ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 87

บทที่ 87 ความกังวลใจ

เมื่อได้ยินคำถามของหลี่ฉิงแล้ว ฉิงเทียนก็คิดอยู่แล้วว่าจะต้องมีคนที่ถามเขาเรื่องวิชาการแพทย์ของเขาแน่ๆ ดังนั้นเขาจึงได้พูดไปตามบทที่เขาได้คิดเอาไว้นานแล้ว “ถึงผมจะศึกษาในสาขาเศรษฐศาสตร์และการค้ามาก็จริง แต่บรรพบุรุษของผมเป็นแพทย์แผนจีนครับ นั่นจึงเป็นอิทธิพลที่มีผลมาถึงผมในวัยเด็กบวกกับพ่อของผมเองก็เคยสอนวิชาแพทย์ให้ผมด้วยครับ

ตระกูลของฉิงเทียนนั้นเคยเป็นหมอจริงๆ ในตอนที่ฉิงเทียนยังเด็กนั้น เขาจำได้ว่าได้ว่าพ่อของเขานั้นเคยเล่าให้เขาฟังว่า คุณปู่ทวดของเขานั้นเคยเป็นหมอในวังหลวงมาก่อน แต่ต่อมาได้ถูกย้ายมาประจำอยู่ที่มณฑลเจียงเจ่อด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉิงเทียนก็ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่แต่ฉิงเทียนนั้นรู้ว่าพ่อของเขานั้นเป็นแพทย์แผนจีน ซึ่งในตอนที่ยังมีชีวิตอยู่พ่อของเขานั้นก็ค่อนข้างมีชื่อเสียงในท้องถิ่น ดังนั้นเขาจึงได้ไม่กลัวว่าจะถูกตรวจสอบเรื่องนี้

“ดังนั้นคุณฉิงเทียนก็สืบทอดอาชีพมาจากพ่อสินะคะ?” หลี่ฉิงถามกลับ

“จะว่าอย่างนั้นก็ได้ครับ!” ฉิงเทียนเองก็ผงกหัว

“แล้วคุณฉิงเทียนทราบหรือไม่ว่าในตอนที่คุณได้ช่วยเหลือชายชรานั้นได้ถูกถ่ายคลิปเอาไว้โดยเทพธิดาจ้าวเมิ่งเหยาและโพสต์ลงในเวยป๋อของเธอด้วยน่ะครับ?” นักข่าวอีกคนถามขึ้นมา

ฉิงเทียนจึงได้เข้าใจได้ทันที เดิมทีฉิงเทียนนั้นคิดว่าถึงแม้ว่าการฝังเข็มของเขานั้นจะถูกถ่ายคลิปแล้วเผยแพร่ออกไปก็ตามที แต่ก็ไม่คิดว่าพวกนักข่าวนั้นจะสามารถหาข้อมูลของเขามาได้ไวขนาดนี้ ที่แท้มีคนถ่ายคลิปเขาเอาไว้ตั้งแต่บนเครื่องบินนี่เอง

“ผมไม่ทราบจริงๆครับ ผมมัวแต่ยุ่งๆกับการจัดการเรื่องของน้องชายในช่วงไม่กี่วันมานี้ ผมเลยยังไม่มีเวลาว่างดูเวยป๋อเลยครับ!” ฉิงเทียนตอบไปตามความจริง

“ผมคิดว่าคุณฉิงน่าจะควรได้ดูนะครับ” จากนั้นเขาก็ได้เปิดคลิปในเวยป๋อให้ฉิงเทียนดู

มองดูใบหน้าของเขาที่ถูกเซนเซอร์ในเวยป๋อ ฉิงเทียนมองดูจากมุมที่ถ่ายแล้วคิดในใจ: หากดูจากมุมที่ถ่ายนี้ดูเหมือนว่าจะเป็นคนที่พันผ้าแน่นหน้าคนนั้นไม่ใช่รึ?

เธอคือจ้าวเมิ่งเหยานั่นเอง! แม้แต่ฉิงเทียนเองก็ยังตกใจ ถ้าเกิดพวกเหล่าแฟนๆตัวยงนั้นรู้ว่าเขานั้นไม่รู้เลยว่าเป็นเธอทั้งๆที่นั่งอยู่ใกล้ๆกับเธอบนเครื่องบิน เขาคงได้ถูกคนพวกนั้นด่าจนตายแน่

เหล่าผู้สื่อข่าวที่เห็นฉิงเทียนนั้นยิ้มแบบแห้งๆและคิดว่าว่าฉิงเทียนนั้นยิ้มแบบนั้นออกมาเพราะถูกเปิดเผยตัว จากนั้นเขาจึงได้ถามต่อ “คุณฉิงเทียนคงไม่คิดว่าตัวเองนั้นถูกถ่ายคลิปขณะกำลังช่วยคนอยู่สินะครับ?”

เมื่อถูกถามเช่นนี้ ฉิงเทียนจึงได้ฟื้นคืนสติและตอบกลับไป “ใช่แล้วครับ แพทย์ทุกคนนั้นล้วนแต่มีมโนธรรมที่จะต้องเข้าไปช่วยเมื่อเห็นคนชราเป็นแบบนั้นทั้งนั้นแหละครับ ผมเองก็ไม่คิดว่าจะถูกถ่ายโดยจ้าวเมิ่งเหยาแบบนี้”

“เอ….แบบนี้ก็เรียกได้ว่าเธอแอบถ่ายรูปผมโดยไม่ได้รับอนุญาตใช่ไหมเนี่ย?” ฉิงเทียนพูดติดตลก

หลังจากที่ได้ยินที่ฉิงเทียนพูด เหล่าผู้สื่อข่าวก็พากันหัวเราะ“ฮ่าๆ”ทันที

“คุณฉิงเทียนครับ คุณคิดอย่างไรกับการที่น้องชายของคุณตกเป็นผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมบ้างครับ อย่างที่คุณบอกมาว่าครอบครัวของคุณเป็นแพทย์ น้องชายของคุณเองก็เกิดในตระกูลแพทย์เช่นกัน แล้วทำไมเขาถึงได้มีพฤติกรรมเช่นนั้นได้ครับ”

บรรยากาศที่ผ่อนคลายเมื่อครู่ก็ได้กลายเป็นตึงเครียดขึ้นมาทันทีเมื่อนักข่าวคนหนึ่งถาม และทุกคนต่างก็รอคำตอบของฉิงเทียน

“ก่อนอื่นเลยนะครับ นักข่าวท่านนี้ผมคงต้องแก้ไขให้ถูกก่อนว่าน้องชายของผมนั้นยังเป็นแค่ผู้ต้องสงสัยเท่านั้น และอีกอย่างคือผมนั้นเชื่อว่าน้องชายของผมนั้นเป็นผู้บริสุทธิ์ครับ ผมหวังว่าสื่อทุกท่านจะคอยจับตาดูเรื่องนี้เอาไว้ให้ดี เพื่อที่จะช่วยให้น้องชายของผมกลายเป็นผู้บริสุทธิ์ให้ได้”

…………………….

หลังจากนั้นผ่านไปได้สักชั่วโมง ฉิงเทียนก็ตอบคำถามนักข่าวเสร็จเรียบร้อยก็ตอนเที่ยงพอดี และในตอนท้ายหลี่ฉิงก็ได้แอบยื่นกระดาษโน้ตให้ฉิงเทียนในตอนที่ไม่มีใครสนใจเธอ

ในกระดาษโน้ตแผ่นนั้นเขียนว่า: ฉันหวังว่าคุณจะสามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของน้องชายของคุณได้นะ และหากคุณมีปัญหาก็โทรมาหาฉันที่เบอร์ 15…………….”

เมื่อเห็นข้อความในกระดาษโน้ตแล้ว ฉิงเทียนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอบอุ่นใจขึ้นมาและใส่กระดาษโน้ตนั้นเอาไว้ในกระเป๋าเสื้อ แล้วฉิงเทียนก็ได้ถูกพากลับไปพบกับฉิงหยูโดยผู้กองหลง

“ฉิงเทียน พวกเราขอโทษจริงๆกับเรื่องที่เกิดขึ้นในครั้งนี้” ผู้กองหลงขอโทษ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน