ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 390

บทที่ 390

ผีดิบผมทอง

เมื่อเห็นท่าทีที่น่าสงสัยของไป๋กงหยางแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะสงสัย แต่ฉิงเทียนก็รู้ดีว่าไป๋กงหยางคงไม่คิดที่จะหลอกเขา

“3 หินหยกกลาง!” ฉิงเทียนตะโกน

“ได้ค่ะ สุภาพบุรุษท่านนี้เสนอมา 3 หินหยกกลาง มีใครให้มากกว่านี้ไหมคะ?” ฉิงอวี่เอ๋อยิ้มราวกับดอกไม้ทำให้ผู้คนต่างก็รู้สึกโล่งใจ

ผลโลหิตนี้เดิมทีเธอคิดว่าน่าจะไม่มีคนอยากได้ อย่างไรเสียเจ้าสิ่งนี้ก็ค่อนข้างไร้ประโยชน์ แต่ในเวลานี้กลับมีคนที่คิดจะซื้อมัน ชื่อเสียงของเธอในฐานะผู้จัดงานประมูลมือทองนั้นไม่แปดเปื้อนแล้ว!

แต่เมื่อผู้คนในงานประมูลเห็นคนที่ซื้อผลโลหิตไป ต่างก็คิดว่าเขาคงเป็นคนโง่

แม้แต่ในห้องพิเศษ เหล่าลูกศิษย์จากสำนักใหญ่ๆต่างก็พูดอย่างดูถูก “ช่างเป็นคนโง่จริงๆ ที่คิดซื้อผลโลหิตนั่น”

ฉิงเทียนที่ซ่อนตัวอยู่ในผ้าคลุมดำนั้น หาได้สนใจคำพูดของคนอื่นๆไม่ ในเมื่อไป๋กงหยางบอกว่าเป็นของดี แต่คนอื่นๆกลับไม่คิดว่ามันเป็นของดี ก็ถือว่าไม่เลวนักที่เขาจะได้ของดีๆไปโดยที่ไม่มีใครแย่ง และประหยัดเงินไปได้มากโข!

ฉิงอวี่เอ๋อที่รอผู้คนเสนอราคาเพิ่ม ก็พบว่าไม่มีใครเสนอราคาเพิ่มเลย เธอจึงได้ประกาศ “ขอแสดงความยินดีกับสุภาพบุรุษท่านนี้ด้วยนะคะ ผลโลหิตเป็นของคุณในราคา 3 หินหยกกลางแล้วค่ะ”

ไม่นานนักหลังจากที่ฉิงอวี่เอ๋อพูดจบ พนักงานสาวคนหนึ่งก็ได้เดินมาหาฉิงเทียนพร้อมกับผลโลหิต หลังจากที่ซื้อขายกันเสร็จสิ้นแล้ว หัวใจของฉิงเทียนก็ตื่นเต้นขึ้นมา และเก็บเอาผลโลหิตนั้นไว้ในถุงเก็บของ

“ไป๋กงหยาง ผลโลหิตซื้อมาเรียบร้อยแล้วนะ พอจะบอกได้หรือยังว่าผลโลหิตผลนี้ต่างจากผลอื่นๆอย่างไรรึ?” ฉิงเทียนถามผลโลหิตที่ฉิงเทียนถือเมื่อสักครู่นั้นดูไม่ต่างไปจากผลโลหิตผลอื่นๆเลย

ฉิงหยูที่นั่งอยู่ข้างๆเองก็ได้ถามอย่างสงสัย “นั่นสิครับศิษย์พี่ ผลโลหิตผลนี้มีอะไรที่แตกต่างอย่างนั้นเหรอครับ?”

“เอาน่า อย่ารีบทานเต้าหู้ตอนที่กำลังร้อนๆสิ!” ไป๋กงหยางยิ้ม และยังไม่ยอมบอกอยู่ดีว่าผลโลหิตลูกนี้มีอะไรที่แต่งต่างออกไป ฉิงเทียนจึงทำได้แค่มองดูงานประมูลต่อไปอย่างเซ็งๆ

เวลาผ่านไปสิ่งของที่นำมาประมูลนั้นก็เริ่มมีค่ามากขึ้นเรื่อยๆ และบรรยากาศในงานประมูลเองก็เริ่มคึกคักมากขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน ซึ่งแม้แต่เหล่าลูกศิษย์จากสำนักใหญ่ๆที่อยู่ในห้องส่วนตัวเองต่างก็เริ่มเสนอราคาบ้างแล้ว

“ฮิๆ สินค้าที่จะนำมาประมูลชิ้นต่อไปนั้นเป็นของที่พิเศษกว่าของชิ้นอื่นๆมากๆค่ะ” ฉิงอวี่เอ๋อยิ้มและเริ่มพูดเกริ่น

เมื่อได้ยินที่ฉิงอวี่เอ๋อพูดเช่นนั้น ทุกคนในงานต่างก็หันไปมองดูตรงกลางด้วยความสงสัย

“มันคืออะไรรึ?”

“ใช่ๆ เลิกเกริ่นแล้วรีบบอกมาได้แล้ว

………………

เกิดเสียงฮือฮาขึ้นมาจากฝูงชนที่อยู่ด้านล่างของเวทีการประมูล

เมื่อเห็นว่าผู้คนเบื้องล่างเริ่มเกิดความอยากรู้ขึ้นมาโดยเธอแล้ว ฉิงอวี่เอ๋อก็ยิ้มออกมา เพราะนี่คือสิ่งที่เธอหวังเอาไว้

“เอาล่ะค่ะ ในเมื่อทุกท่านสงสัยกันแล้ว ถ้าเช่นนั้นดิฉันก็จะไม่ปล่อยให้ทุกท่านเสียเวลา” ฉิงอวี่เอ๋อก็ได้ตบมือของเธอ

แล้วก็มีชายรูปร่างกำยำสี่คนเดินแบกโลงศพขึ้นมาบนเวทีการประมูล

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน