ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 173

บทที่ 173 อาจารย์สอนข้าสักที!

เมื่อเห็นว่าฉิงเทียนยินดีที่จะสอนแล้ว “ท่านอาจารย์ แล้วเมื่อไรข้าจะได้เรียนเต้นฮิป-ฮอป!” ฮ่าวอวิ๋นพูดอย่างตื่นเต้น แต่จริงๆแล้วฮ่าวอวิ๋นคิดในใจว่าในที่สุดนางก็ได้เรียนเต้นฮิป-ฮอปเสียที และเมื่อไรที่ได้เรียนเสร็จแล้วกลับไปนางจะทำให้เหล่าพี่สาวของนางจะได้เปิดโลกเสียบ้าง

มองดูฮ่าวอวิ๋นที่กระตือรือร้น แต่ในใจของฉิงเทียนกลับมีความคิดเป็นอื่น เพื่อให้นางได้หัวเย็นเสียบ้างหลังจากที่ใช้สายฟ้าผ่าเขาไปตั้งหลายครั้ง เขาจึงรู้สึกสนุกและรอดูนางร้อนใจ

“ใจเย็นก่อน พวกเรายังมีเรื่องต้องทำ เรื่องของฮิป-ฮอปเอาไว้ท้ายสุด” ฉิงเทียนกล่าว

“โธ่, ยังต้องรออีกเหรอเนี่ย” เมื่อได้ยินฉิงเทียนบอกว่าเรื่องการเรียนเต้นฮิปฮอปเอาไว้ท้ายสุด ใจที่ร้อนรุ่มของนางก็เหมือนกับโดนอ่างน้ำที่มีน้ำเย็นราดใส่ทันที ด้วยสายตาที่โรยแรง แล้วมองไปที่ฉิงเทียนอย่างไม่พอใจ นางนั้นอดใจรอที่จะเรียนเต้นฮิป-ฮอปไม่ไหวแล้วเพื่อที่จะได้กลับไปเต้นให้พวกพี่สาวดู

มองดูท่าทีของฮ่าวอวิ๋น ฉิงเทียนก็ได้ยิ้มเยาะในใจ: หึ, ใครใช้ให้คุณเอาฟ้ามาผ่าใส่ผมกันล่ะ ปล่อยให้กระวนกระวายซะให้เข็ด!

ส่วนไท่ไป๋จินซิงที่มองดูการพูดคุยของฉิงเทียนและฮ่าวอวิ๋น เขาก็รู้ได้ว่าฮ่าวอวิ๋นนั้นกำลังถูกฉิงเทียนควบคุมอยู่ เขาจึงได้หัวเราะในใจ: ข้าไม่คิดว่าจะมีคนที่สามารถสยบยัยปีศาจร้ายนี่ได้อยู่ในสวรรค์ ถ้ารู้อย่างนี้ข้าน่าจะเอาเรื่องการเต้นฮิป-ฮอปมาใช้นานแล้ว ทำให้ยัยแม่มดนี่ไม่สามารถใช้ข้าทำตามใจตัวเองอีก

แล้วไท่ไป๋จินซิงก็ได้คิดอย่างฝันหวาน: ยัยปีศาจร้ายยอมทำตามที่ข้าบอก พอคิดได้เช่นนี้ไท่ไป๋จินซิงก็ได้แสยะยิ้มออกมา!

“หึๆ….”

ได้ยินเสียงหัวเราะที่น่าขยะแขยงขึ้นมา ฉิงเทียนก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองไท่ไป๋จินซิงที่กำลังหัวเราะ ทำให้รู้สึกน่ากลัวขึ้นมา เกิดอะไรขึ้นกับไท่ไป๋จินซิงกันแน่นะ

“ตาเฒ่าไป๋ เจ้าเป็นอะไรไป?” ตือโป๊ยก่ายตบหลังไท่ไป๋จินซิงที่กำลังหัวเราะอย่างชั่วร้าย

เมื่อถูกตบโดยตือโป๊ยก่าย ไท่ไป๋จินซิงก็ได้รู้สึกตัวว่านี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาหัวเราะเช่นนี้ เขาจึงได้รีบหันหัวไปแล้วก็หันไปมองฮ่าวอวิ๋น ตามคาดยัยปีศาจร้ายกำลังจ้องมาที่เขาด้วยสายตาที่มุ่งร้ายอยู่

เป็นสายตาที่บ่งบอกว่า “ฝากไว้ก่อนเถอะ สักวันข้าจะตามเล่นงานเจ้าถึงที่บ้าน” ไท่ไป๋จินซิงก็ได้เข้าใจรอยยิ้มของฮ่าวอวิ๋นขึ้นมาทันที

เขาจึงได้รีบเช็ดเหงื่อบนหน้าและส่งโทรจิตไปหานางอย่างรวดเร็ว “องค์หญิง ข้าจะเร่งให้ฉิงเทียนสอนท่านเร็วๆให้ แล้วท่านก็ช่วยปล่อยข้าน้อยไปเถอะนะ”

มองดูท่าทีขี้ขลาดของไท่ไป๋จินซิง แล้วฮ่าวอวิ๋นก็ตอบกลับไป “หากเจ้าสามารถทำให้ท่านอาจารย์สอนข้าโดยเร็วได้ ข้าองค์หญิงแปดจะเลิกยุ่งกับเจ้าก็ได้”

“ได้ๆ ข้าน้อยจะรีบไปดำเนินการให้เดี๋ยวนี้” หลังจากที่หยุดส่งโทรจิต ไท่ไป๋จินซิงก็ได้รีบเดินไปหาฉิงเทียน น้องฉิงชีวิตที่ดีขึ้นของข้าในอนาคตขึ้นอยู่กับเจ้าแล้วนะ!

“น้องฉิง เจ้าไปสอนเต้นฮิป-ฮอปให้ฮ่าวอวิ๋นก่อนเถอะ!” ไท่ไป๋จินซิงกล่าว

เมื่อได้ยินที่ไท่ไป๋จินซิงสั่ง เขาก็ผงกหัวแล้วพูดขึ้น “ได้ครับ แล้วเรื่องของละครตลกกับตลกคู่ล่ะครับ?”

“เรื่องนั้นข้าจะจัดการกับตาเฒ่าตือเอง สิ่งที่เจ้าต้องทำตอนนี้คือไปสอนการเต้นฮิป-ฮอปให้เรียบร้อยก่อนเถอะ”

“ได้ครับ” ฉิงเทียนคิดว่าไท่ไป๋จินซิงคงต้องการให้หลานของเขาได้แจ้งเกิดในงานเลี้ยงลูกท้อแน่ๆ

“ตามผมมา!” ฉิงเทียนพูดอย่างไม่ใส่ใจกับฮ่าวอวิ๋นที่กำลังนั่งรอเขาอยู่ไม่ไกล

เมื่อได้ยินที่ฉิงเทียนเรียกให้นางไปหา ฮ่าวอวิ๋นก็ตื่นเต้นขึ้นมา แล้วรีบเดินไปหาฉิงเทียน

แล้วฉิงเทียนจึงได้เดินนำหน้า โดยมีลูกศิษย์ของเขาเดินตามเขาอยู่ข้างหลัง “เราจะฝึกเต้นที่ไหนได้บ้าง?” ฉิงเทียนถาม เขานั้นยังไม่คุ้นเคยกับเมืองสวรรค์ดีพอ และตอนนี้ฉิงเทียนก็พบว่าเขานั้นยังอยู่แค่ในลานกว้างจนมาถึงตอนนี้ เขาจึงได้ถามออกไปอย่างไม่มีทางเลือก

เมื่อเห็นอาจารย์ของนางที่ในที่สุดก็พูดกับนาง ฮ่าวอวิ๋นก็ได้รีบตอบกลับไป “รู้สิ ข้ารู้!”

“ไม่มีที่ใดในสวรรค์ที่ข้าไม่รู้จัก ท่านอาจารย์ข้าสามารถช่วยท่านมองหาสถานที่ที่ท่านต้องการได้” เขาพูดแบบไม่หยุดปาก

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน