ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 208

รองผู้อำนวยการอวี้หัวมองทุกคนในจัตุรัสที่ยังตกตะลึงอยู่ พูดเสียงดังลั่นว่า

“ในบรรดาปีศาจเงินสามตน มีเพียงสติปัญญาของโครงกระดูกสีชาดที่เป็นเหมือนเด็ก”

“ตัวแทนจากสรวงสวรรค์ไม่ได้เลือกใช้กำลัง แต่เลือกจะเริ่มต้นจากสติปัญญาอันเปราะบางของโครงกระดูกสีชาด พวกเขาใช้เกมล่อลวงมัน ชักจูงมัน สุดท้ายทำให้มันเข้าสู่เส้นทางจมดิ่งกับเกมที่ไม่มีวันหวนกลับ”

“บนโลกใบนี้ มีเรื่องราวมากมายไม่จำเป็นจะต้องแก้ไขด้วยกำลัง การจัดการกับข้อด้อยของศัตรู แม้จะไม่ใช้กำลัง ก็คว้าชัยชนะได้เช่นกัน”

“ทางด้านนี้ ตัวแทนของสรวงสวรรค์แสดงตัวอย่างด้วยการต่อสู้ครั้งนี้ได้สมบูรณ์แบบยิ่งนัก!”

คำพูดของรองผู้อำนวยการอวี้หัวดังก้องจัตุรัสฟ้าคราม ดังสนั่นทรงพลัง มีเหตุมีผล สรรเสริญเยินยออิทธิพลสรวงสวรรค์

คนของอิทธิพลอื่นๆ คิดว่ามีบางอย่างไม่ชอบมาพากล แต่กลับพูดไม่ออก

ส่วนนักเรียนหลายหมื่นคนกลับกระจ่างใจโดยพลัน หลังได้ฟังคำพูดของรองผู้อำนวยการอวี้หัว อุทานไม่ขาดสาย

“แบบนี้นี่เอง ข้าว่าแล้วเชียว ทำไมโครงกระดูกสีชาดถึงเล่นมือถือ ทำให้รู้สึกละมุนละไมขนาดนี้ ที่แท้สติปัญญาของมันก็เป็นแค่เด็กนี่เอง!”

“ทั้งสามคนแค่เจอหน้า ก็วินิจฉัยปมด้อยของโครงกระดูกสีชาดได้ชัดเจนแจ่มเจ้ง ซ้ำยังวางแผนรับมืออย่างยอดเยี่ยม ช่างมีสายตาเฉียบแหลมและการตอบสนองที่น่ากลัวเสียจริง!”

“เทพหลิวเอาชนะโครงกระดูกสีชาดด้วยความสามารถ สร้างความดีความชอบอีกครั้ง”

“ทั้งสามคนไม่สะทกสะท้าน ตัดสินใจอย่างอาจหาญ สร้างเกียรติให้สรวงสวรรค์ของเรา!”

…

ขณะที่เหล่านักเรียนกำลังคุยโวอย่างตื่นเต้น พวกอันหลินภายในเทือกเขาจงหลงไม่รู้อะไรเลยสักนิด

อันหลินกับหวังเสวียนจ้านได้ยินว่าพวกเขาได้อีกสองคะแนน ต่างก็รู้สึกเหมือนอยู่ในความฝัน

เล่นเกมก็ชิงจอกศักดิ์สิทธิ์ได้ด้วยเหรอ นี่มันเรื่องอะไรกัน!

หลิวเชียนฮ่วนกลับทำท่าผ่อนคลายสบายๆ ทั้งการโกง การข่มเหงรังแกที่อาศัยความสามารถของตน ได้จอกศักดิ์สิทธิ์มาครองเป็นเรื่องที่ธรรมดามากไม่ใช่หรือ!

“เจ้าแพ้แล้ว หากไม่มีธุระอะไร ข้าไปก่อนนะ” นางจ้องโครงกระดูกสีชาดแล้วเอ่ยปากอีกครา

“อย่าสิ…มาแข่งกันอีกสักสองสามตา ข้าต้องเอาชนะเจ้าได้แน่นอน!” นัยน์ตาของโครงกระดูกสีชาดพูดด้วยน้ำเสียงที่เอาแต่ใจและไม่สบอารมณ์

หลิวเชียนฮ่วนได้ยินดังนั้นก็เบะปาก “แต่เจ้าไม่มีของเดิมพันจะมอบให้ข้าแล้วนี่นา ตอนนี้ข้ายุ่งมาก การประลองที่ไม่มีของเดิมพัน ข้าไม่มีเวลาเล่นด้วยหรอกนะ”

โครงกระดูกสีชาดที่อ้วนเตี้ยชะงักไป จ้องอักษรคำว่าแพ้สีแดงเด่นหราในมือถืออย่างเงียบงัน

อันหลินกับหวังเสวียนจ้านระแวดระวังขึ้นมาเล็กน้อย ลอบเตรียมการป้องกันการจู่โจมของโครงกระดูกสีทองที่ปะทุกะทันหัน

“ข้า…ข้าเปิดเผยข้อมูลให้เจ้าได้ นอกจากตำแหน่งของจอกศักดิ์สิทธิ์ทองแล้ว ตำแหน่งของจอกศักดิ์สิทธิ์ที่เหลือข้าก็บอกเจ้าได้เหมือนกัน!” โครงกระดูกสีชาดเอ่ยขึ้นหลังเงียบไปครู่หนึ่ง

อันหลินกับหวังเสวียนจ้านต่างก็หายใจเข้าดังเฮือก จ้องมองโครงกระดูกตนนี้ด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ

พับผ่าสิ เริ่มทรยศเพื่อนแล้วเหรอเนี่ย

ซ้ำยังหักหลังได้เด็ดขาดเถรตรงถึงขนาดนี้!

หลิวเชียนฮ่วนเองก็จ้องโครงกระดูกตนนี้อย่างตกใจ ไม่อยากจะเชื่อ “เจ้าบอกพิกัดของจอกศักดิ์สิทธิ์อื่นๆ ได้จริงหรือ คงไม่ได้คิดจะหลอกข้าหรอกนะ”

“ราชินีสั่งสอนข้ามาเสมอ ต้องเป็นเด็กดีที่ไม่โกหก ข้าเป็นแค่เด็ก ไม่มีทางหลอกใคร” โครงกระดูกสีชาดพูดพลางชูสองนิ้วออกมา จิ้มตรงกระดูกใบหน้าของตน ทำท่าทางน่ารักอันน่าสะพรึงกลัว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน