บทที่ 71 ร่วมมือกัน
“พี่สาม พี่เป็นถึงเจ้าหน้าที่รัฐนะ พี่จะมาทำเรื่องสมโจรแบบนี้ไม่ได้นะ!” ฉิงเทียนมองไปที่หวงเห่า ซึ่งกำลังเดินเข้ามาใกล้เขาเรื่อยๆ
หวงเห่าพูดด้วยสีหน้าที่จริงจัง “ตอนนี้นอกเวลาราชการแล้ว พี่ใหญ่จัดการเลย!”
“ได้เลย”
สิ้นเสียงทั้งสองคนก็ได้กระโดดซ้อนทับฉิงเทียนบนเตียง ฉิงเทียนที่ถูกทับโดยทั้งสองคนนั้นก็ได้พยายามพูดออกมา “ดูเหมือนจะเลือกคบเพื่อนผิดซะแล้ว ผมยอมแล้วครับ”
“หึ ถ้ายอมดีๆซะตั้งแต่แรก ก็ไม่ต้องโดนแบบนี้แล้ว น้องสามถอย!” เมื่อจ้าวก่างออกคำสั่ง ฉิงเทียนจึงได้รู้สึกตัวเบาขึ้นมา
ยังจำน้ำแก้วที่ผมให้พวกคุณดื่มได้ไหม?” เขาถาม
“อื้ม น้ำแก้วนั้นทำให้ร่างกายของพวกเราดีขึ้นอย่างมาก” หวงเห่าตอบ
แล้วทั้งสองคนก็มองมาที่ฉิงเทียนอย่างสงสัย ฉิงเทียนจึงได้อธิบาย “น้ำที่ผมให้พวกคุณดื่มนั้นไม่ใช่น้ำธรรมดา แต่มันคือน้ำวิญญาณซึ่งคือน้ำที่เต็มไปด้วยพลังวิญญาณ”
“แล้วทำไมตอนนั้นพวกเราถึงไม่รู้อะไร?” หวงเห่าถามอย่างไม่ค่อยเข้าใจ จ้าวก่างที่นั่งอยู่ข้างๆก็ผงกหัวอย่างเห็นด้วย!
“นั่นเป็นเพราะว่าน้ำแก้วนั้นผมได้ทำการเจือจางไปหลายรอบแล้ว เลยทำให้ตอนที่ผมเอามาให้ดื่มนั้นพวกคุณจึงได้ไม่รู้สึกถึงมันน่ะสิ” มองดูทั้งสองคนที่ทำสีหน้าไม่เชื่อ ฉิงเทียนจึงได้เดินไปที่โต๊ะแล้วหยิบน้ำมา 2 แก้วจากนั้นก็เทน้ำออกจากขวดเติมทั้งสองแก้วจนเต็ม
“เฮ้ น้องสี่ เจ้าขวดเล็กๆนั่นมันคืออะไรกันแน่ทำไมมันถึงบรรจุน้ำได้มากมายขนาดนั้น!” จ้าวก่างถามอย่างสงสัยเหมือนเด็ก
“นี่คืออุปกรณ์เก็บของต่างมิติน่ะ เอาล่ะ ตอนนี้พวกคุณทั้งสองคนรู้สึกได้ถึงพลังวิญญาณของน้ำทั้งสองแก้วนี้แล้วหรือยัง?” พูดจบ เขาก็ถอยออกมายืนห่างๆแล้วมองดูทั้งสองคนทดลองดู
ทั้งสองคนหยิบแก้วน้ำขึ้นมาถือไว้ในมือของพวกเขา จากนั้นก็หลับตาแล้วพยายามรู้สึกถึงพลังวิญญาณ
ชั่วขณะหนึ่งผ่านไป
ทั้งสองคนก็ลืมตาขึ้นมาพร้อมกันด้วยสีหน้าที่ดูผิดหวัง เมื่อเห็นสีหน้าของทั้งสองคนแล้ว ฉิงเทียนก็รู้ได้ทันทีว่าพวกเขาไม่รู้สึกถึงพลังวิญญาณแน่ๆ ดังนั้นเขาจึงได้ปลอบ “พี่ใหญ่ พี่สาม นี่ถือเป็นเรื่องปกติ โดยทั่วไปมันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรู้สึกได้ถึงพลังวิญญาณตั้งแต่ครั้งแรกอยู่แล้ว ดังนั้นผมถึงได้บอกไงว่ามันไม่ง่ายที่จะฝึกวิชาได้ มันมีปัญหามากมายนัก”
“ถ้าพวกเราไม่สามารถรับรู้ถึงพลังวิญญาณได้ พวกเราก็จะไม่สามารถฝึกวิชาได้ต่อให้พวกเรามีวิชาอยู่แล้วงั้นเหรอ?” หวงเห่าถามอย่างผิดหวัง
ฉิงเทียนรู้สึกตกตะลึง จริงๆแล้วเขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะเกิดปัญหาเช่นนี้ขึ้นมาได้ เขานั้นคิดอยู่ตลอดเลยว่าพวกเขาจะสามารถฝึกวิชากันได้ทุกคน แต่เขาไม่สามารถพูดออกไปได้จึงได้ยิ้มแล้วบอก “ไม่ต้องกังวลไปพี่ใหญ่พี่สาม พวกคุณจะต้องสามารถฝึกวิชาได้แน่เพียงแค่มันอาจจะไม่ง่ายอย่างที่พวกคุณคิดเท่านั้น!”
“น้องสี่ แล้วนายใช้เวลานานแค่ไหนถึงสามารถที่จะรู้สึกถึงพลังวิญญาณได้?” จ้าวก่างถามอย่างสงสัย
เมื่อได้ยินที่จ้าวก่างถาม ฉิงเทียนก็คิดในใจว่าเขานั้นรู้สึกได้แทบจะทันที แต่อย่างไรก็ดีถ้าเขาพูดออกไปคงได้กำลังใจหดหายกันหมดแน่ ดังนั้นเขาจึงได้ปรับเปลี่ยนเล็กน้อย “ก็ใช้เวลาตลอดหนึ่งคืนเลยนะกว่าผมจะรู้สึกได้ ดังนั้นพวกคุณไม่ต้องผิดหวังกันหรอก!”
จ้าวก่างที่รู้สึกโล่งอกขึ้นมาก็พูดขึ้น “ถ้าอย่างนายยังต้องใช้เวลาตั้งคืนหนึ่ง พวกเราเพิ่งลองไปแค่ชั่วโมงเดียว ไม่น่าแปลกที่จะไม่รู้สึกอะไร”
“อืม ตอนนี้พวกคุณรู้แล้วรึยังว่าทำไมผมถึงมีความสามารถมากพอที่จะพูดได้ว่าผมจะสามารถทำลายตลาดมืดได้” ฉิงเทียนกล่าว


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย