บทที่ 455 คำขู่
อย่างไรก็ตาม ฉิงเทียนก็ได้เล่าเรื่องต่างๆตลอดการเดินทาง ซึ่งเรื่องที่เขาเล่านั้นทำให้ไวเคาน์ติสโรสถึงกับตกใจ และไม่ต้องสงสัยเธอตัดสินใจที่จะพาฉิงเทียนไปด้วยในฐานะล่าม
ในระหว่างการเดินทาง ฉิงเทียนก็รู้ว่าผู้หญิงลึกลับคนนี้ชื่อว่าเจน เอ็ดวาร์ด แต่เธอถูกเรียกว่าไวเคาน์ติสโรส ซึ่งเธอนั้นเป็นประธานคนใหม่ในสาขาจีนของบริษัทยาโนเบิลที่มีชื่อเสียงในระดับโลก และนี่เป็นครั้งแรกของเธอที่เดินทางมาที่ประเทศจีน
ทันทีที่มาถึงประเทศจีน ฉิงเทียนและไวเคาน์ติสโรสก็ได้พักอยู่ที่โรงแรมที่ดีที่สุดในโม๋ตู ในเวลานี้พลังวัตรของฉิงเทียนก็ยังไม่ฟื้นคืนกลับมา และไวเคาน์ติสกับพรรคพวกเองก็ไม่ใช่คนธรรมดาด้วย ในตอนที่พวกเขาเข้ามาในจีนนั้นทางสมช.เองก็ไม่ได้เข้ามายุ่มย่ามด้วย ฉิงเทียนจึงต้องอยู่กับพวกเขาต่อในฐานะล่าม ใจหนึ่งก็เพื่อรอให้พลังวัตรของเขาฟื้นคืนกลับมา และอีกใจหนึ่งเพราะเขาอยากรู้ด้วยว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงของพวกเธอในการเดินทางมาที่จีนคืออะไร?
ชาวญี่ปุ่นได้จัดการประชุมขึ้นมาในอาคารสำนักงานของบริษัทมู่ชิงสาขาประเทศจีนในเมืองโม๋ตู ซึ่งพวกเขากำลังมองดูผลิตภัณฑ์ที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาที่เหมือนกับผลิตภัณฑ์ที่บริษัทเทียนเจี้ยนผลิตขึ้นมาใหม่
“โคจิม่าซัง การวิจัยเป็นอย่างไรบ้าง?” ชายวัยกลางคนที่ไว้หนวดทรงแปรงสีฟันได้ถามขึ้นมาอย่างดูภูมิฐาน
นั่งอยู่ไม่ไกลจากเขา โคจิม่าชายผอมที่ใส่แว่นและดูเป็นคนตรงไปตรงมา “ผู้จัดการทั่วไปยามามูระครับ ส่วนผสมของผลิตภัณฑ์นี้มันง่ายต่อการวินิจฉัยมากครับ แต่มันเป็นเรื่องยากมากที่จะทำให้รสชาติและสัมผัสใกล้เคียงกันครับ”
ยามามูระก็ได้พูดอย่างขึงขัง “ไม่ว่ามันจะยากสักเพียงใด พวกเราก็จะต้องทำให้สำเร็จให้ได้ บริษัทเทียนเจี้ยนนั้นได้เข้ายึดตลาดไปจากพวกเราเป็นจำนวนมากในคราวที่แล้ว ถ้าคราวนี้พวกเขาทำได้สำเร็จอีกตลาดจีนของบริษัทมู่ชิงเราคงได้เสียไปหมดแน่ ดังนั้นคราวนี้ห้ามผิดพลาดเด็ดขาด”
“แต่ผู้จัดการทั่วไปยามามูระครับมันยากมากเลยนะครับ! และผมเองก็ไม่เคยเห็นผลิตภัณฑ์แบบนี้มาก่อนเลยด้วยครับ!” โคจิม่าก็ได้พูดขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้
“ไม่เป็นไรหรอกน่า มันก็แค่ผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพเท่านั้น มันจะทำอะไรได้สักแค่ไหนกันเชียว ข้าคิดว่าผลิตภัณฑ์ชิ้นก่อนมันก็แค่โฆษณาชวนเชื่อของเจ้าพวกบริษัทเทียนเจี้ยนเท่านั้น” ยามามูระพูดอย่างดูถูกเขานั้นเพิ่งย้ายมาที่สาขาจีนในฐานะผู้จัดการทั่วไป จึงทำให้เขาไม่ใส่ใจกับผลิตภัณฑ์ของบริษัทเทียนเจี้ยนมากนัก อย่างไรเสียบริษัทเทียนเจี้ยนก็แค่บริษัทที่เพิ่งก่อตั้ง จะสามารถผลิตสินค้าออกมาได้ดีแค่ไหนกันเชียว
จากนั้นมือของเขาก็ได้หยิบเอาผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพนั้นขึ้นมาลองดื่ม แล้วทันใดนั้นพลังวิญญาณก็ได้ซึมซับเข้าสู่ร่างกายของเขา ทำให้เขารู้สึกสดชื่นมากไปทั่วทั้งร่างกายราวกับได้กลายเป็นเด็กที่อยู่ท่ามกลางแสงอาทิตย์ ความเหน็ดเหนื่อยที่ผ่านมาทั้งวันได้หายไปอย่างน่าอัศจรรย์
ไม่กี่นาทีหลังจากนั้น ยามามูระก็ได้ลืมตาขึ้นมาแล้วพูดอย่างตื่นเต้น “พวกเราบริษัทมู่ชิงจะต้องได้ผลิตภัณฑ์ที่สุดยอดเช่นนี้มาเป็นของเราให้ได้ แล้วบริษัทมู่ชิงของเราก็จะได้กลายเป็นบริษัทยาที่ใหญ่ที่สุดในโลกนี้ ไม่ว่าจะใช้วิธีการอะไรเราก็จะต้องได้สูตรนี้มาอยู่ในครอบครองของพวกเราให้ได้
โคจิม่าเองก็เห็นด้วย “ใช่แล้วครับ ด้วยสิ่งนี้บริษัทของพวกเราก็จะสามารถก้าวไปสู่ระดับต่อไปได้”
“แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่ฝ่ายตรงข้ามจะยอมขายให้พวกเราน่ะครับ” โคจิม่าพูดอย่างเสียดาย


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย