ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 114

อันหลินรู้สึกได้ว่าจุดตันเถียนของตนกำลังเดือดพล่าน พลังงานจากขุมพลังสัตว์เริ่มแปรสภาพแล้ว

พายุหมุนพลังปราณกลางอากาศแผ่ขยายอย่างต่อเนื่อง พลังปราณมวลมหาศาลเริ่มหลั่งไหลไปที่ตัวอันหลิน

เขาสัมผัสได้ว่า ทุกอณูรูขุมขนของร่างกายกำลังดูดซึมอย่างสบายอารมณ์ พลังปราณอันไม่สิ้นสุดกำลังชะล้างร่างกายของเขา แน่นอนว่า มีพลังปราณส่วนใหญ่แทรกซึมไปในตันเถียน ก่อตัวเป็นท้องทะเลแห่งพลังปราณ

เมื่อเห็นพลังปราณอันน่ากลัวหลั่งไหลเข้าสู่ร่างกาย แม้แต่คนโง่ก็รู้ว่าเขาจะทะลวงขั้นแล้ว

ขณะนั้นเอง เสี่ยวหงก็สัมผัสได้ จึงตะโกนลั่นว่า “พี่เสี่ยวหลาน วางข้าลงบนร่างของนายท่าน”

สวีเสี่ยวหลานชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ก็วางเสี่ยวหงไว้ข้างตัวอันหลินตามคำขอ

ผู้เป็นนายสามารถถ่ายทอดพลังให้กับสัตว์เลี้ยงผ่านสายสัมพันธ์แห่งพันธการได้

ตอนนี้ เสี่ยวหงรู้สึกถึงความเชื่อมต่ออันอัศจรรย์ใจ

สายสัมพันธ์แบบนี้ ทำให้มันเป็นฝ่ายเข้าใกล้อันหลินตามสัญชาตญาณ

ภายในจุดตันเถียนของอันหลิน พลังงานจากขุมพลังสัตว์เริ่มแปรสภาพ หลอมรวมกับพลังปราณฟ้าดินที่หลั่งไหลเข้ามาไม่หยุดหย่อน

รากปราณจะก่อตัวแล้วเหรอ

ใจของเขากระตุก เริ่มจดจ่อกับการซึมซับพลังปราณฟ้าดิน

รากปราณเป็นรากฐานแห่งมรรคที่ก่อตัวในจุดตันเถียนของนักพรต เมื่อรากปราณก่อตัวสำเร็จ ความสามารถในแต่ละด้านของนักพรตจะพุ่งทะยาน

อันดับแรกคือการใช้พลังปราณ การใช้พลังเซียนในยามปกติ พลังปราณจะถูกปล่อยออกมาจากเส้นชีพจรของร่างกาย

แต่เมื่อมีรากปราณแล้ว พลังปราณจะหมุนรอบรากปราณหนึ่งรอบ เพื่อทำให้บริสุทธิ์และแข็งแกร่งขึ้น และใช้รากปราณทำให้การทำงานของมันซับซ้อนยิ่งขึ้น

พูดง่ายๆ ก็คือ อานุภาพของพลังเซียนที่นักพรตปล่อยออกมาจะบริสุทธิ์และรุนแรง ควบคุมได้แม่นยำยิ่งขึ้น

ขณะเดียวกัน ท้องทะเลแห่งปราณในจุดตันเถียนจะทำให้ปริมาณการใช้พลังปราณของนักพรตเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล ซึ่งหมายความว่าจะคงสภาพได้นานยิ่งขึ้น

ระหว่างการทะลวง ร่างกายของนักพรตจะถูกพลังปราณชะล้างอย่างสิ้นเชิงหนึ่งครั้ง ความแข็งแกร่งของร่างกายก็จะเพิ่มขึ้นอย่างทับทวี

บัดนี้ ร่างกายของอันหลินเริ่มส่งเสียงดังกรอบแกรบ ตั้งแต่ไขกระดูกไปจนถึงเลือดเนื้อ ทุกอณูของร่างกายกำลังเกิดการเปลี่ยนแปลง

จุดตันเถียนปรากฏแสงสว่างเจิดจ้า มวลพลังงานจะเริ่มแปรสภาพแล้ว!

มันค่อยๆ รวมตัวกันและก่อตัวช้าๆ พลังมหาศาลแผ่กระจายออกมาจากจุดตันเถียนอย่างเชื่องช้า

สุดท้ายเม็ดสีทองระยิบระยับก็ลอยอยู่ในจุดตันเถียน

เอ๊ะ เม็ดกลมงั้นเหรอ

ตูม!

กลิ่นอายของอันหลินเปลี่ยนไป กลิ่นอายอันแข็งแกร่งของระดับหล่อเลี้ยงวิญญาณแผ่ออกมาจากตัวเขา

“อันหลิน! เจ้ายังไม่รีบหลับตาอีก!”

เสียงตะโกนกร้าวของสวีเสี่ยวหลานดังก้องดุจกัปนาท ทำให้อันหลินสะดุ้งโหยง เบิกตากว้างกว่าเดิม…

จากนั้น

ปึก!

ท้ายทอยของเขาถูกฟาดอย่างแรง หมดสติไปอย่างสิ้นเชิง

เสี้ยววินาทีก่อนจะสลบ เขายังตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวอยู่ว่า

“ให้ตายสิ จะให้ข้าหลับตาควรจะปิดตาข้าไม่ใช่หรือ ทุบท้ายทอยหมายความว่าอย่างไร!”

ผู้ที่ฟาดเขาคือกระบองเงินของเจ้าอัปลักษณ์นั่นเอง

แต่ผู้ที่ถือมัน กลับเป็นสวีเสี่ยวหลานที่กำลังตีหน้ายักษ์

หญิงสาวคนนั้นคือ เสี่ยวหงที่กลายร่างเป็นมนุษย์กะทันหันนั่นเอง

เสี่ยวหงกะพริบตาปริบๆ ไม่ค่อยเข้าใจเท่าใดนักว่าทำไมสวีเสี่ยวหลานต้องฟาดอันหลิน

“รีบใส่เร็วเข้า!”

เซวียนหยวนเฉิงหันหลังไปนานแล้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน