ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 131

อันหลินยักไหล่ “หมายความตามที่พูด ข้ากลัวพวกเจ้าจะไม่มีของล้ำค่ามากมายพอจะให้ข้า”

หลินจวิ้นจวิ้นได้ฟังก็แน่นหน้าอก “อันหลิน…เจ้าตั้งใจจะมายั่วโมโหข้าใช่ไหม”

“เหอะๆ เจ้าบอกข้อมูลที่รู้ออกมาให้หมดเถอะ หากว่าข้าขมวดคิ้วเพียงนิดเดียวถือว่าข้าแพ้”

นัยน์ตาของหลินจวิ้นจวิ้นฉายประกายวาบ จดจ้องอันหลิน มีจิตสังหารเจือปน

อันหลินไม่พูดพร่ำทำเพลง ลงมือวาดแผนผังค่ายกลก่อน

หลินจวิ้นจวิ้นคัดลอกแผนผังค่ายกลใส่กระดาษสีขาว

หลังวาดเสร็จ นางก็พยักหน้าด้วยความชื่นชม ใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มของผู้ชนะ “ถือว่าไม่เลว ค่ายกลสร้างความแข็งแกร่งแก่สายเลือด เอาอาวุธวิญญาณขั้นกลางในคลังของเจียงอันหลานไปได้”

พูดจบ หลินจวิ้นจวิ้นก็เท้าคาง ยิ้มบางๆ “สหายอันหลิน มีอีกหรือไม่”

อันหลินพยักหน้า วาดแผนผังค่ายกลอีกสองภาพ

ใจของหลินจวิ้นจวิ้นเย็นวาบ แต่ยังคงรักษาความนิ่งเฉยบนใบหน้าไว้ เมื่อวาดเสร็จ “อืม ดีมาก ได้ประโยชน์มหาศาล เอาอาวุธวิญญาณขั้นกลาง กับอาวุธวิญญาณขั้นต้นในคลังสมบัติของเจียงอันหลานไปได้”

อันหลินตกใจ แต่ยังคงรักษาความนิ่งเฉยบนใบหน้าไว้

แค่ค่ายกลเส็งเคร็งสองอัน มีมูลค่าขนาดนี้เชียวเหรอ…

เขาเริ่มมีความมั่นใจขึ้นมาแล้ว!

จากนั้น เขาก็วาดแผนผังค่ายกลที่แตกต่างกันออกไปนับสิบภาพลงบนโต๊ะอีก…

หลินจวิ้นจวิ้นมองค่ายกลที่ซับซ้อนซ่อนเงื่อนแล้วสูดหายใจเข้าลึก จะเสียโอกาสไม่ได้ ห้ามขมวดคิ้วเด็ดขาด!

หลังวาดค่ายกลทั้งสิบลงบนกระดาษแล้ว นางก็พูดว่า “เอาอาวุธวิญญาณขั้นกลางสามชิ้น อาวุธวิญญาณขั้นต้นเจ็ดชิ้นจากคลังสมบัติของเจียงอันหลานไปได้เลย”

เจียงอันหลานได้ยินประโยคนี้ก็สะดุ้งโหยง “ใต้เท้าเทียนอวี่ อาวุธวิญญาณขั้นกลางไม่เหลือแล้ว…”

หลินจวิ้นจวิ้นอึ้งไปเล็กน้อย แต่ไม่นานก็ได้สติ “ข้าจำได้ว่าในคลังของเจ้ามีอาวุธวิญญาณขั้นสูงอยู่ชิ้นหนึ่ง เทียบเท่าอาวุธวิญญาณขั้นกลางได้สามชิ้น เอาให้เขาไป”

เจียงอันหลานได้ฟังก็ปวดหนึบไปทั้งใจ แต่ก็รับปากอยู่ดี

เหล่าสมาชิกต่างก็มองอันหลินด้วยสายตาที่อิจฉา

แต่อันหลินกลับมีท่าทางเหมือนกำลังสงบจิต ไม่สะทกสะท้านเลยสักนิด มันทำให้สมาชิกทุกคนนับถือ

ดูสิ นี่แหละคือรัศมี!

ได้อาวุธวิญญาณสิบกว่าชิ้นกลับทำตัวปกติเหมือนกินข้าวดื่มน้ำ นี่แหละเทพอันของพวกเขา!

“ในเมื่อเก็บข้อมูลเสร็จสิ้นแล้ว ตอนนี้ไปรับรางวัลจากคลังสมบัติของเจียงอันหลานได้เลย” หลินจวิ้นจวิ้นลุกขึ้นยืน พูดและส่งยิ้มให้ทุกคน

“ช้าก่อน ข้ายังมีข้อมูลอีก เจ้าใจร้อนทำไม” อันหลินโบกมือ กลอกตาใส่หลินจวิ้นจวิ้น

หลินจวิ้นจวิ้นตัวเซ ดวงตาคู่งามเบิกกว้าง “เจ้า…เจ้ายังมีอีกหรือ”

อันหลินพยักหน้าจริงจัง จากนั้นก็เขียนอักขระที่แตกต่างกันนับสิบกว่าแถวลงบนโต๊ะ

หลินจวิ้นจวิ้น “…”

เจียงอันหลานจะร้องไห้อยู่รอมร่อแล้ว “ใต้เท้าเทียนอวี่ ในคลังสมบัติไม่มีอาวุธวิญญาณหลงเหลือแล้ว…”

หลินจวิ้นจวิ้น “เอายาวิเศษออกมา!”

อันหลินยิ้มเล็กน้อย จากนั้นเขียนทฤษฎีการทดลองสายเลือดอีกสิบกว่าข้อลงบนโต๊ะ

เจียงอันหลานหายใจถี่กระชั้น “ใต้เท้าเทียนอวี่ ในคลังไม่มียาวิเศษแล้ว…”

หลินจวิ้นจวิ้นยกมือกุมหน้าอก “เอาวัตถุล้ำค่า วัสดุหลอมศาสตราออกมาให้หมด!”

อันหลินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ จากนั้นก็เขียนโครงสร้างของสิ่งประดิษฐ์จักรกลหลายอันลงบนโต๊ะ

ริมฝีปากของเจียงอันหลานสั่นระริก “ใต้เท้าเทียนอวี่ ในคลังเหมือนจะเหลือแค่หินวิญญาณแล้ว…”

หลินจวิ้นจวิ้นเบิกตากว้าง กัดริมฝีปากแน่น นานกว่าจะได้สติ “เอาออกมาสิ!”

อันหลินพอใจเป็นอย่างมาก จากนั้นก็วาดแผนผังค่ายกลอีกสิบกว่าภาพอย่างสุขอุรา

หลินจวิ้นจวิ้นหน้ามืด พู่กันร่วงลงพื้น “ทำ…ทำไมเจ้ายังมีแผนภาพค่ายกลอีก!”

อันหลินกะพริบตาปริบๆ “เพราะยังเขียนไม่หมดน่ะสิ ข้ากลัวว่าเขียนเยอะไปพวกเจ้าจะล้มละลาย จึงตั้งใจเก็บไว้บางส่วน”

สหายอันหลินช่างใส่ใจเสียเหลือเกิน…

เจียงอันหลานมองแผนภาพค่ายกลบนโต๊ะอึ้งๆ อยากจะเอาหัวโขกโต๊ะให้ตายไปเสียเลย

“ใต้เท้าเทียนอวี่ คลังสมบัติหมดเกลี้ยงแล้ว จัดการตามที่ท่านเห็นสมควรเถิด” เจียงอันหลานพูดอย่างหมดอาลัยตายอยาก

ตอนนี้คลังสมบัติหมดเกลี้ยง เขาคิดว่าไร้ซึ่งความหมายจะดำรงอยู่อีกต่อไป…

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน