ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 103

บทที่ 103 เข้าสู่แดนแห่งความมืด

“ละลายหมดแล้ว รถของเรา” ฉิงเทียนมองไปที่รถอย่างช่วยไม่ได้

“แก…ไอ้ปีศาจสองตัวนี่!” ฉิงเทียนกระโดดสูงแล้วเตะเข้าไปที่ลำตัวส่วนบนของสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง

แต่ปีศาจสองตัวนี้ว่องไวมาก สามารถที่จะหลบผ่านขาของฉิงเทียนไปได้

“พวกมันว่องไวมาก” ฉิงเทียนประหลาดใจ ร่างกายของพวกมันเคลื่อนที่ได้รวดเร็วมาก ในเวลานี้เขาไม่ปล่อยให้พวกมันได้หลบและเตะเข้าไปที่สัตว์ประหลาดอีกที

“หมับ” มีเสียงดังขึ้นมาราวกับว่าฉิงเทียนเตะเข้ากับแผ่นเหล็ก คราวนี้สัตว์ประหลาดไม่ได้หนีไป แต่มันอาศัยโอกาสนี้เข้าจับขาซ้ายของฉิงเทียนแทน

“ทำไมถึงได้แข็งอะไรอย่างนี้!” ฉิงเทียนพูดในใจ ในเวลานี้เองที่ฉิงเทียนรู้สึกได้ว่าขาของเขานั้นถูกจับโดยสัตว์ประหลาดอยู่ แล้วฉิงเทียนจึงได้หมุนตัวแล้วใช้ขาขวาเตะเข้าไปที่หัวของสัตว์ประหลาด

“โฮก โฮก….” สัตว์ประหลาดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและปล่อยขาซ้ายของฉิงเทียน ในเวลานี้ฉิงเทียนจึงได้ตีลังกาแล้วกระโดดขึ้นไปบนต้นไม้ที่อยู่ใกล้ๆเขา

เจ้าสองตัวนี้มันเป็นอะไรกันแน่? พวกมันไม่ใช่ซอมบี้แน่ เพราะซอมบี้ทำได้แค่เดินและไม่กระโดด แต่เขี้ยวของเจ้าพวกนี้ดันเหมือนกับเขี้ยวซอมบี้นี่สิ ฉิงเทียนรู้สึกสงสัย

แล้วเจ้าสัตว์ประหลาดทั้งสองตัวก็ได้วิ่งเข้ามาหาฉิงเทียนอีกครั้งโดยไม่สนใจว่าฉิงเทียนจะทำอะไร ในเวลานี้ทั้งสองตัวได้วิ่งไปรอบๆตัวเขาจากทั้งสองด้าน

ในเวลานี้ทั้งสองตัวได้วิ่งวนรอบฉิงเทียนโดยมีเขาอยู่ตรงกลางโดยไม่เข้ามาทำร้ายฉิงเทียน แล้วจู่ๆพวกมันก็เปลี่ยนเส้นทางมาหาเขาโดยไม่ทันตั้งตัว พวกมันบุกเข้ามาหาฉิงเทียนพร้อมกัน

ทั้งสองตัวใช้กรงเล็บโจมตีใส่ฉิงเทียน ฉิงเทียนเองก็ได้รวบรวมพลังวิญญาณไว้ที่หมัดทั้งสองข้าง แล้วต่อยใส่พวกมันทั้งคู่พร้อมกันทั้งซ้ายและขวา

“ตูม” เสียงดังสนั่นเกิดขึ้น ทั้งหมัดของฉิงเทียนและกรงเล็บของทั้งสองตัวนั้นปะทะกันกลางอากาศ ทั้งหนึ่งคนและสองตัวต่างก็กระเด็นถอยหลังออกไปด้วยแรงสะท้อนที่เกิดขึ้นมา

เขากำหมัดขึ้นมา ฉิงเทียนรู้สึกประหลาดใจ “ไม่คิดเลยว่าความแข็งแกร่งของพวกมันทั้งสองตัวจะทรงพลังมากจริงๆ”

เมื่อสักครู่ฉิงเทียนได้ใช้พลังวิญญาณแล้ว ในขณะที่ทั้งสองตัวนั้นสามารถผลักให้ฉิงเทียนต้องถอยได้ด้วยพละกำลังของมันอย่างเดียว

ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งที่ทำให้ฉิงเทียนเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาก็คือสัตว์ประหลาดทั้งสองตัวนี้กลับไม่มีบาดแผลเลยแม้แต่น้อยและมันก็เตรียมที่จะบุกอีกครั้งแล้ว แล้วทั้งสองตัวก็ได้วิ่งมาหาฉิงเทียนอีกครั้ง

เมื่อเห็นเช่นนี้ ฉิงเทียนจึงได้รีบมองหาจุดอ่อนของทั้งสองตัวนี้ในหัวของเขา แต่ก็ไม่มีเวลาให้ฉิงเทียนได้มีเวลาคิดเลย แล้วทั้งสองตัวนั้นก็ได้จับแขนทั้งสองข้างของฉิงเทียนเอาไว้

ทันใดนั้นเองฉิงเทียนก็รู้สึกได้ถึงความเย็นจากแขนของเขา หลังจากที่สัตว์ประหลาดทั้งสองตัวได้จับแขนของฉิงเทียนเอาไว้ พวกมันก็ได้ยืดหัวลงแล้วก้มลงกัดแขนของฉิงเทียนอย่างรุนแรง

“บ้าเอ๊ย ทำไมเจ้าตัวพวกนี้ถึงได้กัดเหมือนซอมบี้ได้เนี่ย?” ฉิงเทียนมองดูสัตว์ประหลาดเหล่านี้ที่กำลังอยากจะกัดแขนของเขา เขาจึงได้สร้างเกราะป้องกันขึ้นมาห่อหุ้มแขนของเขาเอาไว้

แล้วทั้งสองตัวนั้นก็กัดเข้าที่ชั้นป้องกันด้วยปากของพวกมันก่อนจะร้อง “อ๊าก” ด้วยความเจ็บปวด แล้วมันก็ใช้มือที่คล้ายมนุษย์ของมันปิดปากบนหน้าอันดุร้ายของมันเอาไว้

จึงอาศัยโอกาสอันดีนี้ เค้นหมัดของเขาทั้งสองข้างของเขาแล้วต่อยเข้าไปที่หน้าของสัตว์ประหลาดจนเบี้ยว

หน้าของทั้งสองตัวที่ถูกฉิงเทียนต่อยเข้าไปนั้นได้บวมเป็นหัวหมูในทันที

หลังจากที่ต่อยเข้าไป ฉิงเทียนก็พบว่าถึงแม้ว่าเขาจะต่อยหัวของสัตว์ประหลาดจนเป็นหัวหมูก็ตามที แต่พวกมันทั้งสองตัวก็ไม่ได้รับความเสียหายมากนัก

และหลังจากสัตว์ประหลาดกำลังลุกขึ้นมาจากพื้น พวกมันก็มองมาที่ฉิงเทียนโดยปราศจากซึ่งสีหน้า แต่ก่อนที่มันจะกลับขึ้นมายืนอีกครั้งฉิงเทียนก็ได้เริ่มการโจมตีครั้งต่อมา

ครั้งที่1….ครั้งที่2……

“ยังไม่จบหรอกนัก” นี่เป็นครั้งที่ 10 แล้วที่ฉิงเทียนทำให้สัตว์ประหลาดทั้งสองตัวนี้ลงไปกองกับพื้น

แต่ทว่า ทั้งสองตัวนี้กลับไม่รู้สึกเจ็บปวดและบุกเข้ามาโจมตีฉิงเทียนซ้ำไปซ้ำมา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน