อีกคน
ภายในหอคอยซูผิงจ้องมองไปที่ทางเข้าสู่ชั้นถัดไปและตัดสินใจเรียก
โครงกระดูกน้อยออกมา
จากประสบการณ์เดิมของเขา ศัตรูในชั้น 7 ขึ้นไปจะมีความเกี่ยวข้อง
อย่างมากกับระดับพลังดวงดาวของเขา ถือเป็นสิ่งที่ดีเพราะสิ่งนี้ทำให้
เขาจะได้เจอกับศัตรูที่อ่อนแอกว่าเดิม
ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเขายังคงเป็นนักรบอสูรระดับห้า ระดับพลังดวงดาว
ของเขาเกี่ยวข้องกับระดับ อย่างมากที่สุดหอคอยจะส่งคู่ต่อสู้ระดับแปดมา
“เฮ้อ ไม่มีอะไร ยิ่งฉันทำสิ่งนี้เสร็จเร็วเท่าไหร่ฉันก็จะได้กลับบ้านได้เร็ว
ขึ้นเท่านั้น” ด้วยความช่วยเหลือจากอสูรของเขา การต่อสู้บนชั้นเจ็ดจึง
จบได้เร็วพอสมควร การเคลียร์ชั้นเจ็ดอย่างรวดเร็วก็เหมือนกับการโยน
ระเบิดท่ามกลางฝูงชนที่ยังคงรออยู่ด้านนอก ทุกคนที่เคยไม่สนใจว่าใคร
คือผู้ท้าชิงคนปัจจุบันเริ่มตั้งคำถาม
ไม่ใช่เรื่องใหญ่หากทหารเก่าทำเช่นนี้ แต่มันก็เป็นเรื่องที่แตกต่างอย่าง
สิ้นเชิงหากผู้ท้าชิงยังเด็ก
สำหรับผู้ที่เห็นซูผิงเข้าไปในหอคอยก่อนหน้านี้ … พวกเขาพูดไม่
ออกไประยะหนึ่ง
เสียงตะโกนปลุกปรมาจารย์ดาบออกจากสภาพที่เงียบสงบของเขา
ในขณะที่เขามองไปยังหอคอยเรืองแสง ครั้งนี้มันทำให้เขาประหลาดใจ
นั่นเร็วเกินไป แม้กระทั่งตามมาตรฐานของเขา
ในทำนองเดียวกันนักรบกิตติมศักด์ิหลายคนที่รออยู่บนท้องฟ้าก็เข้าร่วม
ทำให้หอคอยมีรูปลักษณ์ที่แปลกประหลาดไปจากเดิม
ชั้นแปดสว่างขึ้น
ปรมาจารย์ดาบไม่สามารถนั่งนิ่งได้อีกต่อไป
เมื่อถึงเวลานั้นอายุของผู้ท้าชิงก็ไม่สำคัญอีกต่อไป ไม่ว่าจะอายุมากหรือ
น้อยผู้ท้าชิงต้องมีความสามารถที่น่ากลัวมากพอที่จะเอาชนะการโจมตี
ของบางสิ่งที่แข็งแกร่งกว่าได้
ด้วยสีหน้าที่จริงจัง ปรมาจารย์ดาบออกจากจุดของเขา ในขณะที่จ้องมอง
ไปที่ชั้นแปดของหอคอยอย่างตั้งใจ
ในเวลาเดียวกันมีหลายร่างปรากฏขึ้นข้างหลังเขา พวกเขาดูตกใจไม่แพ้
กันกับสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้
ไม่ใช่ทุกคนที่มาถึงชั้นแปด พวกเขาตระหนักว่าผู้ท้าชิงอาจแข็งแกร่ง
กว่าพวกเขาหรืออย่างน้อยก็มีศักยภาพที่จะไปถึงระดับนั้นในอนาคต
“เขาคือ ฤๅษีเฒ่าบางคนที่อยากเล่นเกมใต้จมูกของเรา?”
“ไม่ ฉันรู้จักคนที่อาศัยอยู่ในอนุทวีปนี้ทุกคน หากมีคนใดคนหนึ่ง
ปรากฏตัวขึ้นฉันต้องรู้”
“ฉันจะถามในภายหลัง ต้องมีคนเห็นว่าใครเข้าไปที่นั่น”
บนพื้นดินผู้คนต่างประหลาดใจเกินกว่าที่จะพูดอะไรในตอนนี้
เนื่องจากแชมป์ ของรายการจัดอันดับนักสำรวจไปถึงชั้นหกเท่านั้น
ยังไม่สิ้นสุดความพิศวง ปลายยอดหอคอยเริ่มส่องแสงเหมือนสัญญาณไฟ