ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 59

59 /466

บทที่ 59 หลี่ฉิงที่หมดหนทาง

ชายขี้เมาเคาะประตูอย่างรุนแรงและปากก็พูดด่าไป “ยัยนี่ ฉันจะบอกให้นะฉันจะไม่มีวันหย่ากับเธอหรอก ฉันจะตามเธอไปตลอดชีวิต!” เขาพูดแล้วก็เตะประตูพร้อมๆกัน

มองดูการกระทำของเขาแล้ว ฉิงเทียนจึงได้จับเขาเหวี่ยงลงไปกองกับพื้น

“แกกำลังมองอะไรอยู่ห๊ะไอ้หนุ่มหน้าใส จะไปไหนก็ไปไป๊” ชายขี้เมาที่ถูกเหวี่ยงลงไปกองกับพื้นโดยฉิงเทียนนั้น ทำให้เขามีสีหน้าโกรธและพูดด่าฉิงเทียน

ฉิงเทียนจึงได้ต่อยเข้าไปที่หน้าของชายคนนั้น แล้วชายคนนั้นก็พูดกลับมา “แกต่อยคน แกกล้าต่อยฉัน!”

ภายใต้สีหน้าที่ตกตะลึงของฉิงเทียน เขาก็เห็นชายขี้เมาที่นอนอยู่ที่พื้นและร้องห่มร้องไห้ “ฉันถูกต่อย เจ้าหน้าใสนี่มันต่อยฉัน โลกนี้ไม่ยุติธรรมเลย!” ราวกับผู้หญิงอารมณ์ร้าย ดูแล้วไม่มีความเป็นลูกผู้ชายเลย!

เขากุมขมับ ฉิงเทียนถึงพูดอะไรไม่ออกไปสักพัก “คนคนนี้เป็นผู้ชายจริงๆเหรอเนี่ย? ร้องไห้เมื่อสู้ไม่ได้ ไม่เข้าใจเลยว่าทำไมผู้หญิงสวยอย่างหลี่ฉิงถึงได้แต่งงานกับเขาได้นะ!”

ซึ่งเรียกได้ว่าไม่มีความเป็นลูกผู้ชายเลยสักนิด และฉิงเทียนเองก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อ เขาไม่สามารถที่จะทำร้ายผู้ชายที่ร้องไห้เช่นนี้ได้ และได้แต่ยืนมองอย่างพูดอะไรไม่ออก

จะเคาะประตูเรียกเธอดีหรือไม่นะ? ฉิงเทียนคิดอย่างลังเล

ในขณะที่ฉิงเทียนกำลังลังเลว่าจะเคาะประตูดีหรือไม่อยู่นั้น ประตูก็ได้เปิดออกมาดัง “ปัง” และหลี่ฉิงที่ตาแดงก็ได้ตะโกนใส่ชายขี้เมา “หลี่เห่า คุณมันไม่ใช่ผู้ชาย คุณกวนฉันตลอดทั้งวัน ฉันจะฟ้องศาล! คุณรอหมายเรียกจากศาลได้เลย”

ฉิงเทียนที่กำลังเก้ๆกังๆยืนมองดูจากข้างๆ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉิงเทียนรู้สึกยืนแบบเก้ๆกังๆเช่นนี้ที่นี่

และชายที่ชื่อหลี่เห่าเมื่อเขาพบว่าหลี่ฉิงออกมาข้างนอกแล้ว เขาที่ยังร้องไห้อยู่เมื่อครู่ก็ได้เช็ดน้ำมูกแล้วลุกขึ้นจากพื้นมาจับหลี่ฉิงเอาไว้

ราวกับว่าเธอนั้นรู้ถึงการเคลื่อนไหวของชายคนนั้น หลี่ฉิงรีบถอยหลบทันที แต่ทว่าคราวนี้ชายคนนั้นเองก็ได้คิดไว้แล้วเช่นกัน และคว้าเสื้อผ้าของหลี่ฉิงเอาไว้!

“หลี่เห่า ฉันบอกไปแล้วไงว่าคุณไม่ได้เป็นสามีของฉันอีกแล้ว!”

“ฮ่าๆ หากว่าศาลยังไม่ได้ตัดสินให้หย่า เธอก็ยังเป็นภรรยาของฉันอยู่!” หลี่เห่าแสดงสีหน้าที่ต้องการจะทำร้ายขึ้นมา!

หลังจากที่สลัดมือของหลี่เห่าหลุดไปได้ หลี่ฉิงก็พูดขึ้นมาอย่างเย็นชา “แล้วคุณต้องการอะไร?”

หลี่เห่าจึงได้ยื่นมือคือมาแล้วทำท่าเหมือนขอเงินแล้วพูดขึ้น “เอาเงินมาให้ฉัน 1 ล้าน แล้วฉันจะหย่ากับเธอ!”

“1 ล้าน หลี่เห่า มันจะไม่มากไปหน่อยเหรอ จะให้ฉันเอาเงินจำนวนมากขนาดนั้นมาจากที่ไหนกัน?” หลี่ฉิงพูดด่าด้วยความโกรธ

หลี่เห่าก็พูดราวกับรู้อยู่แล้วว่าเธอต้องพูดแบบนี้ “เธอจะหามายังไงฉันไม่สนใจหรอก เธอจะขายบ้านหลังนี้ไปก็ได้นะ”

“บ้านหลังนี้ใช้เงินเก็บทั้งชีวิตของฉัน คุณอย่าฝันไปหน่อยเลย!”

“ฉันไม่ได้บังคับเธอนะ” หลี่เห่าพูดเหมือนช่วยไม่ได้

จากการกระทำของหลี่เห่า หลี่ฉิงก็ได้แต่ก้มหัวของเธอโดยไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่ แต่สามารถรู้ได้ว่าเธอกำลังโกรธอยู่จากร่างกายที่สั่นเทาของเธอ

ฉิงเทียนที่ยืนดูอยู่ข้างๆก็เริ่มทนไม่ไหว “อะแฮ่ม ผมขอแทรกหน่อยได้ไหม” ฉิงเทียนพูดขึ้น

“แกเป็นใคร? แล้วแกอยากจะพูดอะไรกับเรื่องในครอบครัวของพวกเรา?” หลี่เห่าพูดขึ้นด้วยสีหน้าแบบว่าคุณเป็นใคร ส่วนหลี่ฉิงเองก็มองมาที่ฉิงเทียนด้วยสีหน้าขยะแขยงแล้วพูดขึ้น “คุณไปซะเถอะ ฉันไม่ต้องการให้คุณมายุ่งอะไรกับเรื่องของฉัน!”

สีหน้าที่รังเกียจของหลี่ฉิงทำให้ฉิงเทียนรู้สึกอายขึ้นมา แต่มันก็พูดได้ว่าเรื่องทั้งหมดในตอนนี้เขาเป็นคนนำมาให้หลี่ฉิงทั้งนั้น ฉิงเทียนผู้หน้าหนาจึงได้พูดกับหลี่เห่าราวกับว่าเขาไม่ได้ยินที่หลี่ฉิงพูด “ความเป็นลูกผู้ชายของคุณมันหายไปไหนหมดแล้ว? ถึงได้มาขอเงินผู้หญิงแบบนี้!”