ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 209

ณ ทะเลสาบทมิฬ เมฆดำทะมึนกระจายหนาแน่น มองไม่เห็นเดือนเห็นดาว

สายฟ้าเส้นแล้วเส้นเล่าพุ่งลงมาจากผืนฟ้าต่อเนื่อง ทำให้อาณาบริเวณหนึ่งก่อตัวเป็นทะเลสายฟ้า

สายลมพัดกระโชก แหลมคมอย่างยิ่ง ทำลายล้างพสุธาราวกับเป็นลำแสงของกระบี่ มีใบไม้ลอยมาไกลๆ เมื่อสัมผัสสายลม ก็ถูกชำแหละเป็นผุยผงในพริบตา

เปรี้ยง!

ร่างที่ถูกกระแสไฟสีทองปกคลุมตั้งแต่หัวจรดเท้า กระโจนออกไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ประหนึ่งมังกรอัสนีสีทอง ทะลวงทะเลสายฟ้าดุจใบมีดลม พุ่งไปหาชายที่เนื้อตัวดำทะมึน

“กระบี่สายฟ้า!” ชายหนุ่มยื่นมือตะปบอากาศ กระบี่อัสนีสีน้ำเงินฟันมังกรสายฟ้าสีทองด้วยอานุภาพมหาศาล

มังกรสายฟ้าสีทองกับกระบี่อัสนีปะทะกัน เกิดเสียงดังกึกก้องกัมปนาท กระแสไฟที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงโรมรันพันตู

บนท้องนภา สายฟ้าเทกระหน่ำลงมาจู่โจมมังกรสีทองราวกับเป็นหยาดฝน ฟาดจนมังกรสีทองหยุดชะงัก บัดนี้ กระบี่อัสนีสีน้ำเงินฉีกร่างมังกร ฟันมนุษย์ร่างสีทองอร่าม

มนุษย์ร่างสีทองนั่นคือหวงส่านนั่นเอง มันหลบไม่ทัน ถูกกระบี่อัสนีเฉือนจนได้รอยแผล เลือดสาดกระเซ็น

ฟิ้ว! หวงส่านกลายเป็นสายฟ้าสีทองถอยกรูด

อีกด้านหนึ่ง ตงเยี่ยนกับหงโต้ววิ่งหนีไปข้างหน้าอย่างบ้าคลั่ง

เบื้องหน้า มีจอกศักดิ์สิทธิ์เงินลอยอยู่กลางอากาศ แผ่รัศมีระเรื่อ

ใช่แล้ว ในที่แห่งนี้ จอกศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้ถูกปีศาจร้ายสวมอยู่เหนือศีรษะ แต่ลอยอยู่กลางเวหา

“ความสามารถอย่างพวกเจ้า ยังกล้าชิงจอกศักดิ์สิทธิ์ไปจากมือพวกเรางั้นหรือ”

ชายที่มีเนื้อตัวเป็นสีเงินพุ่งมาประชิดในพริบตาดุจสายลม เงื้อมือฟาดตงเยี่ยนกับหงโต้วกลางอากาศ

แรงดันอากาศมวลมหาศาลทะยานลงมาจากนภา กดทับจนผิวดินในรัศมีหลายสิบจั้งจนทรุดลงไปอย่างสิ้นเชิง

การโจมตีพิสัยใหญ่เช่นนี้ ทำให้ตงเยี่ยนกับหงโต้วหลบหลีกไม่ได้เลย ร่างถูกทับจนแทรกซึมลงไปในชั้นดินราวกับถูกโจมตีอย่างแรง

“ถอย!”

ในตอนนั้นเอง จู่ๆ ก็มีเสียงตะโกนลั่นของหวงส่านดังขึ้น

มันวิ่งไปข้างหลังอย่างฉับไว กระแสไฟอันเนืองแน่นกำลังไล่กวดมัน ปล่อยคลื่นพลังที่น่ากลัวออกมา

“น้ำแข็งกาลี!”

ตงเยี่ยนกระพือปีก พายุหิมะโปรยปรายรอบข้างโดยพลัน กลายเป็นกระบี่น้ำแข็งแผ่กระจายไปทั่ว

ชายร่างเงินตวัดมือแล้วตบ ใบมีดลมนับร้อยฟันกระบี่น้ำแข็งให้แหลกละเอียด

ในตอนนั้น ตงเยี่ยนและหงโต้วล่าถอยฉับไว หลบหนีไปไกลแล้ว

บุรุษสีเงินยิ้มยั่วเย้า “ความเร็วในการหลบหนีว่องไวทีเดียว มองจากจุดนี้ พวกเจ้าก็ถือว่าน่าชื่นชมอยู่บ้างเหมือนกัน”

หวงส่าน หงโต้วและตงเยี่ยนหนีออกจากเขตของพายุสายฟ้า เมื่อเห็นว่าแฝดวายุสายฟ้าไม่ได้ไล่ตามมา ถึงได้หยุดลง หายใจหอบรัวเร็ว

“ฟู่ว…แข็งแกร่งเกินไปแล้วกระมัง ฝ่าเข้าไปไม่ได้เลย!” หงโต้วพูดด้วยสีหน้าสิ้นหวัง

หากเทียบกันเรื่องความเร็ว แฝดวายุสายฟ้าถึงขั้นว่าสูสีคู่คี่กับหวงส่าน หากกล่าวถึงพลังทำลายล้าง แฝดวายุสายฟ้ายิ่งใหญ่กว่าพวกมันทั้งสามรวมกันเสียอีก

เรียกได้ว่า นอกจากข้อได้เปรียบของกำลังแล้ว พวกมันไม่มีอะไรเหนือกว่าเลย

“มิหนำซ้ำ ละแวกของจอกศักดิ์สิทธิ์ยังมีค่ายกลต้องห้ามด้วย ถึงจะทำลายแนวป้องกันของแฝดวายุสายฟ้าได้ ก็ต้องใช้เวลาไปทำลายค่ายกลต้องห้ามอีก” ตงเยี่ยนเองก็พูดด้วยสีหน้ากลัดกลุ้มเช่นกัน

ก่อนหน้านี้มันพุ่งใส่จอกศักดิ์สิทธิ์อย่างรวดเร็ว แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจะชนกับค่ายกล เกือบจะเอาชีวิตไม่รอดแล้วด้วยซ้ำ

หวงส่านถอนหายใจอย่างแรงเมื่อได้ยิน จดจ้องเขตวายุสายฟ้าที่อยู่เบื้องหน้า ใบหน้าฉายความเจ็บใจ

ขณะที่ทั้งสามกำลังอับจนหนทางอยู่นั้น จู่ๆ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน