เข้าสู่ระบบผ่าน

ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 391

บทที่ 391

แข่งขัน

“ใช่แล้วค่ะ มันไม่สามารถเปิดออกได้ สำนักซูซานของเราได้ใช้ทุกวิถีทางที่ทำได้แล้วแต่ก็ไม่สามารถเปิดออกได้ค่ะ” ฉิงอวี่เอ๋อพูดด้วยสีหน้าจริงจัง แน่นอนว่าถ้าไม่ใช่เพราะโลงศพนี้ไม่สามารถเปิดออกได้ ทางสำนักซูซานก็คงไม่เอามาขึ้นประมูลหรอก อย่างไรเสียโลงศพนี้ก็เป็นของระดับวิญญาณ

แต่ในเวลานี้โลงศพนั้นไม่สามารถเปิดออกได้มันจึงไร้ประโยชน์สำหรับพวกเขา และจะทิ้งก็น่าเสียดายเกิน ดังนั้นสำนักซูซานจึงได้เอามาออกมาประมูลขายเพื่อทำเงินจากมัน

“ก็ว่าอยู่ทำไมสำนักซูซานถึงได้ดูใจป้ำยอมเอาของในระดับวิญญาณออกมาประมูล ที่แท้มันก็ทำอะไรไม่ได้นี่เอง”

“อะไรนะของวิญญาณที่ใช้งานอะไรไม่ได้? นี่สำนักซูซานต้องการเงินขนาดไหนเนี่ย?” มีบางคนที่พูดออกมาอย่างไม่พอใจ แน่นอนว่ามันเหมือนกับการหลอกกันที่เอาของวิเศษที่ใช้การอะไรไม่ได้ออกมา!

แล้วกลุ่มคนด้านล่างต่างก็ไม่พอใจอย่างมากกับการที่สำนักซูซานเอาของวิเศษเช่นนี้ออกมา

เมื่อเห็นสถานการณ์แล้วฉิงเทียนก็แอบดีใจ เพราะถ้าหากไม่มีใครคิดจะเสนอราคา เขาก็จะได้ซื้อมาอย่างสบายๆอีกรอบ

ฉิงอวี่เอ๋อที่อยู่บนเวทีก็ยังคงพูดด้วยรอยยิ้ม “สิ่งนี้มันเป็นของสำนักซูซานของเราค่ะ มันเป็นสิทธิของพวกเราที่จะตัดสินว่าจะขายหรือไม่ขายอะไรค่ะ”

เมื่อได้ยินที่ฉิงอวี่เอ๋อพูดแล้ว เสียงฮือฮาด้านล่างก็ได้ค่อยๆสงบลง ซึ่งจริงๆแล้วที่เธอพูดมาก็ถูก มันเป็นสิทธิของทางนั้นที่จะเลือกว่าจะขายอะไร และพวกเขาก็มีสิทธิเลือกที่จะซื้อหรือไม่ซื้อ

แต่ก็มีคนมากมายที่อยู่ที่ยังคงมีแสงออกมาจากดวงตาของพวกเขา อย่างไรเสียมันเป็นของวิเศษระดับวิญญาณ! ถึงแม้ว่าสำนักซูซานนั้นจะไม่สามารถเปิดออกได้ แต่ก็อาจจะมีคนอื่นที่สามารถเปิดออกได้ ตราบเท่าที่มันเป็นของวิเศษ และไม่มีของวิเศษชิ้นใดในโลกผู้บำเพ็ญเพียรที่ไม่มีประโยชน์ แต่ละคนต่างก็จ้องไปที่โลงศพนั้นด้วยสายตาที่ร้อนแรง

“เอาล่ะนะคะทุกท่านเริ่มเสนอราคากันมาได้เลยค่ะ ซึ่งราคาเริ่มต้นสินค้าชิ้นนี้จะอยู่ที่ 5,000 หินหยกกลางค่ะ” เมื่อฉิงอวี่เอ๋อพูดจบ มีคนมากมายที่สีหน้ามืดมนขึ้นมาทันที 5,000 หินหยกกลางนั้นถือว่าเป็นจำนวนเงินที่มากพอดูอยู่ หากคิดว่าแม้แต่ศิษย์ของเจ้าสำนักซูซานอย่างโจวเจี้ยนนั้นยังมีเงินติดตัวอยู่แค่ 20 หินหยกกลางเท่านั้น

ซึ่งจะเห็นได้ว่าผู้ที่จะมีเงิน 5,000 หินหยกกลางนั้นคงจะมีเพียงสำนักที่มีอำนาจและเงินทองไม่ก็นักปรุงยาเท่านั้น ในโลกผู้บำเพ็ญเพียรนั้นมีเพียงนักปรุงยาที่สามารถหาเงินได้มากมายเช่นนั้นได้

ฉิงเทียนที่นั่งอยู่มุมหนึ่งก็อดไม่ได้ที่จะส่ายหัวของเขา ราคาของสิ่งๆนี้มันแพงมากเกินไป สำนักซูซานนี่ช่างอำมหิตและโหดร้ายจริงๆ ที่ตั้งราคาขั้นต่ำถึง 5,000 หินหยกกลาง

ซึ่งใบหน้าของเหล่าศิษย์จากสำนักใหญ่ต่างๆที่อยู่ในห้องส่วนตัวเองต่างก็ตกใจ ราคามันสูงมากเกินไป เหล่าศิษย์จากสำนักใหญ่ต่างก็ตัวสั่นกับราคาสินค้าที่สูงลิบลิ่วเช่นนี้ แต่พวกเขาก็ช่วยอะไรไม่ได้ ของแบบนี้มันย่อมต้องมีคนหนึ่งได้คนหนึ่งเสียอยู่แล้ว ต่อให้พวกเขาไม่ซื้อก็ยังมีคนอื่นซื้อไปอยู่ดี

ภายใต้ราคาที่สูงลิบลิ่วอย่าง 5,000 หินหยกกลาง ทำเอาบรรยากาศนั้นเย็นยะเยือกลงทันที

ภายใต้สถานการณ์ที่น่าอึดอัดเช่นนี้ ฉิงอวี่เอ๋อนั้นหาได้เป็นกังวลไม่ เธอยังคงมีสีหน้าเช่นเดิมและรอยยิ้มของเธอก็ยังคงน่าหลงใหล เธอนั้นรู้ดีอยู่แล้วถึงความน่าดึงดูดใจของวิเศษระดับวิญญาณ ซึ่งมีบางคนที่เกรงว่าต่อให้พวกเขาต้องล้มละลายแต่ก็ยังต้องการที่จะเป็นเจ้าของของวิเศษชี้นนี้ต่อให้ตอนนี้มันจะไร้ประโยชน์ก็ตาม

อย่างที่เธอคาดเอาไว้ บรรยากาศที่น่าอึดอัดเช่นนี้ยาวนานแค่ไม่กี่นาที ก็ได้มีคนหนุ่มคนหนึ่งที่ลุกขึ้นมาและตะโกน “5,050 หินหยกกลาง!”

เมื่อได้ยินเสียงของชายหนุ่มคนนั้น ฉิงเทียนก็ได้หันหน้าไปมองต้นเสียง และปล่อยจิตศักดิ์สิทธิของเขาออกไปก็พบว่าชายหนุ่มคนนั้นอยู่แค่ระดับหยวนยิง แต่กลับมีเงินถึง 5,000 หินหยกได้ ซึ่งแสดงให้เห็นว่ามีขุมอำนาจใหญ่ๆที่หนุนหลังชายหนุ่มคนนั้นอยู่

“5,100 หินหยกกลาง!” ชายชราผู้หนึ่งในชุดสีเหลืองก็ได้ตะโกนขึ้นมาหลังจากชายหนุ่มคนนั้นเสนอราคา

ชายหนุ่มก็ได้จ้องไปที่ชายชราด้วยสายตาที่ดุดัน แล้วชายหนุ่มคนนั้นก็ได้ตะโกนอีกรอบ “5,200 หินหยกกลาง!”

ในห้องใหญ่นั้น ผู้คนต่างก็พากันตกใจที่มีคนเสนอราคา อย่างไรก็ดีราคา 5,000 หินหยกกลางก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้คนจำนวนมากต่างก็ไม่กล้าพอที่จะประมูลของชิ้นนี้แล้ว ซึ่งฉิงเทียนก็รู้สึกโล่งอกขึ้นมาที่พบว่ามีคู่แข่งน้อย ทำให้มีโอกาสอีกมากที่กำลังรอเขาอยู่

“6,000 หินหยกกลาง” ในขณะที่ 2 คนนั้นกำลังเสนอราคาสู้กันอยู่นั้น ก็มีเสียงที่เย็นยะเยือกดังมาจากห้องส่วนตัว

ทันทีที่มีการเสนอราคามาจากห้องส่วนตัว ทั้งสองคนนั้นก็ได้เงียบลงและส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ และหดหัวของตัวเองกลับไป ใจหนึ่งพวกเขารู้ดีถึงตัวตนของผู้ที่อยู่ในห้องส่วนตัวนั้น และอีกในหนึ่งพวกเขาก็รู้ตัวดีว่าพวกเขาไม่มีเงินทุนมากพอที่จะไปสู้กับสำนักใหญ่ๆได้

แม้แต่คนในห้องส่วนตัวยังยอมที่จะจ่าย ทำให้ฉิงเทียนรู้สึกลำบากขึ้นมา หากมีสำนักใหญ่ๆมาเข้าร่วมเช่นนี้ ดูเหมือนว่าเขาจะต้องกรีดเลือดเฉือนหนังตัวเองเสียแล้ว

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย