ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 53

บทที่ 53 ชาวญี่ปุ่น

มองไปที่กล้องที่ตกลงไปในน้ำ ฉิงเทียนที่รู้สึกเหมือนหมดแรงก็ได้หันหน้าไปหาเสี่ยวหลี่แล้วพูดอย่างอายๆ “ขอโทษที ผมกะแรงพลาดไปหน่อย”

ขณะที่มือเขากำลังสั่นอยู่ ก็ได้หันมามองฉิงเทียนที่กำลังยิ้มมาทางเขา! ความเจ็บปวดในมือของเขามาอย่างไม่หยุดทำให้นายกเทศฯหูโกรธจัดมาก “แกกล้าทำร้ายฉันเรอะ ฆ่ามันตายซะ ฉันจะรับผิดชอบเอง!”

เสี่ยวหลี่ ผู้ที่กำลังช็อกอยู่ ก็ได้หันมามองฉิงเทียนและผงกหัวอย่างไม่รู้ตัว

“ระวัง!” ฉิงเทียนผลักเสี่ยวหลี่ไปข้างหลัง ซึ่งมองเห็นเพียงหมัดมาทางที่เสี่ยวหลี่อยู่เมื่อสักครู่!

ฉิงเทียนไม่สนใจคนพวกนี้อีกแล้ว ตอนนี้กลุ่มคนได้มารุมล้อมเขาและหมายที่จะทำร้ายเขา “เฮ้ คราวนี้ผมจะไม่ยอมอ่อยให้เหมือนเมื่อกี้แล้วนะ” ฉิงเทียนพูดขึ้นแล้วก็เตะไปที่คนที่อยู่ข้างหน้าเขา หลังจากเตะเสร็จเขาก็หลบหมัดที่มาทางข้างหลังเขาด้วยการก้มตัวหลบแล้วต่อยสวนกลับไป

“พลั่ก” ชายคนที่ถูกต่อยโดยฉิงเทียนนั้น ก็ได้พ่นของเหลวอะไรสักอย่างออกมาจากปากของเขา ก่อนที่จะล้มลงไปนอนกับพื้น!

หลี่ฉิงและเสี่ยวหลี่ต่างก็ตกใจเมื่อได้เห็นภาพนี้! “เจ๊หลี่ครับ ทำไมเขาถึงได้จู่ๆก็ทรงพลังขึ้นมาครับ?” เสี่ยวหลี่มองดูอย่างตกตะลึง

หลี่ฉิงไม่ตอบอะไรกลับมา ด้วยประสบการณ์ชีวิตที่มากกว่า 30 ปีของเธอ เธอก็รู้ได้ทันทีว่าสถานการณ์เช่นนี้คืออะไร! เธอนั้นถูกหลอกใช้นั่นเอง หลี่ฉิงคิดในใจของเธอ

เมื่อสักครู่เธอนั้นยังรู้สึกเป็นห่วงฉิงเทียน แต่ตอนนี้เธอได้รู้สึกรังเกียจเขาขึ้นมา! ไม่ว่าใครถ้ารู้ว่าถูกหลอกใช้ย่อมต้องโกรธทั้งนั้นแหละ

แน่นอนว่า ฉิงเทียนนั้นไม่รู้เลยว่าเขานั้นถูกหลี่ฉิงเกลียดเข้าเสียแล้วและยังคงจัดการกับผู้คนอยู่

แล้วก็พบว่าเหล่าบอดี้การ์ดเริ่มร่วงลงไปนอนกับพื้น 7-8 คน แต่ละคนต่างก็ลงไปนอนเอามือกุมท้องไม่ก็ขาของตัวเอง!

“ต่อยหนักไปรึเปล่านะ?” ฉิงเทียนพูดอย่างเขินๆและใช้มือลูบจมูกตัวเอง

นายกเทศฯหูที่ยืนอยู่ไม่ไกลก็ได้มองดูพวกเขาอย่างสยองขวัญ โดยเฉพาะเลขาที่จำได้ว่าเขานั้นได้พูดด่าฉิงเทียนเอาไว้และเมื่อมองดูผู้คนที่ลงไปนอนกองกับพื้น ก็อดไม่ได้ที่จะสั่นกลัวแล้วหลบอยู่ข้างหลังนายกเทศฯหู! แล้วเขาก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วแอบโทรไปหาสำนักงานพิทักษ์สันติราษฎร์

“มีการทำร้ายกันที่นี่ มาเร็วเข้า”

แน่นอนว่าฉิงเทียนได้ยิน แต่เขาก็ไม่ได้ไปหยุดเขา ฉิงเทียนนั้นอยากให้เป็นเรื่องใหญ่อยู่แล้ว ยิ่งใหญ่ยิ่งดี หลังจากที่เขาจัดการเสร็จหมดเรียบร้อยแล้วเขาก็ได้เดินไปหานายกเทศฯหูอย่างช้าๆและปรากฏรอยยิ้มชั่วร้ายบนใบหน้าของเขา แล้วซามูไรคนนั้นที่ยืนอยู่ไม่ไกลก็ยืนมองฉิงเทียนเดินเข้าไป หมัดของเขากำแน่นและหมายที่จะเข้าไปต่อยฉิงเทียน แต่ทว่าชาวญี่ปุ่นมุราคามิได้ดึงแขนของเขาเอาไว้ แล้วส่ายหัวเบาๆก่อนจะยิ้มแล้วพูดขึ้น “ปล่อยให้หมาชาวจีนมันกัดกันเอง!”

นายกเทศฯหูผู้ซึ่งเป็นหัวโจกของเรื่องนี้ก็ได้ซ่อนความหวาดกลัวของตัวเองแล้วตะโกนกลับไป “แกกำลังจะทำอะไรนะ?”

“ก็ไม่ได้ทำอะไร แค่อยากจะถามว่าพวกคุณยังอยากที่จะซื้อไร่ของผมอยู่ไหม?” ฉิงเทียนพูดเหมือนไม่รู้เรื่องอะไร

ในเวลานี้ นายกเทศฯหูก็ได้ตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว “ไม่ครับ ไม่เอาอีกแล้ว!” แล้วจากนั้นก็ได้หันกลับไปและรีบไปที่รถอย่างรวดเร็ว

ทันใดนั้น เสียงของรถตำรวจก็ได้มาถึงพอดี และพบว่ามีรถตำรวจ 4 คันที่มาถึงที่นี่อย่างรวดเร็ว! เมื่อได้ยินเสียงของรถตำรวจ นายกเทศฯหูก็ได้รู้สึกโล่งอกขึ้นมาแล้วหันไปถามเลขาของเขา “เจ้าเรียกตำรวจมาอย่างนั้นรึ!”

“ใช่ครับ นายกหู!” เลขาก็ได้ตอบกลับพร้อมรอยยิ้ม

“ไม่เลวๆ!” นายกเทศฯหูพูดชมเขา และรู้สึกได้ถึงความตื่นเต้น

ทันทีที่หลี่ฉิงและเสี่ยวหลี่ได้ยินเสียงของรถตำรวจ หลี่ฉิงก็ได้คิดในใจ: ไม่ได้การ ถึงฉิงเทียนจะหลอกใช้เราก็ตาม แต่ฝ่ายตรงข้ามก็เป็นนายกเทศฯหูที่มาแย่งชิงของประชาชนไป และในเวลานี้ตำรวจก็ได้มาถึงแล้วและหากพบว่าเป็นนายกเทศฯหูและพรรคพวกแล้ว เธอจึงได้มองฉิงเทียนอย่างกังวลขึ้นมา ในตอนนั้นเอง เสี่ยวหลี่ที่อยู่ข้างๆเธอก็ได้ตะโกนอย่างดีใจ “ตำรวจมาแล้ว เยี่ยม!”

ส่วนชาวญี่ปุ่นที่เตรียมจะกลับไปแล้วนั้นเมื่อพบว่าตำรวจมาก็ได้หยุดและรอดูชมเหตุการณ์ต่อ!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน