บทที่ 36 ความโอ้อวดของมหาเซียน
ด้วยความที่สงสัยในเรื่องนี้ ฉิงเทียนจึงได้ค่อยๆลองถามออกไป: “แล้วมีใครที่มาเข้าร่วมงานเลี้ยงลูกท้อบ้างเหรอครับ?”
“ข้าได้ยินมาว่าคนที่สามารถมางานเลี้ยงดอกท้อได้เนี่ยจะต้องเป็นคนที่ถูกเชิญมาโดยเง็กเซียนฮ่องเต้และเจ้าแม่หวังหมู่บนสวรรค์”
“ท่านมหาเซียนคงได้เข้าร่วมทุกครั้งเลยสินะครับ” :ฉิงเทียนพูดประจบ
“แน่นอน! เจ้าคิดว่าตาเฒ่าซุนผู้นี้เป็นใครกัน!”
แล้วฉิงเทียนก็ยิงคำถามออกไปอย่างสงสัย: “แล้วท่านมหาเซียนเริ่มเข้าร่วมงานเลี้ยงลูกท้อเมื่อไรครับ?”
ถ้าเวลาที่เขาสันนิษฐานถูกต้อง ก็แสดงว่าทั้งสองจุดนี้เกี่ยวข้องกันจริงๆ ตอนนี้สายเลือดกระจกแปดเหลี่ยมของเขากำลังเดือดพล่าน
เขาอยากรู้ว่าประเพณีตรุษจีนนั้นเริ่มมาจากไหนกันแน่? บางที่เขาอาจจะกระจ่างในวันนี้ก็ได้ ฉิงเทียนครุ่นคิดอยู่ในใจของเขา
ท่านมหาเซียน วันที่คุณได้ไปงานเลี้ยงลูกท้อนั้นอาจเป็นวันที่โลกต้องทุกข์ทรมานแน่ๆ
ราชาวานรแห่งเขาฮัวกั่วซานเมื่อมองดูข้อความที่ถูกส่งมาโดยฉิงเทียนเขาก็ได้ตอบกลับไปอย่างอายๆ: “อืม ตอนที่ข้าได้ไปงานเลี้ยงดอกท้อครั้งแรกนั้น ตอนนั้นข้าบังเอิญทำให้ควายเขียวของไท่ซางเหล่าจวินนั้นลงไปอยู่ที่โลกน่ะสิ! ข้าได้ยินมาในภายหลังว่าไท่ซ่างเหล่าจวินได้ใช้แผนยันต์สายฟ้าฟาดเพื่อจับมันกลับมา!”
ฉิงเทียนมองดูที่หน้าจอ และมั่นใจว่าวันตรุษจีนนั้นจะต้องมีอะไรเกิดขึ้นบนสวรรค์จริงๆ และเขาก็ไม่คิดว่าต้นเหตุนั้นจะมาจากซุนหงอคง และสัตว์ประหลาดปีใหม่ในตำนานนั้นก็คือควายเขียวของไท่ซ่างเหล่าจวินนั่นเอง!
ในยุคโบราณนั้น ผู้คนจะต้องไปเห็นอุปกรณ์ที่ไท่ซ่างเหล่าจวินใช้แล้วเอาไปสร้างเป็นประทัดแน่ๆ แต่ก็ต้องขอบคุณราชาวานรอยู่เหมือนกันนะ ไม่อย่างนั้นประเทศจีนของเราคงไม่มีเทศกาลที่สำคัญอย่างตรุษจีนเกิดขึ้นมา
ซุนหงอคงก็พิมพ์ต่อ “ตอนนั้นมันเป็นความผิดพลาดน่ะ แต่ข้าทำแค่ครั้งเดียวเองนะ หลังจากนั้นข้าก็ไม่ได้ทำอีกเลย”
ไม่คิดเลยว่ามหาเซียนนั้นก็พูดแบบนี้ได้ด้วย! ฉิงเทียนรู้สึกขำขึ้นมา!
ครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว ถ้าเกิดว่ามีหลายครั้งมนุษยชาติก็คงไม่รอดกันพอดี! ฉิงเทียนพูดอย่างเสียดสีในใจ
“ท่านมหาเซียน แล้วท่านเคยก่อเรื่องใหญ่บนสวรรค์มาก่อนใช่ไหมครับ?” ฉิงเทียนนั้นถามอย่างสงสัย ซึ่งนั่นเป็นฉากที่เขาชอบมากที่สุดในเรื่องไซอิ๋วซึ่งเป็นฉากที่ซุนหงอคงได้ไปก่อความวุ่นวายในสวรรค์
ในตอนที่เผชิญหน้ากับเหล่าเทพ เขาไล่ฆ่าเหล่าเทพ และอาละวาดไปทั่วไม่มีใครในสวรรค์ที่สามารถหยุดเขาได้ จนในที่สุดก็ร้อนถึงองค์พระยูไลที่ต้องออกมาปราบมหาเซียนนี้
ราชาวานรแห่งเขาฮัวกั่วซาน เมื่อได้เห็นข้อความของฉิงเทียนที่บอกว่าเขาไปอาละวาดบนสวรรค์นั้น ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเสียดแทงใจขึ้นมา ถึงแม้จะเป็นความจริงที่ว่าเขานั้นเคยก่อเรื่องไว้มากมายบนสวรรค์แต่ทว่าสิ่งที่เขาทำนั้นก็เป็นสิ่งที่ใครหลายคนได้คาดการณ์เอาไว้แล้วด้วยความที่เขานั้นยังเด็กและหยิ่งผยอง ไม่เช่นนั้นเหล่าเซียนบนสวรรค์จะปล่อยให้เขาอาละวาดแบบนั้นได้อย่างไร! ถ้าไม่ใช่เพราะสิ่งที่เหล่าเทพเซียนคาดการณ์เอาไว้แล้ว แน่นอนว่าเรื่องนี้เขาไม่สามารถบอกฉิงเทียนออกไปจึงได้แต่ตอบกลับไปว่า: “ก็ตามนั้นนั่นแหละ”
ว้าว สมแล้วที่เป็นมหาเซียน! ในความคิดของเขาฉิงเทียนคิดว่าเหตุการณ์นี้ในเรื่องไซอิ๋วนั้นเรื่องจริงจะต้องสุดยอดยิ่งกว่าที่เขาเคยเห็นหรืออ่านในเรื่องไซอิ๋วแน่ๆ
หลังจากนั้น ราชาวานรแห่งเขาฮัวกั่วซานก็ได้มองดูฉิงเทียนที่ถามเขามาอย่างเรื่อยๆ ทำให้เขาต้องดึงขนตัวเองออกมาแล้วคิดในใจ หยุดถามเขาแบบนี้สักทีไม่อย่างนั้นตาเฒ่าซุนคนนี้จะไม่มีขนให้ดึงแน่ๆ! “พระน่ะไม่โกหกหรอกนะ!”
ทันใดนั้นเขาก็นึกได้ว่าเขาได้ยินมาจากตือโป๊ยก่ายว่าเจ้าของร้านนั้นได้ฝึกวิชาแปลงกาย 36 ขุนพลสวรรค์ด้วย! ดังนั้นเขาจึงได้เปลี่ยนเรื่องแล้วถาม: “เจ้าหนุ่ม เจ้าฝึกวิชาแปลงกาย 36 ขุนพลสวรรค์อย่างนั้นรึ?”
ฉิงเทียนสงสัยมากตอนที่เขาเห็นซุนหงอคงถามคำถามนี้กับเขา ถึงแม้เขาเองก็อยากที่จะถามเรื่องของสามสังหารปีศาจกระดูกขาวในเรื่องไซอิ๋ว เขาคิดว่าพระถังซัมจั๋งนั้นน่ารำคาญมาก ถ้าไม่ใช่เพราะซัวเจ๋งพูดเอาไว้อาจารย์คงได้ถูกลักพาตัวไปโดยปีศาจแล้วถูกกินไปแล้ว


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย