ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 309

บทที่ 309 สามพี่น้องเซียว

แล้วหญิงสาวในชุดสีเขียวที่เมินเฉยตอนแรกก็เริ่มสนใจขึ้นมาเมื่อได้ยินที่พี่น้องของนางอีก 2 คนพูดคุยกัน และในขณะที่นางฟ้าชุดเหลืองกำลังจะเปิดศิลาบันทึกภาพอยู่นั้นเอง

ในตอนนั้นเอง นางฟ้าชุดเหลืองก็ได้พูดขึ้นมาอย่างมีโมโห “ทำไมถึงมีงานในถาวเป่าสวรรค์ตอนนี้ได้เนี่ย?”

“งานดันมาเข้าอะไรตอนนี้นะ? แต่ขอดูวิดีโองานเลี้ยงลูกท้อก่อนก็แล้วกัน” นางฟ้าชุดเหลืองพูดพร้อมกับคิ้วขมวด

แล้วหญิงสาวชุดม่วงก็ได้จ้องมาที่นางฟ้าชุดเหลืองด้วยแววตาเย็นชา และพูดด้วยความน่าเกรงขาม “ปี้เซียว ในตอนแรกเจ้าสัญญากับข้าไว้อย่างไร?”

เมื่อถูกจ้องโดยนางฟ้าชุดม่วง ปี้เซียวก็ได้หดหัวของนางด้วยความกลัว “ได้ค่ะท่านพี่ ข้าจะรีบไปจัดการเดี๋ยวนี้แหละค่ะ”

หลังจากที่พูดจบก็ได้มีศิลาส่งผ่านเสียงปรากฏขึ้นมาในมือของปี้เซียว แล้วจมูกเล็กๆของนางก็ได้ย่นแล้วบ่นพึมพำๆอย่างไม่พอใจ “ฮึ่ม ใครกันนะที่มารบกวนตอนนี้ รีบๆไล่ไปดีกว่า แล้วเราจะได้ไปดูวิดีโองานเลี้ยงลูกท้อต่อ”

ปี้เซียวเปิดศิลาส่งผ่านเสียงขึ้น และมองดูข้อความของฉิงเทียนแล้วพูดพร้อมกับหัวเราะ “ช่างเป็นคนที่ส่งข้อความมาได้น่าขันนัก”

“ไหน? ขอข้าดูบ้างซิ มีอะไรน่าขัน?” พี่สองโฉวเซียวก็ได้ชะโงกหัวมาดูอย่างสงสัย

“คุณเจ้าของร้านสุดสวยและน่าหลงใหลงั้นเหรอ? ช่างเป็นคนที่น่าขันจริงๆด้วย!” โฉวเซียวก็หัวเราะคิกคักขณะที่อ่านข้อความบนหน้าจอ “น้องเล็ก เจ้าลองถามเขาสิว่าเขาต้องการอะไร?”

“ได้ค่ะ!” ปี้เซียวตอบ

“เรียบร้อย!” ปี้เซียวได้ใช้จิตศักดิ์สิทธิ์พิมพ์ข้อความส่งขึ้นไปที่หน้าจอ: น้องชาย, ไม่ทราบว่าเจ้าต้องการจะซื้ออะไร?

ฉิงเทียนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของจอก็รู้สึกหดหู่เมื่อเห็นข้อความตอบกลับมา ทำไมถึงได้มีคนที่เรียกเขาว่าน้องชายอีกแล้ว นี่เราดูอ่อนวัยขนาดนั้นเลยเหรอ? ไม่สินางไม่เคยเจอเรามาก่อนนี่นา หรือว่าเหล่านางฟ้าเขาจะนิยมแบบนี้กัน? ฉิงเทียนแอบคิดในใจ

ซึ่งจริงๆแล้ว เขาเองก็ไม่กล้าที่จะส่งข้อความถามออกไปแบบนั้น แต่ฉิงเทียนก็ไม่ใช่คนที่จะยอมโดนกระทำอยู่เพียงฝ่ายเดียว ว่าแล้วเขาก็ได้รีบพิมข้อความออกไปอย่างรวดเร็ว “น้องสาวครับ พี่ชายคนนี้อยากที่จะซื้ออาคมสักหน่อยน่ะครับ”

“ฮะๆ น้องสาวงั้นเหรอ? น้องสามดูเหมือนเจ้าโดนแซวซะแล้วล่ะ!” โฉวเซียวมองไปที่ข้อความของฉิงเทียนแล้วชี้ไปที่หน้าอกที่ยังไม่เติบโตของนางแล้วหัวเราะ

“เจ้าผู้ชายเสเพล น้องสามข้าว่าเจ้าบล็อกเขาไปจะดีกว่า” พี่ใหญ่อวิ๋นเซียวพูดอย่างเกรี้ยวกราด

“อย่าเลยพี่ใหญ่ ข้าว่าเจ้าหมอนี่น่าสนใจดีออก ตั้งแต่โบราณกาลจนถึงปัจจุบัน ข้าก็ไม่เคยเห็นใครน้องสามโดนแซวมาก่อนเลย นานๆจะมีผู้ชายนักรักหน้ามืดหลงมา เจ้าว่ายังไงน้องสาม!” โฉวเซียวพูดอย่างไม่เลือกที่รักมักที่ชัง

จมูกที่น่ารักของปี้เซียวก็ได้ย่นขึ้นมาอีกครั้ง แล้วมือเล็กๆของนางก็ได้สั่นขึ้นมาอย่างดุดัน “เจ้าหนูนี่มันกล้าแซวข้า ไม่ว่าเขาจะเป็นเซียนแบบไหน แต่กล้ามาแซวข้า ปี้เซียวเช่นนี้ ข้าจะทำให้เขาได้รู้สำนึก”

ฉิงเทียนนั้นไม่รู้เลยว่าเพราะคำพูดของเขานั้น ทำให้สามนางฟ้าที่อยู่อีกฟากนั้นไม่พอใจเขาอย่างมาก แต่ถึงเขาจะรู้เขาก็จะตะโกนบอกพวกนางผิดอยู่ดี การเรียกน้องสาวเช่นนี้เป็นเรื่องปกติที่ใช้กันในโลก เขาไม่ได้แซวเสียหน่อย!

ดังนั้นฉิงเทียนจึงยังไม่ทราบเรื่องนี้ ว่าเขานั้นได้ไปล่วงเกินสามนางฟ้าเซียวเข้าให้เสียแล้ว แล้วจึงได้พิมพ์ออกไป: ไม่ทราบว่าพอจะมีอาคมรวบรวมพลังวิญญาณ อาคมสังหารและอาคมลวงตาบ้างไหมครับ?

เมื่อฉิงเทียนได้ส่งข้อความออกไป ณ โลกเซียน โฉวเซียวก็ได้พูดอย่างอารมณ์ขึ้น “พี่ใหญ่ น้องสาม เจ้ามาดูข้อความที่เขาส่งมานี่สิ”

ยังจะกล้าส่งข้อความเช่นนี้มาอีก! เซียนเช่นนี้ควรจะถูกส่งไปที่นรกเสียให้หมด อวิ๋นเซียวพูดอยากจะฆ่าฉิงเทียนในใจของนาง

“หรือว่าพวกเราสามพี่น้องได้ปลีกตัวออกมาอยู่เงียบๆมานานเกินไป ในโลกเซียนถึงได้ไม่รู้จักชื่อเสียงของพวกเราหมดแล้ว?” อวิ๋นเซียวพูดถามตัวเองอย่างประหลาดใจ ในความคิดของนาง ฉิงเทียนนั้นควรจะเลิกพิมพ์ข้อความแซวเช่นนี้แล้วกลับไปได้แล้ว!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน