เข้าสู่ระบบผ่าน

ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 180

บทที่ 180 ความประหลาดใจของอดีตผู้ใหญ่บ้าน

แน่นอนว่าฉิงเทียนนั้นไม่รู้ว่าฝานหลินนั้นไม่เพียงแต่จะคิดทำให้เขาต้องอับอายต่อหน้าคนในหมู่บ้าน แต่ยังเตรียมการทำให้เขาต้องอับอายต่อหน้าเพื่อร่วมชั้นเก่าของเขาด้วย แต่ทว่าถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าฝานหลินนั้นกำลังวางแผนอะไรอยู่แต่ฉิงเทียนก็ไม่คิดที่จะหยุดเขา ในความคิดของเขานั้นฝานหลินนั้นเหมือนกับตัวตลก แล้วทำไมเขาจะต้องไปยุ่งกับตัวตลกด้วย!

ส่วนชาวบ้านที่อยู่กันตรงที่หน้าบ้านของฉิงเทียนนั้นต่างก็พากันแยกย้าย ส่วนใหญ่ล้วนเชื่อในสิ่งที่ฝานหลินพูด พวกเขาคิดว่ารถคันนี้ฉิงเทียนเป็นคนเช่ามาเพื่อรักษาหน้าและทำเป็นอวดรวย ดังนั้นแต่ละคนจึงเริ่มหมดความสนใจแล้วก็พากันแยกย้ายกลับบ้าน

“ช่างเป็นเด็กที่ฟุ่มเฟือยจริงๆ ต้องเสียเงินไปเท่าไรเพื่อเช่ารถคันนี้เนี่ย?”

“ใช่ เป็นเด็กที่ฟุ่มเฟือยจริงๆ”

ชาวบ้านต่างพากันเดินไปคุยไป จริงๆแล้วพวกเขาต่างคิดว่าดีแล้วที่ฉิงเทียนนั้นไม่ได้ร่ำรวยจริงๆ เพราะว่าพวกเขาต่างก็เคยดูถูกฉิงเทียนเอาไว้ตอนที่เขายังเด็ก พวกเขาจึงไม่ต้องการให้พี่น้องฉิงทำลายความเชื่อของพวกเขา

ส่วนฉิงหยูที่อยู่ในบ้านก็ถามฉิงเทียนด้วยสีหน้าที่ไม่เข้าใจ “พี่ครับ ทำไมพี่ถึงไม่เถียงอะไรกับฝานหลินเมื่อสักครู่ครับ ดูสีหน้าที่เหมือนตัวร้ายของเขานั่นสิครับ”

“และดูพวกคนในหมู่บ้านที่ดูถูกพวกเรานั่นสิครับ ทำไมพี่ถึงไม่ปล่อยให้ผมพูดล่ะครับ”

เมื่อเห็นฉิงหยูที่กัดเขี้ยวฟัน ฉิงเทียนก็ได้ตบไหล่ของฉิงหยูแล้วพูดขึ้น “เสี่ยวหยูทำไมน้องต้องไปสนใจพวกเขาด้วย? น้องเป็นถึงนักพรตขั้นเหลียนฉี น้องใช้พลังนิดเดียวก็จัดการกับพวกเขาทั้งหมดได้อย่างสบายๆแล้ว”

“กะอีแค่สายตาของพวกคนในหมู่บ้าน”

หลังจากที่ฉิงเทียนเกลี้ยกล่อม ฉิงหยูก็ได้เกาหัวแล้วพูดขึ้น “ตอนที่ผมเห็นสายตาของคนในหมู่บ้านมันทำให้ผมนึกถึงอดีตขึ้นมา ผมเลยรู้สึกทนไม่ไหว”

ฉิงเทียนเองก็รู้ดีว่าน้องชายของเขานั้นยังไม่สามารถเปลี่ยนไปได้ในทันที และถ้าเขาไม่ใช่อย่างที่ตัวเขาเป็นในปัจจุบัน เขาเองก็คงเป็นเหมือนกับฉิงหยูในเวลานี้

ดังนั้นฉิงเทียนจึงไม่ได้พูดมากอีก แล้วเปลี่ยนเรื่องพูดกับฉิงหยู “รีบจัดการเก็บข้าวของให้เรียบร้อยแล้วเอาของฝากไปให้ที่บ้านคุณปู่ผู้ใหญ่บ้านกัน”

คุณปู่ผู้ใหญ่บ้านนั้นคืออดีตผู้ใหญ่บ้านของฉิงเทียน ซึ่งเขาได้เกษียณตัวเองมาหลายทศวรรษแล้ว ในเวลานั้นหลังจากที่พ่อแม่ของฉิงเทียนได้เสียไปแล้ว ก็ได้เขาที่ช่วยฉิงเทียนและน้องชายในการพยายามหาเงินอุดหนุนต่างๆจากทางรัฐ ทำให้ฉิงเทียนและน้องชายสามารถเรียนต่อได้ ดังนั้นในใจของพวกเขาฉิงเทียนและฉิงหยูยังคงรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณกับเขาอยู่

ในใจของฉิงเทียนนั้น มีอยู่เพียงไม่กี่อย่างในหมู่บ้านที่ทำให้เขาคิดถึง ก็คือคุณปู่ผู้ใหญ่บ้านและหลุมศพของพ่อแม่ของเขา

แล้วทั้งสองคนก็พากันไปที่บ้านของคุณปู่ผู้ใหญ่บ้านพร้อมกับของฝาก บ้านของคุณปู่ผู้ใหญ่บ้านนั้นอยู่ห่างจากบ้านของฉิงเทียนเดินไปไม่กี่นาทีก็ถึง เขานั้นไม่มีลูกหลาน ตั้งแต่ตอนที่ฉิงเทียนยังเป็นเด็ก เขาก็อาศัยอยู่เพียงลำพังมาโดยตลอด ถึงแม้ฉิงเทียนจะสงสัยมากว่าทำไมเขาถึงไม่คิดที่จะแต่งงานแล้วมีลูก คุณปู่ผู้ใหญ่บ้านก็จะหัวเราะมาที่ฉิงเทียนและไม่ตอบเขา ดังนั้นฉิงเทียนจึงยังไม่รู้ว่าทำไมคุณปู่ผู้ใหญ่บ้านถึงได้ไม่ยอมแต่งงาน หลังจากนั้นสักพักฉิงเทียนและน้องชายก็ได้มาถึงที่บ้านของคุณปู่ผู้ใหญ่บ้าน

บ้านขนาด 4 ห้องที่มีไก่และเป็ดเดินหาอาหารอยู่ในบ้าน

“คุณปู่ผู้ใหญ่บ้านครับ พวกผมมาเยี่ยมครับ” ก่อนที่จะเข้าบ้านของคุณปู่ผู้ใหญ่บ้าน ฉิงหยูก็ได้ตะโกนเรียกอย่างตื่นเต้น

ในเวลานี้เองที่มีชายชราผมขาวที่อายุอยู่ในช่วง 70 ได้ออกมาจากในบ้าน แต่ยังทำให้ผู้คนที่ได้พบเขารู้สึกได้ว่าเขายังแข็งแรงดีอยู่ เมื่อเห็นพี่น้องฉิงมาหาตาเฒ่าคนนั้นก็ได้ที่จะยิ้มออกมาแล้วพูดขึ้น “อ้อ เป็นเสี่ยวหยูและเสี่ยวเทียนมานี่ ก็ว่าได้ยินเสียงนกสาลิการ้องวันนี้ มาๆตามข้ามา”

ว่าแล้วเขาก็เดินมาหาสองพี่น้องฉิง และทั้งสองคนเองก็ได้ช่วยประคองผู้เฒ่าอาวุโสพามานั่งตรงมุมหนึ่ง หลังจากที่ทั้งสามคนได้นั่งลง ฉิงหยูก็ได้หยิบเอาของขึ้นมาวางบนโต๊ะอย่างอารมณ์ดี “คุณปู่ครับ นี่คือสิ่งที่ผมและพี่ชายซื้อมาฝากคุณครับ เป็นเหล้าที่คุณชอบดื่มกับอาหารเสริมต่างๆ”

มองไปดูที่สิ่งที่ฉิงหยูวางไว้บนโต๊ะ คุณปู่ผู้ใหญ่บ้านก็ได้ดุพวกเขา “นี่ พวกเจ้าซื้ออะไรกันมาเนี่ย ของพวกนี้มันไม่ถูกเลยนะ! พวกเขามีชีวิตที่ลำบากมากกันข้างนอกแล้ว อย่ามาใช้เงินฟุ่มเฟือยกับของพวกนี้สิ”

เมื่อฉิงเทียนได้ยินเช่นนี้หัวใจของเขาก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาแล้วพูดกลับไป “คุณปู่ผู้ใหญ่บ้านครับ ไม่ต้องกังวลไปหรอกครับ ผมอาจจะทำเงินได้นิดหน่อยในช่วงหลายปีมานี้ แต่เดี๋ยวนี้ของพวกนี้ผมสามารถหาซื้อได้สบายๆครับ”

แล้วฉิงหยูก็พูดเสริม “ใช่แล้วครับ พี่ชายสามารถทำเงินได้เยอะมากจริงๆครับ ไม่จำเป็นต้องกังวลหรอกครับ!”

บทที่ 180 ความประหลาดใจของอดีตผู้ใหญ่บ้าน 1

บทที่ 180 ความประหลาดใจของอดีตผู้ใหญ่บ้าน 2

บทที่ 180 ความประหลาดใจของอดีตผู้ใหญ่บ้าน 3

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย