บทที่ 368 สังหาร (1)
“พวกเขาไม่ได้หาย แต่จะต้องมีห้องลับแน่ๆ พวกเขาน่าจะกำลังซ่อนตัวอยู่” ไป๋กงหยางคาดเดา
ฉิงหยูก็ได้พูดอย่างโมโห “ไม่ว่าจะมีห้องลับหรือไม่ พวกเขาก็ไม่มีทางหนีรอดไปได้แน่” ฉิงหยูก็ได้เริ่มค้นหา โดยไม่ปล่อยให้สิ่งน่าสงสัยหลุดรอดไปได้
อีกทางด้านหนึ่ง ทั้งสองคนที่ซ่อนตัวอยู่ในห้องลับ “ที่นี่มันคืออะไรครับ ท่านผู้นำตระกูล?” หยูกางที่ทนไม่ไหวก็ได้ถามขึ้นมา เขาไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่!
“หยูกาง เจ้าเป็นคนแรกที่รู้เรื่องห้องลับนี้นอกจากข้า” “เดิมที ข้าคิดว่าคงยังอีกนานกว่าจะได้ใช้ห้องนี้ แต่ไม่นึกว่าจะได้ใช้งานเร็วขนาดนี้”
“มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับท่านผู้นำตระกูล? ถึงแม้ตระกูลหยูจะไม่ใช่ตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในจิงตูก็จริง แต่ก็ไม่น่าที่จะมีคนกล้ามาโจมตีตระกูลหยูของเรานะครับ”
ผู้นำตระกูลหยูก็ได้จับจ้องไปที่จี้หยกในมือของเขาแล้วกล่าว “ใช่แล้ว ตระกูลหยูของเราเป็นตระกูลที่ใหญ่ในจิงตู แต่ในสายตาคนบางคนแล้ว กองกำลังเท่านี้สามารถจัดการได้ด้วยการเป่าเพียงครั้งเดียว”
“เจ้ารู้อะไรไหม? ห้องลับนี้ถูกสร้างขึ้นมาโดยท่านปรมาจารย์ที่หนุนหลังตระกูลหยูของเราอยู่!”
“อะไรนะครับ สร้างขึ้นมาโดยปรมาจารย์ท่านนั้นเหรอครับ?” หยูกางพูดอย่างตกใจ ซึ่งเขาเองก็รู้ถึงความแข็งแกร่งของปรมาจารย์ท่านนั้นดี เขาสามารถทำให้ลูกน้องของเขาที่ถูกฝึกมาอย่างดีต้องลงไปนอนกองกับพื้นด้วยเพียงอึดใจเดียว
แล้วผู้นำตระกูลก็ได้พูดด้วยยิ้มแบบแย่ๆ “ต่อหน้าท่านแล้ว ความแข็งแกร่งของตระกูลหยูเราก็เป็นได้เพียงแค่ผายลม และหยกนี้ก็ทำขึ้นมาโดยเขาเช่นกัน จากที่ท่านบอกหยกอันนี้จะแสดงให้เห็นเฉพาะตอนที่มีผู้บำเพ็ญเพียรบุกรุกเข้ามาในบ้านสกุลหยูของเราเท่านั้น”
มองไปที่สองจุดดำที่อยู่บนจี้หยกแล้ว สีหน้าของหยูกางก็ได้เปลี่ยนไป แล้วเขาก็ได้พูดขึ้นมาด้วยความกลัว “ท่านผู้นำตระกูลครับ ท่านหมายความว่าสองคนนี้คือผู้บำเพ็ญเพียรงั้นเหรอครับ?”
“ใช่แล้ว!” ผู้นำตระกูลหยูผงกหัวอย่างแน่นหนัก “ดูเหมือนว่าคนพวกนี้จะไม่ต้องการให้เราใช้แผนการที่พวกเราจะใช้ จึงได้บุกมาที่บ้านสกุลหยูของเรา”
“แต่ถึงเขาจะเป็นผู้บำเพ็ญเพียร แต่กลับบุกเข้ามาในตระกูลหยูอย่างไร้มารยาทเช่น ข้าจะปล่อยให้พวกเขารอดกลับไปแน่” สีหน้าของผู้นำตระกูลหยูก็ได้เปลี่ยนไปเป็นดูน่ากลัว “ข้าจะแจ้งไปยังท่านปรมาจารย์ที่หนุนหลังตระกูลเราอยู่ในเมื่อแผนการที่พวกเราจะใช้ไม่ได้ผลแล้ว ข้าก็จะให้เขามาฆ่าคนพวกนั้นแทน”
ทันทีที่หยูกางได้ยินว่าท่านปรมาจารย์ที่หนุนหลังอยู่ หยูกางที่มีสีหน้ากังวลเมื่อสักครู่ ก็ดูเหมือนจะได้คนช่วยเหลือแล้วจึงได้พูดพึมพำๆราวกับกำลังปลุกใจตัวเองอยู่ “ใช่แล้ว เราจะกลัวพวกเขาไปทำไมกัน?”
อีกทางด้านหนึ่ง ฉิงหยูก็เริ่มหมดความอดทนหลังจากที่หาพวกเขาไม่พบ ฉิงหยูได้ใช้กำปั้นทุบไปที่โต๊ะดัง “ปัง….” แล้วโต๊ะก็หักทันที
“ออกมาที่นี่เดี๋ยวนี้นะ หนอยแน่ะไปซ่อนอยู่ที่ไหนกัน? ศิษย์พี่ครับใช้จิตศักดิ์สิทธิ์ของท่านหาพวกเขาให้ผมทีเถอะครับ” ฉิงหยูนั้นได้ใช้จิตศักดิ์สิทธิ์ของเขาในการตรวจสอบไปแล้ว แต่เขาก็ไม่พบอะไรเลย แม้แต่จิตศักดิ์สิทธิ์ของฉิงเทียนที่อยู่ในระดับตู้จี๋แล้วก็ยังไม่พบอะไรเลย
“ไม่มีปัญหา!” ด้วยการใช้จิตศักดิ์สิทธิ์ระดับจินเซียนในการค้นหา ทุกการเคลื่อนไหวในห้องนี้ก็ได้แสดงเข้ามาในหัวของเขา
“หึๆ พวกเขาซ่อนอยู่หลังชั้นหนังสือทางซ้ายพวกเรานี้ ดูเหมือนว่าจะมีการวางอาคมเอาไว้ ซึ่งสามารถป้องกันจิตศักดิ์สิทธิ์ระดับต่ำกว่าต้าเฉิงลงไปได้ ดูเหมือนว่าผู้ที่วางอาคมนี้น่าจะมีพลังวัตรเหนือกว่าระดับตู้จี๋ขึ้นไป”
“ผมไม่สนพลังวัตรของเขาหรอก!” ฉิงหยูเดินมาที่ชักหนังสือ แล้วปล่อยหมัดออกไป แล้วทั้งชั้นหนังสือก็ได้กลายเป็นกองขี้เถ้าทันที
แล้วในตอนนั้นเอง ทั่วทั้งตระกูลหยูก็ได้ยินเสียงที่ดังแสบแก้วหูขึ้นมาทันที
“หัวหน้าครับ เสียงดังมาจากห้องของท่านผู้นำตระกูลครับ!” จางหารพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ
พานปินเองก็ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เขาก็พอจะเดาได้ว่าจะต้องเป็นฝีมือของศัตรูแน่ พานปินจึงได้ตะโกนออกไป “เร็วเข้า รีบไปที่ห้องของท่านผู้นำตระกูลเร็ว”
ทันทีที่ชั้นหนังสือพังทลายก็พบม่านแสงที่ขวางทางฉิงเทียนกับฉิงหยูอยู่ ทำให้ไม่สามารถที่จะมองเห็นด้านในได้ และผู้นำตระกูลหยูและหยูกางที่อยู่ด้านในของอาคมนั้นก็ได้มองไปที่ด้านหน้าของเขาด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม แล้วทั้งคู่ต่างก็คิดในใจ ทำไมถึงยังไม่มีใครมาเสียที! และทั้งคู่ต่างก็หวังให้อาคมนี้สามารถป้องกันพวกเขาได้
“ขอให้ไม่เจอ ขอให้ไม่เจอ” ทั้งสองคนต่างคิดในใจอย่างเงียบๆ
แต่ก็ไม่เป็นไปตามที่พวกเขาคิด ถึงแม้ว่าอาคมนั้นจะสามารถทนทานต่อจิตศักดิ์สิทธิ์ของฉิงเทียนและฉิงหยูได้ แต่ก็ไม่สามารถทนต่อพลังทำลายของพวกเขาได้
“เสี่ยวหยูถอยออกมา พี่จะทำลายอาคมนี้เอง” ฉิงเทียนพูดพร้อมกับเรียกกระบี่อัสนีสวรรค์ให้โผล่ออกมาในมือของเขา
ทันทีที่กระบี่อัสนีสวรรค์ออกมา ตัวกระบี่นั้นก็ได้ห้อมล้อมด้วยพลังสายฟ้า


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย