บทที่ 371 สังหาร
กระบี่พุ่งลงมาอย่างรวดเร็วแม้แต่ฉิงเทียนก็ยังตั้งตัวไม่ทัน ผู้คนในตระกูลหยูทั้งหมดล้วนตัวขาดครึ่ง
แล้วทันใดนั้นกระบี่บินได้เล่มหนึ่งก็ได้พุ่งมายังฉิงเทียน ฉิงเทียนจึงได้ใช้กระบี่อัสนีสวรรค์ของเขาออกไปต้านรับ
สภาพที่เงียบสงัด ถ้าไม่เห็นด้วยก็ฆ่าทิ้งเสีย แล้วทั้งตระกูลหยูก็หาได้มีผู้รอดชีวิตไม่ หลังจากที่ฆ่าคนไปมากมายแล้ว เขาก็ได้มองไปที่ฉิงเทียนและฉิงหยูที่ยังคงสงบนิ่ง ไม่มีท่าทีอะไร
“ฉิงเทียน ฉิงหยู ระวังตัวเอาไว้คนคนนั้นอยู่ในระดับเฟิงเฉินขั้นปลายและยังมีกระบี่เซียนอีกด้วย!” ไป๋กงหยางพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
“ระดับเฟิงเฉิน?” ฉิงเทียนตกใจ ผู้ชายคนนี้ยังหนุ่มอยู่แต่กลับคล้ายคลึงฉิงเทียนมาก นี่เป็นครั้งแรกที่ฉิงเทียนได้เห็นคนที่อายุพอๆกับเขาและอยู่ในระดับเฟิงเฉิน ทำให้ฉิงเทียนรู้สึกสนใจเขาขึ้นมา
อีกทางด้านหนึ่ง ชายหนุ่มคนนั้นก็ได้มองไปที่กระบี่ในมือของฉิงเทียน แล้วก็ปรากฏแสงขึ้นมาจากดวงตาของเขาและพูดอย่างสนใจ “กระบี่ดี…กระบี่ดี กระบี่เช่นนั้นควรคู่ที่จะอยู่กับนายที่เหมาะสม ไม่อย่างนั้นก็น่าเสียดายแย่”
หลังจากที่พูดจบ ตัวของเขาก็ได้หายไปทันทีราวกับผีแล้วปรากฏอยู่ตรงหน้าของฉิงเทียน
มือข้างหนึ่งของเขาก็ได้กางออกแล้วฉกเอากระบี่มาจากมือของฉิงเทียน
“ฮึ่ม อย่างมายุ่งกับของของฉัน!” ฉิงเทียนพูดอย่างโมโห เขานั้นไม่เคยพบอะไรเช่นนี้มาก่อน เขาเพิ่งเคยเจอคนที่พุ่งเข้ามาฉกกระบี่อัสนีสวรรค์ในมือของเขาเช่นนี้ ทำให้ฉิงเทียนนั้นโกรธขึ้นมาอย่างสุดๆ
กระบี่อัสนีสวรรค์เองก็ดูเหมือนจะรับรู้ถึงความโกรธของเจ้านายของมันได้ และปล่อยกระแสไฟฟ้าออกมาจากตัวกระบี่และยิงใส่มือของชายคนนั้น
ในตอนนั้นเองที่ชายคนนั้นก็ได้ชักมือของเขาหลบออกมา แต่ชายคนนั้นหาได้ตกใจไม่และยังอารมณ์ดีอีกต่างหาก “ฮ่าๆ สงสัยเราจะต้องดัดนิสัยกระบี่นั้นด้วยพลังของเราเสียหน่อยแล้ว ฮ่าๆๆ……” เขาพูดโดยไม่สนใจฉิงเทียนเลยแม้แต่น้อย
“ไอ้หนุ่ม แกจะอวดดีเกินไปแล้วนะ” ฉิงเทียนพูดอย่างโมโห เขาบุกเข้าใส่ชายคนนั้นอย่างไม่ลังเลเมื่อได้ยินเขาพูดถึงกระบี่อัสนีสวรรค์เช่นนั้น
ชายคนนั้นก็ได้หลบ แล้วกระบี่ที่อยู่ใต้เท้าของเขาก็ได้กลายเป็นกำแพงกระบี่อยู่ตรงหน้าเขา
“แก๊งๆๆ….” กระบี่อัสนีสวรรค์ปะทะเข้ากับกำแพงกระบี่อย่างรุนแรงจนเกิดประกายไฟออกมา
ภายใต้แรงปะทะจากกระบี่อัสนีสวรรค์ กำแพงกระบี่ก็ได้แยกออกเผยช่องตรงกลางออกมา
“พี่ครับ เอาชนะคนอวดดีอย่างเขาให้ได้นะครับ” ฉิงหยูพูดอยากโมโหเช่นกัน
“จะเอาชนะข้างั้นเหรอ ฮ่าๆ พวกแกคิดจะตามหาหยูชูซินงั้นเหรอ? เมื่อสักครู่เห็นพวกเจ้าที่สามารถต้านรับการโจมตีของข้าได้ก็แสดงว่าพวกเจ้านั้นมีฝีมืออยู่บ้าง แต่ด้วยฝีมืออ่อนด้อยเช่นนี้ วางใจได้เลยพวกแกทั้งหมดได้ตายอยู่ที่นี่แน่” ชายคนนั้นหัวเราะด้วยสีหน้านิ่งๆ ราวกับที่เขาพูดนั้นไม่ได้สำคัญอะไร
ฉิงเทียนก็ได้พูดสวนกลับไป “แต่ฉันอยากให้แกไปตายซะ” ครอบครัวของเขานั้นคือสิ่งที่สำคัญของฉิงเทียน และชายคนนี้ได้พูดล่วงเกินสิ่งที่สำคัญที่สุดของเขา ไม่ว่าชายคนนี้จะเป็นใครแต่เขาจะชายคนนั้นให้ตาย
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชายคนนั้นก็ได้หัวเราะอย่างดูถูก “จะฆ่าข้าเหรอ ข้าจะทำให้แกได้รู้ซึ้งถึงความต่างระหว่างคนในระดับเฟิงเฉินด้วยกัน และจะแสดงให้ดูด้วยว่ากระบี่ที่ดีน่ะควรจะทรงพลังแค่ไหน กระบี่นั่นน่ะมันช่างเสียของเพียงใดเมื่ออยู่ในมือของเจ้า”
“ไม่ต้องห่วง แกไม่ได้หัวเราะจนตายแน่….เพราะแกจะต้องตายด้วยน้ำมือของฉันเร็วๆนี้แล้ว!” ฉิงเทียนก็ได้ตะโกนออกมา และปลดปล่อยพลังคุกคามออกมาทันที และได้เดินหน้าและถ่างเข้าไปหาชายคนนั้นอีกครั้ง
“อุ๊บ….แรงกดดันอะไรเช่นนี้….” แล้วชายคนนั้นก็ได้สั่นขึ้นมา และดวงตาของเขาก็แสดงถึงความตกใจ
รู้สึกราวกับว่าไม่ใช่มนุษย์แต่เป็นสัตว์ป่าที่บ้าครั้ง ราวกับว่าในอีกไม่กี่วินาทีต่อมาเขากำลังจะโดนทำร้าย
อย่างไรก็ตามถึงเขานั้นจะตกใจ แต่การเคลื่อนไหวของเขานั้นก็หาได้หยุดลงไม่ ด้วยการสะบัดมือขวาของเขา กำแพงกระบี่ก็ได้บินกลับเข้ามือของเขาแล้วกลับกลายเป็นกระบี่อีกครั้ง แล้วชายคนนั้นก็ได้พุ่งตัวเข้าไปหาฉิงเทียนเช่นกัน!
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย