บทที่ 86 หมอเทวดา
“เชิญผู้สื่อข่าวท่านถัดไปครับ!” ผู้กองหลงเองก็ได้เรียกนักข่าวอีกคน
…….
ในเวลานี้ ฉิงเทียนได้ทราบถึงข้อมูลส่วนบุคคลบางอย่างของคนในห้องหอพักเดียวกันกับฉิงหยู
ฉิงหยูรู้ว่าตระกูลของเยว่โหย่วนั้นร่ำรวยมากและทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ ส่วนตระกูลของเฉียนจุนนั้น ฉิงหยูไม่ทราบเหมือนกันว่าทำอะไร แต่ทุกครั้งเยว่โหย่วนั้นมักจะทำตัวเหมือนกับเป็นลิ่วล้ออยู่ด้านหลังเฉียนจุนตลอด
หลังจากที่ได้ยินที่ฉิงหยูเหล่า ฉิงเทียนนั้นก็คิดว่าเฉียนจุนนั้นน่าสงสัยมากที่สุด
“พี่ครับ ผมไม่ได้ฆ่าใครจริงๆนะครับ!” ฉิงหยูพูดอย่างไม่มีชีวิตชีวา
ฉิงเทียนจึงตบไหล่ของฉิงหยูแล้วพูดขึ้น “ไม่ต้องกังวลนะเสี่ยวหยู พี่จะไปค้นหาความจริงมาให้น้องเอง”
“แต่พี่ครับ ตระกูลของพวกเขาทั้งคู่ร่ำรวยกันมากเลยนะครับ สุดท้ายแล้วก็ต้องเป็นผมที่ติดคุกก็ได้นะครับ” ฉิงหยูพูด
ฉิงเทียนมองดูสีหน้าของน้องชายของเขาแล้วก็ปลอบเขา “เสี่ยวหยู น้องจะต้องเชื่อมั่นว่าทางตำรวจจะสามารถพิสูจน์ได้ว่าน้องนั้นบริสุทธิ์จริง และเชื่อว่าฆาตกรตัวจริงจะต้องถูกพบ”
จากนั้นเขาจึงได้ส่งข้อความผ่านเข้าไปในหัวของฉิงหยู: น้องจะต้องเชื่อมั่นในตัวเองกับพี่ของน้องไว้ให้ดี และพี่คนนี้ก็ไม่ใช่คนธรรมดาอีกแล้ว พี่จะทำให้น้องพ้นผิดให้ได้!
ทันใดนั้น ฉิงหยูก็รู้สึกเหมือนได้ยินเสียงของฉิงเทียนดังมาจากในหัวของเขา แต่เขาพบว่าพี่ชายของเขาแค่มองดูเขาด้วยรอยยิ้มเท่านั้น และไม่ได้พูดอะไรออกมา ฉิงหยูจึงมองไปที่พี่ชายของเขาอย่างตาค้างเท่านั้น
เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจของฉิงหยูแล้ว ฉิงเทียนจึงได้ส่งข้อความผ่านเข้าหัวของฉิงหยูต่อ: เสี่ยวหยู ไม่ต้องตกใจไปหรอก ตอนนี้ขอน้องเชื่อว่าพี่สามารถช่วยน้องได้! พี่ไม่ใช่คนธรรมดาอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้พี่เป็นผู้ฝึกตนแล้ว
“อะไรนะครับพี่ชาย! พี่….” ฉิงอดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา
ฉิงเทียนได้ทำท่าทางบอกใบ้ แล้วฉิงหยูจึงได้ปิดปากของตัวเอง และมองดูฉิงเทียนด้วยความประหลาดใจ
“พี่ครับ พี่เป็นนักพรตตั้งแต่เมื่อไรเนี่ย แล้วโลกนี้มีผู้ฝึกตนอยู่จริงๆงั้นเหรอครับ?”
มีชุดคำถามผุดขึ้นมาในความคิดของฉิงหยูไม่หยุด
“เสี่ยวหยู พี่จะอธิบายให้น้องฟังเองหลังจากที่เราจบเรื่องนี้ได้แล้ว” ฉิงเทียนอธิบาย
“ครับ!” ฉิงหยูผงกหัวอย่างแรง ถึงแม้ว่าฉิงหยูนั้นจะยังสงสัยอยู่นิดหน่อยก็ตามที แต่เขาเชื่อในตัวของพี่ชายของเขามาก เพราะในใจของฉิงหยู พี่ชายของเขานั้นสามารถทำได้ทุกอย่างและไม่เคยเอาเปรียบเขาด้วย
ในตอนนี้เอง ประตูก็ได้เปิดขึ้นมา และฉิงหยูจึงได้เก็บอาการประหลาดใจนั้นกลับไป และฉิงเทียนก็ได้ยกนิ้วโป้งให้น้องของเขา
“คุณฉิงครับ ตอนนี้มีกลุ่มนักข่าวอยู่ที่ด้านหน้ากำลังรอสัมภาษณ์คุณอยู่ครับ” เสี่ยวฉวนพูดอย่างเก้ๆกังๆ
เพราะเรื่องที่เกิดขึ้นนั้นเป็นความผิดของทางสถานีตำรวจเอง นอกจากนี้ยังได้ทำการเผยแพร่กระบวนการรักษาของคนอื่นบนอินเทอร์เน็ตโดยไม่ได้รับอนุญาตอีกด้วย
“ทำไมพวกเขาถึงได้อยากสัมภาษณ์ผม?” ฉิงเทียนแกล้งทำเป็นตกใจ
เมื่อฉิงเทียนถามเสี่ยวฉวนกลับเช่นนี้ เขาจึงได้เกาหัวของเขาอย่างเขินๆแล้วพูดตอบ “คือว่า…คุณฉิงครับ คือเหตุการณ์ในตอนที่คุณกำลังรักษาน้องชายของคุณอยู่นั้นได้ถูกเผยแพร่ลงไปในอินเทอร์เน็ตโดยทางเราแล้วครับ ซึ่งทำให้กลายเป็นข่าวใหญ่อย่างมากในโลกอินเทอร์เน็ตครับ!”
ถึงแม้ว่าฉิงเทียนนั้นจะอยากให้คนอื่นช่วยเผยแพร่เรื่องของเขาออกไปก็เถอะ แต่เขาก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะโอเคกับการที่ภาพที่ออกไปนั้นจะเห็นชัดขนาดนี้
ดังนั้นฉิงเทียนจึงได้พยายามทำเป็นขัดขืนให้ยากๆสักหน่อย “ดูเหมือนว่าเรื่องนี้จะไม่เกี่ยวข้องอะไรกับผมนะ”
“ผมทราบดีครับว่าเรื่องนี้มันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับคุณ แต่พวกนักข่าวเหล่านี้บอกว่าถ้าพวกเขาไม่ได้สัมภาษณ์คุณตอนนี้พวกเขาจะไม่ยอมกลับไปครับ ได้โปรดช่วยไปสักหน่อยนะครับ”
“แต่เรื่องนี้……”
“ไปเถอะครับพี่ อย่าให้คุณตำรวจต้องลำบากเลยครับ พวกนักข่าวก็จะกลับกันไปเองหลังจากที่สัมภาษณ์เสร็จนั่นแหละครับ ผมเองก็จะได้หลุดพ้นจากการเป็นผู้ต้องสงสัยไวขึ้นด้วย” ฉิงหยูเกลี้ยกล่อมเขา
หลังจากที่ได้ยินที่ฉิงหยูพูด เสี่ยวฉวนก็รู้สึกประทับใจฉิงหยูขึ้นมา แต่ทว่าการเกลี้ยกล่อมของฉิงหยูเมื่อครู่นั้นคือบทละครที่ฉิงเทียนส่งให้ฉิงหยู

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย