บทที่ 314 ทาบทามเข้าสู่สมช.
“คุณมาจากสำนักงานรักษาความมั่นคงแห่งชาติงั้นเหรอ?” ฉิงเทียนถามอย่างตกใจ และในขณะเดียวกันก็อดไม่ได้ที่จะคิ้วขมวด เขานั้นไม่เคยข้องแวะอะไรกันกับสำนักงานรักษาความมั่นคงแห่งชาติเลย แล้วทำไมพวกเขาถึงได้มาข้องเกี่ยวกับเรื่องนี้? พวกเขาต้องการอะไรกันแน่?
ฉิงเทียนมองมาที่เฟิงอี้อย่างสงสัย ซึ่งในเวลานี้ทางสำนักงานรักษาความมั่นคงแห่งชาติอุตส่าห์มาแจ้งข่าวนี้กับเขา ก็แสดงว่าพวกเขาน่าจะอยู่ข้างเดียวกับเขาหาใช่ศัตรูไม่ ฉิงเทียนลองคิดพิจารณาในใจ
เฟิงอี้นั้นไม่สนใจสายตาที่สงสัยของฉิงเทียน อย่างไรก็ตามผู้อำนวยการสำนักงานได้บอกให้เขาอาศัยโอกาสนี้พาฉิงเทียนกลับมาที่สมช.ด้วย เพราะจากข้อมูลที่ได้รับมาฉิงเทียนนั้นน่าจะอยู่ในระดับหยวนยิงทั้งๆที่อายุยังไม่ถึง 30
หลังจากที่บำเพ็ญเพียรมาร่วม 70 ปี เขาก็ได้ถูกเรียกว่าอัจฉริยะ แต่ถ้าเขานั้นเป็นอัจฉริยะ เจ้าเด็กหนุ่มนี่ก็คงเป็นสัตว์ประหลาดแล้ว!
ถ้าทางสมช.คิดที่จะเอาชนะใจเขา พวกเขาก็จะต้องแสดงความจริงใจเสียก่อน และเพื่อการนั้นเขาจึงได้ถูกส่งมายังที่นี่!
เฟิงอี้กล่าวกับฉิงเทียน “น้องชายและแฟนของนาย ถูกจับตัวไปโดยสำนักอัคคีสาขาตอนใต้ แต่นายไม่จำเป็นต้องกังวลมากนักหรอก เป้าหมายของพวกเขาก็คือนาย” เฟิงอี้กล่าวในขณะที่มือของเขาชี้ไปที่ฉิงเทียน
หลิวตันที่อยู่ไม่ไกลนั้นกลัวว่าฉิงเทียนจะรีบไปทันทีที่เขาได้ทราบข่าวนี้ เธอจึงได้รีบเกลี้ยกล่อมเขา “ฉิงเทียน คุณอย่าเพิ่งวู่วามนะ พวกสำนักอัคคีนั้นทรงพลังมากไม่ใช่อะไรที่คุณจะสามารถจัดการตามลำพังได้!” ตากลมโตทั้งสองข้างของเธอจ้องมองมาที่ฉิงเทียนอย่างอ้อนวอน
ฉิงเทียนมองไปที่ดวงตาของหลิวตันแล้วก็พลันนึกถึงการกระทำของเขาเมื่อสักครู่ ทำให้เขารู้สึกผิดขึ้นมา เขาก็ได้ตบไปที่ไหล่ของหลิวตันอย่างอ่อนโยนแล้วพูด “คุณไม่ต้องกังวลไป ผมไม่วู่วามหรอก”
จากนั้นเขาก็หันหัวไปหาเฟิงอี้แล้วกล่าว “ในเมื่อทางสำนักงานรักษาความมั่นคงแห่งชาติของคุณมาหาผมเช่นนี้ ก็แสดงว่าพวกคุณต้องการอะไรจากผมสินะ?”
เมื่อได้ยินที่ฉิงเทียนพูดแล้ว คิ้วของเฟิงอี้ก็ได้กระดิกขึ้นมา เจ้าเด็กนี่มันเข้าเรื่องเลย เหมือนกับรู้แล้วว่าทางสมช.ของเราจะต้องมีเงื่อนไขที่จะช่วยเขา
“หากว่านายยอมเข้าร่วมกับสำนักงานรักษาความมั่นคงแห่งชาติ ทางเราก็จะให้การช่วยเหลือนายอย่างเต็มที่ในการช่วยเหลือน้องชายและแฟนสาวของนายออกมา” เฟิงอี้จ้องไปที่ฉิงเทียน และรอคอยคำตอบจากเขา
“แล้วถ้าผมไม่เข้าร่วมล่ะ?” สายตาของฉิงเทียนจับจ้องไปที่เฟิงอี้โดยไม่หลีกหนี
“ถ้าคุณไม่เข้าร่วม ทางสมช.ของเราก็จะให้ข้อมูลกับคุณเพียงบางส่วนเท่านั้น แต่ทว่าความแข็งแกร่งของสำนักอัคคีนั้นก็หมูให้เคี้ยวง่ายๆขนาดนั้นล่ะนะ” เฟิงอี้กล่าวขณะที่นั่งอยู่ที่โซฟา
ความแข็งแกร่งของสำนักอัคคีนั้นไม่หมูจริงๆ และไม่ใช่อะไรที่เขาจะสามารถไปถล่มได้ด้วยตัวคนเดียว แต่ฉิงเทียนเองก็ยังมีถาวเป่าสวรรค์อยู่ ซึ่งมีของวิเศษจากเทพต่างๆอยู่ในนั้น ขอเพียงแค่เขามีข้อมูลที่เพียงพอเขาก็จะสามารถช่วยเสวี่ยเอ๋อกับเสี่ยวหยูออกมาเงียบๆได้! นอกจากนี้เขายังมีปีศาจเฒ่าที่อยู่ในระดับจินเซียนเป็นไพ่ตายของเขาอีกด้วย
ดังนั้นข้อเสนอของสมช.นั้นไม่ได้ทำให้ฉิงเทียนสนใจเลย
“อาจารย์อาฉิงเลิกพูดไร้สาระกับพวกเขาเถอะ ก็แค่สำนักอัคคีเท่านั้น! พวกเราไปกันเถอะ ข้าจะฆ่าพวกเขาทั้งหมด บังอาจมาจับตัวว่าที่ศิษย์น้องของข้าและคนของสำนักหยางพิสุทธิ์เช่นนี้ สงสัยเหล่าสาวกของหั่วเต๋อซิงจวินบนโลกจะไม่อยากมีชีวิตอยู่กันซะแล้ว!” ไป๋กงหยางที่พูดด้วยน้ำเสียงขึงขังดังขึ้นมาในหัวของฉิงเทียน
“อะไรนะ? เมื่อกี้คุณบอกว่าสำนักอัคคีคือสำนักของหั่วเต๋อซิงจวินอย่างนั้นเหรอ?” ฉิงเทียนถามด้วยน้ำเสียงที่ประหลาดใจ
“ใช่แล้ว, เหล่าเจ้าหน้าที่สำคัญๆบนสวรรค์นั้นจะมีสำนักของพวกเขาอยู่บนโลกทั้งนั้น ถ้าข้าจำไม่ผิดสำนักของหั่วเต๋อซิงจวินนั้นก็คือสำนักอัคคีนั่นแหละ” ไป๋กงหยางกล่าว

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย