ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 400

บทที่ 400

ชัยชนะ

“ช่างยอดเยี่ยมอะไรเช่นนี้ สำนักซูซานโดนเล่นงาน ฮ่าๆ ช่างเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดที่ข้าเคยเห็นมากเลย”

แน่นอนว่ามีเหล่าสำนักเล็กๆมากมายที่เคยถูกสำนักซูซานเล่นงาน และต่างก็แอบดีใจที่เห็นสำนักซูซานโดนเล่นงานเช่นนี้

สำนักซูซานนั้นชอบใช้อำนาจในโลกผู้บำเพ็ญเพียรมาโดยตลอด พวกเขานั้นไม่เพียงแต่ทรงพลังในหน้าฉากเท่านั้น แต่ยังทรงพลังในหลังฉากด้วย มีผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนที่ต้องตกเป็นเหยื่อด้วยน้ำมือของพวกเขา ในวันนี้พวกเขาได้เห็นเหล่าศิษย์ของสำนักซูซานที่เคยเล่นงานพวกเขาโดนเล่นงานเสียบ้าง ทำให้ต่างก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา มีบางคนที่คิดอยากจะไปบนเวทีแล้วเตะหลินฝานสักทีด้วยซ้ำ

“แล้วคุณจะยอมแพ้รึยังล่ะ? เนี่ยเหรอศิษย์ของสำนักซูซาน บอบบางอย่างกับนุ่นแหนะ” ฉิงหยูด้วยสีหน้าเยาะเย้ยเล็กน้อย และที่มุมปากของเขาก็ได้ยกขึ้นมาเมื่อได้พูดเยาะเย้ยพวกเขา

“แกว่าอะไรนะ?” หลินฝานพูดอย่างชิงชังฉิงหยู แต่ก็ไม่กล้าที่จะทำอะไร ด้วยแขนที่ถูกตัดออกไปข้างความแข็งแกร่งของเขาก็ได้ตกลงไปถึง 1 ใน 3 ในเวลานี้เขาไม่ใช่คู่มือของเขาด้วยซ้ำ

แต่เขาก็ไม่กล้าที่จะพูดยอมแพ้ออกไป เพราะในเวลานี้ทั่วทั้งสนามกำลังมองดูเขาอยู่ ถ้าเกิดเขายอมแพ้คนที่จะต้องเสียจะไม่ใช่แค่เพียงตัวเขาแต่เป็นของทั้งสำนักซูซาน เขาจึงไม่กล้าที่จะพูดยอมแพ้แล้วหันไปมองที่เซวียนหยวนหูที่อยู่บนเวทีจากไกลๆ

“ฮะๆ คุณนี่ช่างใจแข็งจริงๆนะ” ฉิงหยูยกเท้าขึ้นมาแล้วถีบเข้าไปที่หน้าของหลินฝาน ทันใดนั้นเองใบหน้าของหลินฝานก็ได้เต็มไปด้วยเลือดและฟันของเขาก็หักด้วย

“จะทำกันมากเกินไปแล้วนะ!” หลินฝานกัดฟันพูด

“รังแกนายแล้วผิดตรงไหน? ก็ถ้านายไม่บอกยอมแพ้ มันก็จะไม่จบลงแค่หักแขนหรือฟันของนายแน่” ฉิงหยูพูดอย่างเหี้ยมโหด

ฉิงเทียนที่ยืนมองดูอยู่ก็ได้ยิ้มขึ้นมา ในความคิดของเขานั้นสำนักซูซานนั้นมีนิสัยอวดดีมาก แล้วผู้อาวุโสเจี้ยนที่อยู่ตรงเก้าอี้กิตติมศักดิ์ก็ได้พูดขึ้นมาอย่างโมโห “เจ้าหนูนี่มันคิดที่จะฆ่าคนนี่นา”

เมื่อได้ยินที่เขาพูดเช่นนี้ เจ้าสำนักอื่นๆต่างก็พูดต่อว่า ลูกศิษย์ของเจ้าน่ะทำร้ายคนอื่นไม่เคยเห็นพูดอะไร แต่พอลูกศิษย์ของตัวเองจะถูกฆ่ากลับมีท่าทีต่อต้านขึ้นมา

ฉิงหยูจ้องไปที่หลินฝานอย่างเหี้ยมโหดราวกับว่าถ้าหลินฝานยังตอบว่าไม่อีกเขาก็จะโจมตีทันที แล้วกระบี่ในมือของเขาก็ได้ชี้ไปที่หลินฝาน ซึ่งมันทรงพลังยิ่งกว่าคำพูดของเขาเสียอีก

หลินฝานนั้นหน้าซีดมาก และเลือดนั้นก็ได้ค่อยๆไหลออกจากแขนที่ขาดของเขา สีหน้าของเขาบิดเบี้ยวจนน่าถ่ายรูปเก็บเอาไว้ เขาหลินฝานผู้ที่เป็นหนึ่งในเหล่าหัวกะทิของสำนักซูซาน และเป็นที่อิจฉาของคนอื่นๆเพราะได้เข้าไปในสุสานกระบี่เพื่อไปรับกระบี่วิเศษมาแล้ว

แต่ทว่าน่าเศร้าที่ศึกแรกของเขาบนเวทีประลองในครั้งนี้ก็ได้จบลง ที่เขาแขนขาดเสียแล้วตั้งแต่ศึกแรกเสียแล้ว

เพราะการที่เขาดูถูกฉิงหยู จึงได้ถูกฉิงหยูตัดแขนซึ่งเป็นดูถูกเขาอย่างมาก ในเวลานี้ร่างกายของเขาสั่นเทิ้มโดยเฉพาะตอนที่เขามองไปที่สีหน้าที่ดูภูมิใจของฉิงหยูแล้ว ทำให้เขาแค้นอย่างมากแต่ทว่าเขาก็รู้ดีว่าเขานั้นไม่ใช่คู่มือของฉิงหยู

“ขอยอมแพ้!” หลินฝานที่ฝืนอยู่นานก็ได้ประกาศยอมแพ้ออกมา หลังจากที่หลินฝานพูดออกมา กรรมการก็ได้ประกาศ “หยิงหยูคือผู้ชนะ!”

หยิงหยูคือชื่อปลอมที่ฉิงหยูใช้ในการสมัครเข้าแข่ง

ฉิงหยูนั้นไม่สนใจพวกลูกศิษย์ของสำนักซูซานที่คิดอยากจะฆ่าเขา และรีบเดินไปหาฉิงเทียนแล้วกล่าว “ผมจะคอยดูการต่อสู้ของพี่นะครับ!”

“ไม่มีปัญหา คอยดูได้เลย พี่ชายคนนี้จะเข้ารอบให้ดู” ฉิงเทียนพูดอย่างมั่นใจ

หลังจากที่ฉิงเทียนพูดจบ เขาก็ได้ยินเสียงของเซวียนหยวนหูจากสำนักซูซานพูดอย่างโมโห “คิดเหรอว่าแกจะมีโอกาสได้เข้ารอบน่ะ?” หลังจากที่พูดจบเขาก็ได้เดินออกมาด้านหน้า

การประลองเมื่อสักครู่นี้ผู้คนต่างก็สนใจอย่างมาก ซึ่งผลของการต่อสู้นั้นได้ทำให้ผู้คนต่างก็พากันตกใจ ที่ศิษย์ของสำนักซูซานที่อยู่ในระดับเฟิงเฉินแต่กลับถูกตัดแขนขวาออกไปด้วยกระบี่ของคนระดับหยวนยิง

ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ชื่อของหลินฝานนั้นจะถูกจดจำในฐานะผู้ที่เป็นหินเหยียบให้ฉิงหยูผู้มาจากภายนอกโลกผู้บำเพ็ญเพียร ในขณะที่ทุกคนจะจดจำชื่อหยิงหยู ชื่อเสียงของเขาได้แพร่สะพัดไปทั่วทั้งสนามประลอง

หลินฝานนั้นคือผู้ที่มีอนาคตมากที่สุดคนหนึ่งในสำนักซูซาน แต่เขาที่เพิ่งผ่านรอบคัดเลือกมาได้ก็กลับพ่ายแพ้เสียแล้ว และซ้ำร้ายที่สุดเลยถูกตัดแขนขาดออกไปด้วย ซึ่งเหมือนแดกดันยิ่งขึ้นไปอีกเพราะก่อนแข่งเขาพูดเอาไว้มากแท้ๆ

เหล่าคนจากสำนักซูซานต่างก็คิดหนักในเรื่องนี้ เมื่อเขาเห็นคนที่อยู่แค่ในระดับหยวนยิงกลับสามารถจัดการคนในระดับเฟิงเฉินจากสำนักของพวกเขาได้ด้วยเวลาไม่นาน ซึ่งเรื่องนี้ถือเป็นการหักหน้าสำนักซูซานของพวกเขาอย่างมาก

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน