ร้านอสูรดวงดาว (Astral Pet Store) ร้านขายอสูรดวงดาว นิยาย บท 208

ตอนที่ 208 ข่าวที่น่าตกใจ
พื้นที่รอทั้งหมดเงียบลงอย่างแปลกประหลาด อารมณ์ของทุกคน
เปลี่ยนไปอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
มีคนไปถึงชั้นเก้า จุดสิ้นสุดของหอคอยมังกร!
เจ้าของ “สถิติที่ดีที่สุด” ที่คนส่วนใหญ่รู้จักคือนายน้อยของตระกูลที่มี
ชื่อเสียงหลายแห่งทั่วทั้งทวีป อย่างถังยู่หรานซึ่งหยุดอยู่ที่ชั้น 6 ไม่มีใคร
รู้ว่าชั้นสุดท้ายเป็นยังไง แม้ว่าพวกเขาจะค่อนข้างมั่นใจว่ามันต้องยาก
อย่างบ้าคลั่งเมื่อเทียบกับชั้นที่หก
ไม่ได้มีแค่คนทั่วไปบนพื้นดินที่ตกตะลึง บนท้องฟ้านักรบอสูรอาวุโส
รวมถึงปรมาจารย์ดาบก็ตกตะลึงเช่นกัน
ในความเป็นจริงพวกเขารู้ดีกว่าคนอื่น ๆ ว่าการไปถึงชั้นบนสุดของหอคอย
เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ หากผู้ท้าทายเป็นนักรบอสูรกิตติมศักด์ิเช่นเดียวกับ
พวกเขาก็หมายความว่าศัตรูตนสุดท้ายที่รออยู่ในตอนท้ายคือราชาอสูร
หรือแม้แต่สิ่งที่อยู่เหนือกว่า – ราชาแห่งราชาอสูร
การเอาชนะราชาแห่งราชาอสูรเป็นความสำเร็จที่ไม่เคยมีมาก่อนใน
ประวัติศาสตร์ของมนุษย์ทั้งหมด
แตกต่างจากมนุษย์ทั่วไปและอสูรดวงดาวที่ถูกจัดประเภทตั้งแต่ระดับ
หนึ่งจนถึงระดับเก้า “ราชาแห่งราชา” ไม่จำเป็นต้องใช้การจัดประเภท
อีกต่อไปเพราะมันอันตรายกว่าราชาอสูรที่แข็งแกร่งที่สุดอย่างปฏิเสธ
ไม่ได้ แม้แต่นักรบที่เก่งที่สุดอย่างปรมาจารย์ดาบก็สามารถทำได้เพียง
หลบหนีและขออภัย
นอกจากนี้ นักรบอสูรกิตติมศักด์ิที่คอยเฝ้าหอคอยยังเก็บความลับนี้ไว้
ป้องกันไม่ให้มันกลายเป็นความรู้ทั่วไป หอคอยนี้ไม่เพียงแต่เป็นสนาม
ฝึกสำหรับทดสอบความสามารถต่าง ๆ ของผู้คนเท่านั้น แต่ยังเป็น
สถานที่ทดสอบสำหรับการเลือกผู้ที่จะได้รับมรดกอันทรงพลังของ
อาณาจักรลับนี้
“เราต้องหาว่าใครอยู่ในนั้น!”
“ต้องไม่ใช่นักรบอสูรกิตติมศักด์ิเหมือนพวกเรา แม้แต่นักรบที่มีระดับ
สูงสุดในประเทศนี้ก็ไม่สามารถสังหารราชาอสูรได้โดยปราศจากความ
ช่วยเหลือ ไม่ต้องพูดถึงว่าวิญญาณมังกรโบราณนี้ไม่ใช่ราชาอสูรทั่วไป”
“ถ้าอย่างนั้นมันต้องเป็นพวกรุ่นเยาว์แน่ ๆ ! เราจะทำยังไงดีเราควรบอก
ท่านเก็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ไหม?”
“ครั้งที่แล้วลูกสาวของเขาผ่านชั้นแปดใช่ไหม? และเขาขอให้เราอย่าบอก
ใคร แต่ครั้งนี้ใครบางคนมาถึงชั้นสุดท้ายอย่างเปิ ดเผย! อย่าบอกนะว่า
เขาจะได้รับมรดกเช่นกัน แล้วเราจะอธิบายเรื่องนี้กับท่านเก็นยังไง ??”
“นั่นนะสิ ตระกูลไหนส่งเขามานะ?”
จุดประสงค์ที่แท้จริงของงานนี้ไม่ได้อยู่ที่การแจกของฟรีให้กับนักล่า
สมบัติอย่างไม่เห็นแก่ตัว แต่เพื่อล่อให้นักสำรวจอิสระสำรวจเขตที่ยังไม่
มีการสำรวจ
นี่เป็นสาเหตุที่เหล่านักรบอสูรกิตติมศักด์ิเหล่านี้ที่ล่วงรู้แผนลับรู้สึกกังวล
เมื่อเห็นว่ามีคนมาถึงชั้นสุดท้ายของหอคอย เมื่อเขตต่าง ๆ ยังไม่ถูกสำรวจ
ทั้งหมด ความรู้เกี่ยวกับมรดกขั้นสุดท้ายส่วนใหญ่เป็นข่าวลือ ไม่แน่ใจ
ว่าการเอาชนะหอคอยนั้นจะขัดขวางแผนของพวกเขาหรือเปล่า?
ปรมาจารย์ดาบจ้องมองไปที่หอคอยที่ส่องแสง ก่อนที่เขาจะหยิบอุปกรณ์
ออกมาจากกระเป๋ าเสื้อ
“ท่านเก็น?”
“อา มีอะไรสำคัญเหรอเพื่อน?” เสียงอ่อนโยนของชายชราดังมาจากลำโพง
“…มีชายคนหนึ่งเพิ่งเข้าสู่ชั้นสุดท้ายของหอคอยมังกรครับ ท่านต้องการ
ที่จะมาดูไหม?”
ความเงียบเกิดขึ้นชั่วครู่
น้ำเสียงของชายชราดูแข็งกร้าว “เฝ้าทางเข้าไว้ ฉันกำลังไปที่นั่น”
“ได้ครับ”
บี๊บ
นักรบอสูรกิตติมศักด์ิอื่น ๆ สะดุ้งเล็กน้อย เมื่อรู้สึกได้ถึงจิตสังหารที่มา
จากน้ำเสียงนั่น
จากนั้นพวกเขาก็สงสัยว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับผู้ท้าทายที่โชคร้ายคนนี้ อาจ
เป็นความตาย เพราะมรดกที่พวกเขากำลังหมายตาถูกสงวนไว้อย่างเคร่ง
ครัดโดยนักรบอสูรในตำนานที่ทรงพลัง ไม่มีใครในประเทศนี้สามารถ
อยู่ได้หากมีปัญหากับนักรบในตำนาน ไม่ใช่แม้แต่หัวหน้าตระกูลใหญ่
มีนักรบในตำนานเพียงสองคนในอนุทวีปทั้งหมด ท่านเก็นเป็นหนึ่งใน
นั้น ด้วยความแข็งแกร่งท่านเก็น ไม่จำเป็นต้องทำอะไรมากเพื่อยึดครอง
อำนาจเหนือผู้คนจากทุกมุมโลก และแน่นอนเขาจะไม่ยอมให้ใครหยิบ
เอาสิ่งที่เป็นของเขาไปแน่ ๆ
“เฮ้อ…ชายหนุ่มที่มาถึงชั้นสุดท้าย ฉันต้องบอกว่านี่เป็นเรื่องใหม่สำหรับ
ฉัน”
“นี่มันน่ากลัวจริง ๆ ! ถ้าฉันจำไม่ผิดลูกสาวของท่านเก็นเกิดมาเพื่อเป็น
นักรบอสูรขั้นสูงใช่ไหม? ด้วยการสอนอย่างละเอียดของ ท่านเก็นเธอจึง
มีทรัพยากรที่สมบูรณ์แบบ ถึงกระนั้นเธอก็หยุดอยู่ที่ชั้นแปด ใครจะไป
คิดว่าจะมีใครที่เอาชนะเธอได้?”
“สัตว์ประหลาด มันต้องเป็น…”
“ห๊ะ สัตว์ประหลาดเหรอ? เขาจะไม่มีชีวิตอยู่เพื่อวันอื่นอีกแล้วเพราะเขา
ทำให้ท่านเก็นโกรธ”
“เขามาจากตระกูลไหน ตระกูลเขาไม่ได้บอกเขาหรือไงว่าอย่าทำอะไร
โจ่งแจ้ง? นี่มันโง่…”
พวกเขารู้สึกไม่ค่อยดี เมื่อรู้ว่าชายหนุ่มผู้มีแนวโน้มที่จะกลายเป็นนักรบ
ในตำนานอีกคนจะถูกสังหารในช่วงต้นชีวิต
ปรมาจารย์ดาบไม่ได้เข้าร่วมการสนทนา เขาจ้องมองไปที่หอคอยอีกครั้ง
แตกต่างจากชั้นก่อนหน้าซึ่งส่วนใหญ่ว่างเปล่า ชั้นสุดท้ายของหอคอย
เป็นสนามรบโบราณที่มีกองซากศพและกระดูกของอสูรอยู่เต็มไปหมด
ตามปกติซูผิงอยู่หลังเกล็ดแข็งของอสรพิษม่วง ในขณะที่สั่งให้อสูรอีก
สามตัวของเขาเผชิญหน้ากับวิญญาณที่ของมังกรโบราณซึ่งดูเหมือนจะ
อยู่ในระดับเก้าขั้นสูง
การต่อสู้ค่อนข้างยาก วิญญาณโบราณนี้รู้เทคนิคการต่อสู้แปลก ๆ แต่มี
ประสิทธิภาพมากมาย แม้ว่าทุกอย่างยังอยู่ในการประเมินของซูผิง
เนื่องจากเขาเคยท้าทายมันมาหลายครั้งแล้วก่อนหน้านี้
“สุนัขล็อกมันด้วย โซ่มืด!”
“โครงกระดูกน้อยใช้เสียงคำรามของราชาโครงกระดูก!”
“มังกรเพลิงนรก ขุมหลุมใต้มัน!”
จากประสบการณ์ก่อนหน้านี้ ซูผิงจัดการได้ดี เขาต่อสู้และตายเพื่อวิญญาณ
มังกรหลายครั้งจนสามารถทำนายการเคลื่อนไหวต่อไปของมันได้ เขาดู
การเคลื่อนไหวของมันก่อนที่เขาจะบอกให้อสูรของเขาตอบสนอง
เขาใช้เวลาไม่ถึงสิบนาทีในการต่อสู้จนจบ
เนื่องจาก “last boss” ของหอคอยไม่ได้แตกต่างไปจากที่เขาเคยพบใน
สนามสืบทอดเสมือนจริง เขาจึงแน่ใจ 100% ว่าอาณาจักรลับนี้เหมือนกัน
กับสนามสืบทอดราชามังกรโดยสิ้นเชิง
“เฮ้ ขอบคุณระบบ ฉันคงมาไกลขนาดนี้ไม่ได้ถ้าไม่มีนาย”
เขาคิดว่าการต่อสู้สิ้นสุดลงเมื่อวิญญาณมังกรกำลังสลายไป แต่แทนที่จะ
หายไปอย่างสมบูรณ์ ทันใดนั้นมันก็เริ่มสว่างขึ้น
ภายใต้การจ้องมองอย่างประหลาดใจของเขา วิญญาณก็เปลี่ยนรูปร่าง
และกลายเป็นมังกรทองห้าเล็บที่มีรูปร่างผอมบาง
ในขณะที่เขายังคงพยายามระบุสิ่งที่เกิดขึ้น ท่ามกลางแสงเจิดจ้า ศัตรูตัว
ใหม่ก็พุ่งเข้าใส่เขา