ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 55

บทที่ 55 ปลอดภัยดี

ตอนที่เดินทางมาสถานีตำรวจนั้น ฉิงเทียนถูกจัดให้นั่งรถคันเดียวกันกับหลี่ฉิง

ระหว่างทาง หลี่ฉิงก็มองมาที่ฉิงเทียนแบบจ้องเขม็งและเธอไม่ได้พูดอะไรสักคำ ทำให้ฉิงเทียนรู้สึกกลัวขึ้นมา! แน่นอนว่าฉิงเทียนพยายามที่จะหลบสายตาของเธอแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเล่นแล้วทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น! แต่แล้วฉิงเทียนก็ยอมแพ้ในที่สุด เพราะไม่ว่าฉิงเทียนจะทำอย่างไร หลี่ฉิงก็เอาแต่จ้องมองเขาด้วยตาทั้งสองข้างของเธอ

ในที่สุด ฉิงเทียนก็อดไม่ได้ที่จะพูดกับหลี่ฉิง “คุณผู้รายงานข่าวครับ การที่คุณจ้องมองผมแบบนี้ คงไม่ใช่ว่าคุณกำลังสนใจผมอยู่สินะ” ขณะที่พูดขึ้นเขาก็แกล้งทำเป็นกลัวและจับเสื้อของเขาไว้แน่น!

หลี่ฉิงที่รู้สึกมึนกับคำพูดของฉิงเทียน เธอไม่คิดว่าฉิงเทียนนั้นจะเป็นคนที่หน้าหนาได้ขนาดนี้ “ทั้งๆที่คุณมีความสามารถด้านวรยุทธ์ขนาดนั้น แต่คุณกลับแกล้งทำเป็นถูกทำร้ายต่อหน้าฉัน ตอนนั้นคุณหลอกใช้ฉันอยู่สินะ?” เธอถามเขาอย่างโกรธๆ

ถูกถามโดยชุดคำถามของหลี่ฉิงเทียน ฉิงเทียนก็ได้ทำท่าเก้ๆกังๆแล้วใช่มือลูบจมูกของเขาและผงกหัวตอบ! เมื่อเห็นท่าทีของฉิงเทียน หลี่ฉิงก็ได้กัดฟันของเธอและร่างกายส่วนที่เน้นออกมาของเธอก็สั่นไหวขึ้นมาแสดงให้เห็นถึงความโกรธของเจ้าของร่างกาย แต่หลังจากสักพักความโกรธของเธอก็ได้กลายเป็นรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอแล้วถามขั้น “คุณคือฉิงเทียนสินะ!”

มองดูสีหน้าที่เปลี่ยนอย่างกะทันหันของหลี่ฉิง ฉิงเทียนก็อดไม่ได้ที่แอบพูดว่า “แย่แล้ว” ในใจแล้วยิ้มขึ้นมาก่อนจะตอบ “ใช่ครับ นักข่าวหลี่!”

เมื่อเขาเห็นหลี่ฉิงนั้นยอมรับออกมาแล้ว หลี่ฉิงจึงได้ถามต่อ “คุณได้โทรไปที่รายการของพวกเราใช่ไหม?”

ในฐานะที่เขาเป็นคนที่ทำแล้วต้องยอมรับ ฉิงเทียนก็ได้ผงกหัวแล้วตอบว่า “ใช่”

“ถ้าอย่างนั้นการที่กล้องของพวกเราถูกคุณเตะลงไปในน้ำเพราะชาวญี่ปุ่นนั้น คุณเองก็มีส่วนต้องรับผิดชอบด้วย นั่นคือการยอมรับมาว่าคุณหลอกใช้พวกเรา!”

มองดูหลี่ฉิงที่ถามเขาอย่างเรื่อยๆ ตัวของเธอก็เริ่มเอนมาหาเขาเรื่อยๆเช่นกัน และทุกครั้งที่เธอได้ยินฉิงเทียนตอบกลับมา ถึงแม้ว่าใบหน้าของเธอนั้นจะเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่สายตาของเธอบ่งบอกถึงความโกรธมากขึ้นเรื่อยๆ

จนกระทั่งมาถึงคำถามสุดท้าย “ผมไม่ได้คิดแบบนั้นนะ!” ฉิงเทียนทำได้แค่ส่ายหัวตอบ

“ปุ๊ก” ฉิงเทียนรู้สึกได้ว่าเขาถูกต่อยจากข้างหลัง และทันทีที่เขาหันหน้ากลับมา เขาก็พบว่าหมัดที่ 2 สองของเธอก็ได้ต่อยเข้าที่ท้องของเขา

“หมับ” ฉิงเทียนเริ่มโกรธและจับแขนของหลี่ฉิงแล้วพูดด้วยความโกรธ “คุณผู้หญิงครับ คุณมาทุบตีผมทำไมเนี่ย?”

“นี่คือโทษฐานที่คุณหลอกใช้ฉัน!” หลี่ฉิงพูดด้วยสีหน้าที่ต่างจากการกระทำ “ทำไม คุณอยากจะตอบโต้ฉันรึยังไง?” เธอยืดอกของเธอและมองมาที่ฉิงเทียนด้วยความโกรธ

“ผู้หญิงบ้า!” ฉิงเทียนปล่อยมือของเธอ ในเมื่อเรื่องทั้งหมดนี้ฉิงเทียนเองก็มีส่วนผิด ใครใช้ให้เขาหลอกใช้เธอก่อนล่ะ!

“ฮึ!” หลี่ฉิงเองก็ได้หันหน้าของเธอกลับไป ในตอนนี้เธอเองก็รู้สึกผิดขึ้นมานิดหน่อยในใจของเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถพูดขอโทษออกมาได้ในตอนนี้!

แล้วก็เกิดความเงียบทั้งคันรถ!

ที่สถานีตำรวจ ฉิงเทียนมองดูภาพที่ดูคุ้นตาแล้วก็หัวเราะกับตัวเอง “ไม่คิดว่าจะได้กลับมาที่นี่เร็วขนาดนี้เลยนะเนี่ย! ทั้งๆที่ไม่เคยมาที่สถานีตำรวจเลยตลอด 20 ปีมานี้ แต่กลับต้องมาที่นี่สองหนในเดือนนี้เดือนเดียวได้เนี่ย!”

“หืม ฉันกลับคิดว่าคนอย่างคุณเนี่ยน่าจะมาที่สถานีตำรวจทุกวันนะ!” หลี่ฉิงพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจออกมาจากข้างๆเขา

ฉิงเทียนรู้สึกขี้เกียจที่จะเสวนากับเธอจึงได้เดินเข้าไปที่สถานีตำรวจ

ในขณะที่กลุ่มเจ้าหน้าที่ตำรวจได้นำพาตัวพวกเขามาที่สถานีตำรวจด้วย!

“พวกแกกล้าจับฉันเรอะ! บากะ!” มุราคามิตะโกนด่าซ้ำไปซ้ำมา และเมื่อเขาเห็นฉิงเทียนเขาก็ได้จ้องมาที่เขาด้วยความโกรธ!

เมื่อได้ยินเสียงของชาวญี่ปุ่นที่ตะโกนด่าอย่างต่อเนื่อง อู๋จินก็คิ้วขมวดและสั่งลูกน้องที่ตามหลังมา “เอาตัวคนนั้นเข้าไปด้วยแล้วปลุกให้เขาตื่นและสอบปากคำเขาซะ”

จากนั้นเขาก็ได้เดินมาหาฉิงเทียน!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน