เข้าสู่ระบบผ่าน

ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 112

ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม ตอนที่ 112 ราชาซิงเย่
ตอนที่ 112 ราชาซิงเย่

ภายในประตูเมือง ศีรษะของอาชานรกถูกกระบองเงินของราชาวานรเนตรทองฟาดจนแตกละเอียด

เนื้อตัวของราชาวานรเนตรทองมีแผลไฟไหม้เล็กน้อย อ่อนกำลังลงไม่น้อย

แต่หลังมันสังหารอาชานรกแล้ว ยังคงยืนหยัดเฝ้าช่องโหว่ตรงประตูเมืองกับทหารมนุษย์

เหนือกำแพงเมือง พญาอินทรีอัคคีอินทนิลถูกกงจักรแสงจันทร์ของซูเฉี่ยนอวิ๋นฟันจนร่วงหล่นลงมา

เสียดายที่หลังอินทรีอัคคีอินทนิลตาย ร่างกายของมันก็เริ่มลุกไหม้ มิเช่นนั้นนางจะเข้าไปตรวจสอบดูว่ามีขุมพลังสัตว์หลงเหลือหรือไม่

เจ้าเมืองเจิ้งเชียนชิวที่อยู่บนกำแพงเมืองก็เป็นผู้แข็งแกร่งระดับหล่อเลี้ยงวิญญาณขั้นปลายเช่นกัน

เขากับเซวียนหยวนเฉิง ซูเฉี่ยนอวิ๋นและลู่จ้านเฝ้ากำแพงเมืองในตำแหน่งที่ต่างกันออกไป รับมือกับการบุกรุกของสัตว์ประหลาดบนอากาศ คอยอารักขาจอมขมังเวทย์ที่ร่ายมนตร์บนกำแพงสุดความสามารถ

สัตว์ประหลาดบนพื้นตายไปมากกว่าครึ่งภายใต้การโจมตีอย่างไม่หยุดยั้งของจอมขมังเวทย์และนักเรียนห้องหนึ่ง กองกำลังถูกทำลาย หมดสิ้นความทรงพลังในยามแรกเริ่มของกองทัพสัตว์ไปแล้ว

แนวโน้มเริ่มมั่นคงขึ้นเรื่อยๆ ลำดับต่อไปเป็นช่วงเวลาแห่งการเก็บกวาดสัตว์ประหลาดที่หลงเหลือแล้ว

ในสมรภูมิรบ อันหลินชำแหละท้องของหมียักษ์แล้วค้นหาทุกซอกทุกมุม สุดท้ายก็เจอขุมพลังสัตว์สีขาวที่แผ่ไอเย็นในช่องท้อง

“หึๆ คราวนี้รวบรวมขุมพลังสัตว์ได้สามเม็ดแล้ว…” อันหลินหัวเราะอย่างเริงร่า

ขุมพลังสัตว์สามเม็ดครบแล้ว ต่อไปก็ได้เวลาเรียกมังกรเทพแล้ว

เขานำสัตว์ภูตสองตัวที่กลายเป็นรูปสลักน้ำแข็งออกจากแหวนมิติ

ในเมื่อได้ขุมพลังสัตว์ครบแล้ว ซากศพนี่ก็ไม่มีประโยชน์แล้ว

สิ่งที่เขาไม่สังเกตคือ บางส่วนบนร่างกายสัตว์ภูตเหล่านี้ค่อยๆ หม่นหมองลง ดุจดวงดาวที่สูญสลาย

ทันใดนั้นก็มีเสียงแผดร้องของช้างดังมาจากม่านหมอกขาวโพลน

เสาอัคคีพุ่งขึ้นฟ้า คลื่นพลังสะเทือนม่านหมอกจนสลายตัว

สวีเสี่ยวหลานเหงื่อโซมกาย ปาดเม็ดเหงื่อบนหน้าผากขาวผ่องแล้วเดินตรงไปหาอันหลิน

ร่างของช้างที่อยู่ข้างหลังนางถูกย่างจนกรอบนอกนุ่มใน ล้มลงพื้นโดยพลัน

“ทำอะไรน่ะ ดีใจขนาดนั้นเชียวหรือ”

สวีเสี่ยวหลานเห็นอันหลินคุกเข่ากับพื้นอย่างเบิกบานใจ ในมือถือเม็ดหลากสีสามเม็ด จึงอดถามไม่ได้

อันหลินตื่นจากภวังค์ เก็บขุมพลังสัตว์ใส่แหวนมิติ พูดอย่างมีเลศนัยว่า “ความลับ! รอศึกนี้จบแล้วค่อยบอกเจ้า”

สวีเสี่ยวหลานเดาะลิ้น ไม่ค่อยพอใจกับท่าทางลับๆ ล่อๆ ของอันหลิน

นางส่ายหน้าเล็กน้อย มือหิ้วกระบี่เดินไปสังหารสัตว์ประหลาดรอบตัวต่อ

ไม่นานแมลงสาบยักษ์สีดำตัวหนึ่งก็กระโดดเข้าใส่อันหลิน

สองแขนดุจเคียวของมันโบกไปมา บีบคั้นให้อันหลินต้องเข้าร่วมสมรภูมิรบอีกครั้ง

ในบริเวณหนึ่งซึ่งห่างจากสนามรบสามลี้ เซียนกระบี่หลิงเซียวปลิดชีพชายที่สวมชุดเกราะสีดำ เนื้อตัวปกคลุมไปด้วยเกล็ด

พสุธาทุกหัวระแหงถูกทำลายให้ราบเป็นหน้ากลอง ทิ้งไว้เพียงรอยแยกที่ตัดสลับกันไปมา

ชายที่สวมชุดเกราะสีดำคนนี้ เป็นคนที่ขว้างหอกดำทะมึนคนนั้นนั่นเอง มีพลังยุทธ์ระดับแปลงจิตขั้นกลาง

เซียนกระบี่หลิงเซียวสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของสัตว์ปราณจากตัวเขา เห็นได้ชัดว่าเป็นสัตว์ประหลาดเผ่าพันธุ์อื่น

ชั่วขณะที่ชายคนนี้ล้มลง ลำแสงเลือนรางเส้นหนึ่งบนตัวเขาค่อยๆ เลือนรางลงไป

“เอ๊ะ…นี่มันอะไรกันน่ะ”

เซียนกระบี่หลิงเซียวขมวดคิ้วน้อยๆ เมื่อลำแสงกระบี่กะพริบ ร่างของชายคนนี้ก็ถูกเขาชำแหละ

เขามองตำแหน่งที่แสงสลัวลง แต่กลับไม่พบอะไรเป็นพิเศษ

เซียนกระบี่หลิงเซียวกวาดสายตามองรอบกาย ภายในใจว้าวุ่นไม่สงบ ความคิดบางอย่างผุดวาบขึ้นมา

ช่างเถอะ กลับไปกวาดล้างสัตว์ประหลาดที่เหลือก่อนแล้วกัน

เขาขี่กระบี่ลอยขึ้นฟ้า เหาะไปยังสมรภูมิรบที่อยู่ไม่ไกลอีกครั้ง

เพราะมีเซียนกระบี่หลิงเซียวร่วมรบ การกวาดล้างสัตว์ประหลาดจึงรวดเร็วยิ่งขึ้น

ไม่นาน สัตว์ประหลาดในกองทัพสัตว์ก็ถูกสังหารจนเหี้ยน

อาทิตย์อัสดงบนท้องนภาแดงระเรื่อ พสุธานองเลือด กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ

ซากศพของสัตว์ประหลาดสองพันกว่าตัวกองเกลื่อนเต็มนอกเมือง รอบกายเงียบสงัด

นักเรียนหลายสิบคนอาบเลือด บาดเจ็บไม่น้อย โชคดีที่ไม่มีใครตาย

ตกกลางคืน

เจิ้งเซียนชิวจัดงานเลี้ยงอีกครา ปูนบำเหน็จรางวัลแก่เหล่าขุนศึก รวมถึงพลทหารป้องกันเมืองทั้งหมด

ศึกต่อต้านกองทัพสัตว์ในครั้งนี้ ผลการรบอุดมสมบูรณ์อย่างยิ่ง แถมพลทหารก็ตายน้อย ล้วนเป็นเพราะการเข้าร่วมของนักเรียนยอดฝีมือกลุ่มใหญ่ พวกเขาเข่นฆ่าอย่างหาญกล้า ทำให้แรงกดดันของทหารเฝ้ายามลดลงเป็นอย่างมาก

เมื่อผ่านกองทัพสัตว์ครั้งนี้ไป จำนวนสัตว์ประหลาดก็ลดฮวบ เหล่าทหารเฝ้ายามสามารถผ่อนคลายได้อีกพักใหญ่เลย

เหล่าทหารจึงดื่มอย่างสบายอุรา แม้แต่เหล่านักเรียนห้องหนึ่งก็ฮึกเหิม พากันยกจอกขึ้นร่วมเฉลิมฉลอง

ศึกใหญ่ในครั้งนี้ สังหารสัตว์ประหลาดไปทั้งสิ้นสองพันสามร้อยกว่าตัว

แต่เมื่อรวมผล เซียนกระบี่หลิงเซียวนับแต้มสัตว์ประหลาดให้นักเรียนเพียงหนึ่งพันตัว

ตอนที่ 112 ราชาซิงเย่ 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม