ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 386

บทที่ 386

ข่าวสาร

“อาหารในโลกผู้บำเพ็ญเพียรนี้ไม่เลวเลยนะครับ!” ฉิงหยูกำลังทานอาหารที่วางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ

อาหารในโลกของผู้บำเพ็ญเพียรนั้นมีพลังวิญญาณแฝงอยู่ด้วย และเนื้อในโลกผู้บำเพ็ญเพียรเองก็ได้มาจากพวกสัตว์ประหลาด ทานอาหารเหล่านี้จึงดีต่อผู้บำเพ็ญเพียร

แต่ทว่าสำหรับฉิงเทียนอาหารก็อีกเรื่องหนึ่ง ซึ่งเขามีเรื่องที่สำคัญกว่าคือการรวบรวมข้อมูลข่าวสาร เพราะโรงเตี๊ยมมีทั้ง 3 ลัทธิ 9 กระแส จึงเป็นที่ที่อุดมไปด้วยข่าวสารต่างๆมากมาย ไม่ว่าจะเป็นที่ไหนหากคุณอยากรู้จักสถานที่แห่งนั้นต้องไปที่โรงเตี๊ยมก่อน

ด้วยจิตศักดิ์สิทธิ์ของฉิงเทียนที่ครอบคลุมทั้งโรงเตี๊ยม ไม่มีบทสนทนาไหนที่รอดพ้นฉิงเทียนไปได้ ซึ่งต่อให้รอดพ้นจากเขาไปได้ ก็ไม่อาจรอดพ้นตัวตนระดับจินเซียนอย่างไป๋กงหยางได้อยู่ดี ดังนั้นฉิงเทียนจึงไม่ได้รีบกินและฟังผู้คนรอบๆคุยกัน

มีการสนทนาหนึ่งดังมาจากโต๊ะทางขวามือของฉิงเทียน

“ในเวลานี้ พวกสำนักใหญ่ๆต่างก็ส่งลูกศิษย์ระดับหัวหน้ามากันแล้ว ซึ่งไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน คุณได้ข่าววงในอะไรบ้างไหมพี่จาง?” ชายคนที่ชื่อว่าปาจื่อหูได้ถามขึ้นมา

แล้วคนที่ที่ถูกเรียกว่าพี่จางก็ได้ยิ้มอย่างมีเลศนัย “หึ ข้าก็พอจะได้ข่าววงในมาบ้างเหมือนกัน!”

“พี่จางรีบพูดมาเร็วสิครับ! อย่ามาทำให้ผมอยากแบบนี้สิ!”

“ใช่แล้ว พี่จางเล่ามาเถอะ!”

“ฮ่าๆ หลานของหลานลุงของข้าที่ไปเป็นภรรยาของตระกูลหวังนั้นเป็นลูกศิษย์ของสำนักซูซาน ซึ่งในครั้งนี้ เขาบอกว่าที่เหล่าสำนักใหญ่ๆส่งลูกศิษย์หัวกะทิออกมานั้นก็เพราะรางวัลที่หนึ่งของการประลองยุทธ์ในครั้งนี้มันพิเศษมากน่ะสิ”

“ไม่ใช่ว่ารางวัลในแต่ละครั้งนั้นจะมาจากสำนักใหญ่ๆ ที่เป็นผู้จัดในแต่ละครั้งไม่ใช่เหรอ? ซึ่งในครั้งนี้ไม่ใช่ว่าสำนักซูซานเป็นหัวเรือใหญ่หรอกเหรอแล้วมันต่างกันเช่นไร? ครั้งนี้มีอะไรต่างออกไปรึ?”

“เอาจริงๆข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ญาติของข้าคนนั้นก็ไม่ได้บอกอะไรมากนัก แต่ดูจากที่รางวัลนั้นตกเป็นที่หมายปองของเหล่าสำนักใหญ่ๆแล้ว ข้าว่ารางวัลในครั้งนี้จะต้องเป็นอะไรที่สุดยอดอย่างแน่นอนและเทียบไม่ได้กับแต่ก่อน

ปาจื่อหูก็ได้พูดด้วยสีหน้าคาดหวัง “พวกเราจะมีโอกาสได้เห็นมันรึเปล่าก็ไม่รู้?”

“เลิกคิดถึงมันเถอะ อย่างไรเสียพวกเราก็ไม่มีทางไปได้ถึงขั้นนั้นอยู่แล้ว แต่ว่าข้าเองก็ได้ข่าวที่น่าสนใจอีกข่าวมาด้วยนะ และเป็นข่าววงในสุดๆด้วย”

“ข่าวอะไรรึพี่จางเล่ามาซิ?”

“พวกเจ้ารู้รึเปล่า ในปีนี้สำนักซูซานได้รับศิษย์หญิงคนใหม่เข้ามา!” ชายคนนั้นพูดอย่างมีลับลมคมใน

“ก็แค่รับศิษย์หญิงเข้ามามีอะไรน่าสนใจอย่างนั้นเหรอ?” อีกคนก็ส่ายหัวอย่างไม่สนใจ ก็แค่รับศิษย์เพิ่มมีอะไรน่าสนใจกัน มันก็เป็นเรื่องปกติมากอยู่แล้วที่สำนักใหญ่ๆอย่างสำนักซูซานจะรับศิษย์เพิ่ม

แล้วชายที่ถูกเรียกว่าพี่จางนั้นเมื่อเห็นคนว่าคนอื่นๆไม่มีใครสนใจเรื่องนี้ก็ได้ยิ้มและพูดต่อ “มันก็ไม่น่าแปลกใจถ้าแค่รับศิษย์ แต่ทว่าศิษย์คนนี้น่ะถูกรับเข้ามาโดยเจ้าสำนักซูซานเองนี่แหละ”

“อะไรนะ? เจ้าสำนักซูซานรับศิษย์เพิ่ม? ไม่ใช่เขาเคยพูดไว้แล้วว่าเขาจะไม่รับศิษย์แล้วไม่ใช่เหรอ?” คนอื่นๆต่างก็ตกใจเมื่อได้ยินเช่นนี้

เจ้าสำนักซูซานนั้นเคยประกาศในโลกผู้บำเพ็ญเพียรเมื่อไม่กี่ปีก่อนว่าตัวเขานั้นจะไม่รับศิษย์เพิ่มอีกแล้ว แล้วทำไมเขาถึงได้ทำอะไรตบหน้าตัวเองเช่นนั้น

ชายคนนั้นเมื่อเห็นคนอื่นๆเริ่มมีท่าทีสนใจขึ้นมาแล้วก็ได้พูดต่อ “และข้าเองก็ได้ยินชื่อของเธอมาด้วยนะ”

“พี่จาง ถ้าพี่รู้อะไรก็เล่ามาให้หมดเร็ว แบ่งๆให้คนอื่นได้รู้บ้าง!” ชายคนอีกคนก็ได้พูดอย่างร้อนรน

“ชื่อของเธอคือหยูชูซิน ซึ่งญาติของข้าเองก็บังเอิญไปได้ยินมาจากที่ผู้อาวุโสในสำนักซูซานพูดกันอีกที”

ฉิงหยูนั้นแทบอยากจะลุกขึ้นยืนทันทีที่เขาได้ยินชื่อนี้จนทำตะเกียบหล่นออกจากมือ ในที่สุดเขาก็ได้ข่าวคราวของ เสี่ยวซินเสียที!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน