ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 347

บทที่ 347 คืนความเยาว์

พวกเธอบอกว่าจะทำชุดใหม่ให้กับเธอ แต่จำเป็นต้องวัดสัดส่วนก่อนจะทำชุดด้วยงั้นเหรอ? ถึงเจ้าแม่รู้สึกเต็มไปด้วยความสงสัย แต่ในใจของเธอก็รู้สึกตื้นตัน เมื่อลูกสาวของเธอบอกที่จะตัดชุดให้กับเธอ คุณแม่ทุกคนย่อมต้องยินดีอย่างแน่นอน

“ไม่รู้เลยว่าพวกเขาจะตัดชุดแบบไหนมาให้ข้ากันนะ” เจ้าแม่คิดอย่างดีใจ

อีกทางด้านหนึ่ง ฉิงเทียนก็ได้รวบรวมสัดส่วนขององค์หญิงทั้งแปดและเจ้าแม่มา

อย่างที่เขาว่าเอาไว้ ถ้าอยากจะรู้จักศัตรู ก็ต้องรู้จักมิตรของศัตรูก่อน ฉิงเทียนคิดในใจว่าถ้าเขามีความสัมพันธ์ที่ดีกับองค์หญิงทั้งแปดแล้วล่ะก็ ทุกการเคลื่อนไหวของเจ้าแม่นั้นก็จะอยู่ในการควบคุมของเขาแล้ว แล้วจากนั้นเหล่าองค์หญิงก็จะพูดถึงเขาในแง่ดีให้เจ้าแม่ฟัง แล้วในไม่ช้าก็เร็วเจ้าแม่ก็จะต้องยอมยกเลิกแบนร้านถาวเป่าสวรรค์ของเขา

แล้วโทรศัพท์ของฉิงเทียนก็ได้รับข้อความมาจากพี่ใหญ่นางฟ้า “หึหึๆ ฉิงเทียนเจ้าจะต้องทำให้ดีนะ แล้วต่อจากนี้ข้าจะพูดถึงเจ้าดีๆต่อหน้าท่านแม่ให้ ข้าไปก่อนล่ะ”

โลกเซียน

องค์หญิงใหญ่ก็ได้มองมาที่ฮ่าวอวิ๋นที่มีสีหน้าไม่พอใจ และวางศิลาส่งผ่านเสียงของเธอลง

“นี่ น้องแปดอย่ามามองข้าด้วยสีหน้าเช่นนั้นสิ ข้าก็แค่ให้ฉิงเทียนตั้งใจทำหน้าที่ของเขาก็เท่านั้น” องค์หญิงใหญ่หัวเราะ

“พี่ใหญ่ ท่านจะมากไปแล้วนะ ข้าจะสู้กับท่าน!” เมื่อพูดจบ แล้วทั้งห้องนั้นก็เต็มไปด้วยแสงของฤดูใบไม้ผลิอีกครั้ง

บนโลก

ฉิงเทียนวางโทรศัพท์ของเขาอย่างดีใจ ที่ในที่สุดเขาก็ได้สัดส่วนของเจ้าแม่แล้ว พรุ่งนี้เขาจะได้ไปซื้อชุดกี่เพ้า

แล้วฉิงเทียนก็ได้เก็บความตื่นเต้นของเขาลงไปก่อน จากนั้นจึงมองไปที่กลุ่มคน

ในเวลานี้ซูเสวี่ยกับจ้าวก่างนั้นได้ฟื้นขึ้นมาแล้ว และจ้าวก่างนั้นก็ได้บรรลุจากชั้นจู้จีขึ้นไปอยู่ที่ชั้นจินตันแล้ว

“ว้าว พลังวัตรในชั้นจินตันนี่สุดยอดจริงๆ!” สีหน้าของจ้าวก่างรู้สึกตื่นเต้นมากและขยับแขนของเขาไปมา เขานั้นไม่เคยรู้สึกเช่นนี้มาก่อน จ้าวก่างนั้นรู้สึกได้ว่าต่อให้มีคนมาเป็นร้อยก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาแล้ว

“ยินดีด้วยนะพี่ใหญ่ ที่บรรลุมาชั้นจินตันได้แล้ว!” ฉิงเทียนยิ้มและแสดงความยินดี

“อื้ม ขอบใจเจ้ามากน้องสี่” จ้าวก่างกล่าวขอบคุณที่เขาสามารถบำเพ็ญเพียรอย่างทุกวันนี้ได้ก็เพราะน้องสี่ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่สามารถมาสู่จุดนี้ได้แน่

“ฮ่าๆ นี่ใช่พี่ใหญ่ของพวกเราแน่เหรอ?” ฉิงเทียนตบไหล่ของจ้าวก่าง

ในเวลานี้ซูเสวี่ยก็ได้มองไปที่ซูกังและคนอื่นๆอย่างกระวนกระวายและถาม “ฉิงเทียน ทำไมพ่อแม่ของฉันถึงยังไม่ฟื้นล่ะ?”

ฉิงเทียนจึงกอดซูเสวี่ยและปลอบเธอ “ไม่ต้องกังวลเสวี่ยเอ๋อ พวกท่านอายุมากแล้ว และพลังวิญญาณก็กำลังทำการฟื้นฟูสภาพร่างกายของพวกเขาอยู่ ดังนั้นเลยอาจต้องใช้เวลานานหน่อย”

อย่างที่ฉิงเทียนได้บอกไป ไม่นานนักก็ได้มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น ผมที่ขาวของผู้เฒ่าซูก็ได้เปลี่ยนกลับไปเป็นสีดำจากรากผม และผิวที่เหี่ยวย่นก็ได้กลับมาเต่งตึงอีกครั้ง

“ดูที่การเปลี่ยนแปลงของคุณปู่นี่สิ” ซูเสวี่ยพูดอย่างตื่นเต้น

“พ่อของฉันก็เปลี่ยนไปเช่นกัน พวกท่านล้วนมีการเปลี่ยนแปลง พวกท่านนั้นอ่อนเยาว์ลง” จ้าวก่างพูดด้วยสีหน้าทึ่งๆ

จ้าวเลี่ยงและซูกังนั้นได้อ่อนเยาว์ลงมาช่วงอายุราวๆ 30 ปี ส่วนผู้เฒ่าซูนั้นได้กลับมาดูราวๆอายุ 50 ปี ส่วนหวงโรวนั้นได้กลับมาอ่อนเยาว์เป็นสาว 20 หากมายืนอยู่ข้างๆซูเสวี่ยแล้ว ก็คงจะดูเหมือนกับพี่สาวน้องสาวมากกว่าจะเป็นพี่สาวกับน้องสาว

ฉิงเทียนนั้นรู้อยู่แล้วว่าจะต้องเกิดการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ขึ้น ด้วยพลังเซียนที่อยู่ในลูกท้อเซียนนั้นจะช่วยฟื้นคืนสภาพร่างกายให้กับพวกเขา มันจึงได้ทำให้พวกเขาดูอ่อนเยาว์ลงมา

“ว้าว! คุณแม่ดูสวยขึ้นมากเลย” ซูเสวี่ยมองไปที่หวงโรวผู้ซึ่งเหมือนกับเธอมากอย่างตกใจ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน