ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 231

บทที่ 231 โลกความฝัน (5)

เมื่อเห็นว่าฉิงเทียนไม่มีทีท่ากระวนกระวายใดๆ เจ้าดำก็เลยมองไปที่หยกหินชิ้นนั้นด้วย

“ฮ่าๆ หยกนี่เป็นของฉันแล้ว!” ชายอ้วนมองหยกที่อยู่ตรงหน้าเขาอย่างตื่นเต้น เขาหยิบมันขึ้นมาแล้วจูบมัน

“ฉิงเทียน นายคิดว่าเขาจะได้หรือจะเสียพนัน?” เจ้าดำถามฉิงเทียนอย่างสงสัย

ริมฝีปากของฉิงเทียนยกขึ้นมาแล้วยิ้มพร้อมกับพูด “ผมก็ไม่รู้!” แต่จริงๆแล้ว ฉิงเทียนได้ทำการมองดูด้วยเนตรมองทะลุแล้ว แล้วพบว่าหินก้อนนั้นเขียวแค่ส่วนเดียว ส่วนที่เหลือเป็นแค่หินธรรมดาๆ อย่าว่าแต่จะได้ 5,000 ชั่วโมงเลย จะถึง 1,000 รึเปล่ายังไม่รู้เลย อย่างไรก็ตามฉิงเทียนไม่คิดที่จะพูดออกไปต่อหน้าคนมากมายเช่นนี้หรอกหากพวกเขาได้ยินขึ้นมา เขาก็ไม่รู้ว่าจะอธิบายอย่างไรดีเลย?

“แต่ชายอ้วนหูใหญ่คนนั้นกลับมีสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นแล้วบอกกับคนตัดหิน “เร็วเข้าตัดให้ผมอีก ผมอยากที่จะเห็นลูกรักของผมแล้ว”

“จะให้ตัดตรงไหน?” คนตัดหินถามอย่างตื่นเต้น อย่างไรเสีย ถ้าเกิดเขาตัดได้หยกอีก เขาก็จะได้ทิปอย่างงามเช่นกัน

“ตัดตามนี้เลย!” ชายอ้วนพูด และวาดเส้นลงบนหินหยกก้อนนั้น

“ได้เลย ลูกพี่!” ชายตัดหินกล่าว แล้วเขาก็ได้ทำการตัดหินตามเส้นอย่างระมัดระวัง และมองไปที่สีหน้าของผู้คนที่กระวนกระวาย!

แล้วหินก้อนนั้นก็ได้เล็กลงเรื่อยๆ ชายอ้วนก็มีสีหน้าไม่ดีและเหงื่อออกมากขึ้นเรื่อยๆ! ผู้คนใกล้ๆต่างก็พอจะเดาได้ว่าชายอ้วนคนนี้คงจะแพ้พนันซะแล้ว

จนกระทั่งหินถูกตัดออกจนหมด ชายอ้วนคนนั้นก็รู้ว่าเขานั้นแพ้พนันเสียแล้ว!

แล้วชายคนนั้นก็ได้ถอนหายใจออกมาแล้วพูด “แพ้ซะแล้ว ไม่นึกเลยว่าหยกคุณภาพดีแบบนั้นจะกลับมีส่วนที่เป็นหยกแค่นี้ มีค่าไม่ถึง 1,000 ชั่วโมงด้วยซ้ำ!”

และลุงหลี่กับชายแว่นทองต่างก็รู้สึกโล่งอก คนหนึ่งรู้สึกดีใจที่เขาไม่ได้รีบตัดต่อ ส่วนอีกคนก็ดีใจที่เขาประมูลไม่ได้หินก้อนนั้นมา

ในเวลานี้ เจ้าดำที่ไม่ตอบสนองอยู่พักใหญ่ๆก็ได้พูดออกมาอย่างอ้ำอึ้ง “เสียไปตั้ง 5,000 ชั่วโมงแน่ะ”

“มาเถอะ เราไปเดินดูที่อื่นกัน” ฉิงเทียนดึงเจ้าดำที่ยังอ้ำอึ้งอยู่ไปยังที่อื่น

ในขณะที่ฉิงเทียนกำลังหันหน้าไปนั้น เขาก็พบคนรูปร่างคุ้นๆจากข้างหลังสวมชุดกี่เพ้าที่ดูสวยงาม

นั่นเฉียงเวยไม่ใช่เหรอ? เธอก็มาที่บ่อนพนันด้วยอย่างนั้นเหรอ? ดูเหมือนว่าเวลานี้เธอเองก็อยากที่จะทำเงิน(เวลา)ให้ได้มากๆในเวลานี้! ฉิงเทียนมองดูไปที่ด้านหลังที่คุ้นๆนั้น

“ฉิงเทียน นายกำลังมองดูอะไรอยู่?” เจ้าดำที่ถูกฉิงเทียนลากก็ได้ถามขึ้นมา

“ไม่มีอะไรหรอก, เราไปเลือกดูหินกันดีกว่า” แล้วฉิงเทียนก็ได้พาเขาไปที่เขตวัตถุดิบ

ที่เขตวัตถุดิบนั้นจะถูกแบ่งออกเป็น หินที่ถูกแบ่งออกมาจนเป็นก้อนเล็กแล้ว กับแบบที่ถูกแบ่งเป็นก้อนใหญ่ๆ แล้วฉิงเทียนก็ได้เดินไปดูที่แบบแบ่งเป็นก้อนใหญ่ จากนั้นก็มีชายวัยกลางคนที่ก้มหัวให้แล้วเดินมาหาฉิงเทียนกับอีกคนที่กำลังหยุดยืนดูที่ร้านของเขา และรีบแนะนำตัวด้วยรอยยิ้มทันที “คุณลูกค้าครับ ไม่ทราบว่าต้องการจะซื้อหินหยกเหรอครับ?”

“ครับ พวกเราอยากที่จะซื้อหินหยกครับ” ฉิงเทียนกล่าวโดยไม่ปิดบัง

“หินหยกของที่นี่มีโอกาสที่จะมีหยกสูงมากเลยครับ อย่างก้อนนี้….” แล้วเจ้าของร้านก็ได้พูดแนะนำแบบไม่รู้จบ

ฉิงเทียนจึงได้รีบขัดเขา “ขอผมเดินดูหน่อยนะครับ!”

เจ้าของร้านที่พบว่าตัวเขานั้นพูดมากเกินไปหน่อย ก็ได้พูดด้วยรอยยิ้มแบบฝืนๆ “ได้ครับคุณลูกค้า เชิญเลือกดูได้ตามใจชอบเลยครับ”

“อืม” ฉิงเทียนผงกหัวเล็กน้อย แล้วเขาก็เดินเข้าไปที่เขตหินหยก เมื่อสักครู่ฉิงเทียนได้ทดลองใช้เนตรมองทะลุแล้ว และพบว่าเขายังสามารถใช้เนตรมองทะลุในโลกจินตนาการได้อยู่

ด้วยเนตรมองทะลุ จะทำให้เขารู้ว่ามีอะไรอยู่ในหินหยกก้อนนั้น นอกจากนี้เขายังมีจิตศักดิ์สิทธิ์อีกด้วย ฉิงเทียนจึงเชื่อว่าเขาจะต้องชนะพนันแน่นอน

เจ้าดำที่มีสีหน้าแดงขึ้นมาขณะที่กำลังดูหินหยกที่อยู่ตรงหน้าเขา เขานั้นตื่นเต้นเท่าๆกับลนลาน สุดท้ายก็หันไปมองดูฉิงเทียนที่กำลังเลือก

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน