ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 156

บทที่ 156 ขั้นหยวนยิง

ฉิงเทียนรู้สึกราวกับว่ามีทหารม้าหลายพันนายกำลังเหยียบบนตัวเขา

และทหารม้าเหล่านี้ก็กำลังวิ่งพล่านไปมาโดยไม่มีทิศทางไปแน่นอนด้วย

“ทำไมพลังวิญญาณในเส้นลมปราณของเขาถึงได้คลุ้มคลั่งมากขึ้นเรื่อยๆได้ล่ะเนี่ย?” ฉิงเทียนรู้สึกได้ว่าพลังวิญญาณในร่างกายของเขากำลังคลุ้มคลั่งภายใต้การนำของพลังวิญญาณที่รุนแรงจากภายนอก

“ไม่ได้ เราจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้ ขืนเป็นแบบนี้ต่อไปเราคงได้ตัวระเบิดตายแน่ๆ” ฉิงเทียนพูดในใจอย่างรู้สึกไม่ค่อยดี

แล้วเขาก็เริ่มท่องคาถาในใจตามในวิชาสวรรค์โลกาและพลังสวรรค์โลกาก็ได้เคลื่อนที่ไปในร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว

ด้วยการเคลื่อนไหวของพลังสวรรค์โลกา ฉิงเทียนก็ได้สะกดพลังวิญญาณที่รุนแรงในร่างกายของเขาได้อย่างช้าๆ

“ฮ่าๆ สายฟ้าแค่นี้มันไม่พอหรอก!” เสียงคำรามของซุนหงอคงดังขึ้นมา ในเวลานี้สายฟ้าวิบัตินัดแรกได้ถูกทำลายลงไปแล้ว

เห็นได้ชัดว่าสายฟ้าวิบัติกำลังโกรธซุนหงอคง ฟ้าผ่าขนาดใหญ่กว่าเดิมถึง 10 เท่าได้ผ่ามาทางเขาทันที

“มาได้สวย ตาเฒ่าซุนคนนี้ยังไม่รู้สึกพึงพอใจเลย”

ถึงแม้ซุนหงอคงจะรับเอาสายฟ้าวิบัติฟาดใส่เข้าไปเต็มๆ แต่ฉิงเทียนก็ยังทุกข์ทรมานอย่างมาก ฉิงเทียนที่พยายามกดดันพลังวิญญาณไว้ได้เมื่อสักครู่นั้นก็ได้กลับมาพลุ่งพล่านอีกครั้ง แล้วในคราวนี้ก็รุนแรงมากกว่าครั้งก่อนเสียอีก

และยิ่งเวลาผ่านไปฉิงเทียนก็พบว่าพลังเซียนเข้ามาอยู่ในร่างกายของเขาซึ่งฉวยโอกาสเข้ามาตอนที่ฟ้าผ่าลงมาใกล้ๆเขา

ถึงแม้ว่าสายฟ้านั้นจะมีพลังวิญญาณอยู่ไม่มาก แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะต้านทานพลังเซียนปริมาณมากเช่นนี้ได้ไหว ตอนนี้พลังเซียนในร่างกายของเขากำลังพลุ่งพล่านอยู่ในเส้นลมปราณของฉิงเทียน

“ดูเหมือนว่าจะเหลือทางเดียวที่ทำได้แล้ว” ฉิงเทียนคิดและหลังจากที่เขาตัดสินใจแล้ว ฉิงเทียนก็ได้เริ่มดึงพลังวิญญาณของเขาเข้าสู่จุดแก่นทองคำ

ซึ่งกลายเป็นว่าฉิงเทียนนั้นกำลังเข้าสู่ขั้นหยวนยิงแล้ว เดิมทีฉิงเทียนเองก็อยู่ขั้นท้ายๆของจินตันแล้วยังได้ทานลูกท้อที่ซุนหงอคงให้มาอีก พลังวิญญาณของเขาจึงได้กักเก็บอยู่ในแก่นทองคำจนเต็มแล้ว แต่ในเวลานี้พลังเซียนจากภายนอกได้พากันหลั่งไหลเข้ามาในตัวของฉิงเทียน ทำให้ฉิงเทียนได้พร้อมที่จะบรรลุแล้ว

ในบรรดาแก่นต่างๆในร่างกาย แก่นทองคำนั้นจะนอนอยู่นิ่งๆเงียบๆ แต่หลังจากพลังเซียนได้หลั่งไหลเข้ามาผ่านเส้นลมปราณเข้าไปยังแก่นต่างๆแล้ว แก่นทองคำก็ได้เหมือนกับเด็กที่กำลังหิวนม และทำการซึมซับพลังเซียนเข้าไปอย่างไม่หยุดยั้ง!

จนกระทั่งพลังเซียนในร่างกายของฉิงเทียนถูกซึมซับเข้าไปในแก่นทองคำจนเต็มแล้ว ก็เหมือนกับขว้างก้องหินลงทะเลที่ไม่ทำให้แก่นทองคำเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรได้แล้ว

ฉิงเทียนที่เร่งความเร็วของวิชาสวรรค์โลกาให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ แล้วได้เคลื่อนย้ายไปยังจุดศูนย์กลางของฉิงเทียน ในขณะที่พลังเซียนยังคงเข้ามาในตัวของฉิงเทียนอย่างบ้าคลั่ง

ในขณะที่พลังเซียนได้ไหลทะลักเข้ามาในร่างกายอย่างต่อเนื่องและหลังจากที่แก่นทองคำได้ซึมซับพลังเข้าไปแล้ว รอบๆแก่นทองคำก็ได้ค่อยๆมีการเปลี่ยนแปลง แก่นทองคำนั้นได้มีสายฟ้ามาล้อมรอบแก่นทองคำเหมือนกับเป็นเกราะกำบังแก่นทองคำยังไงอย่างงั้น

“ทำไมถึงยังไม่บรรลุอีกนะ” ฉิงเทียนได้ทำการเร่งความเร็วในการซึมซับพลังเซียนรอบๆตัวเร็วขึ้นเรื่อยๆ หลังจากที่ผ่านไป 1 แก้วน้ำชา แก่นทองคำก็ได้เริ่มแตกอย่างช้าๆ

“มันกำลังจะออกมาแล้ว!” เพ่าฝูพูดอย่างตื่นเต้น

ในเวลานี้ฉิงเทียนได้บรรลุขั้นจินตันแล้ว ซึ่งแก่นทองคำนั้นได้แปรเปลี่ยนไปเป็นตัวอ่อนหยวนยิงซึ่งเป็นอะไรที่ต้องระมัดระวังมาก ในเมื่อแก่นทองคำได้เริ่มแตกออกจากกันแล้วก็จำเป็นต้องป้อนพลังงานให้อย่างช้าๆและแม่นยำ

ถ้าเกิดว่าเผลอทำพลาดมากเกินไป ตัวอ่อนในแก่นทองคำก็จะระเบิดแล้วตายได้ ถ้าค่อยๆป้อนพลังเซียนทีละน้อยๆ ตัวอ่อนในแก่นทองคำก็จะสามารถออกมาจากแก่นทองคำได้

1 แก้วช้าผ่านไป, 1 ชั่วโมง, 2 ชั่วโมง

ร่างกายของแก่นทองคำในตัวของฉิงเทียนนั้นได้ค่อยๆแตกตัวออกมาอย่างช้าๆ แล้วก็มีฉิงเทียนขนาดจิ๋วปรากฏตัวออกมาอยู่ภายใต้แสงสีขาว

ยิ่งไปกว่านั้น เขาก็ประหลาดใจมากที่เขานั้นถือดาบที่โปร่งแสงอยู่ในมือของจิตหยวนยิงด้วย

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน