ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 296
จู่ๆ อารามหลังเล็กที่ตั้งอยู่ท่ามกลางขุนเขาก็สาดแสงสีขาวสว่างไสวโดยพลัน
นักพรตสองคนยืนอยู่ข้างค่ายกลด้วยอากัปกิริยาที่นอบน้อม
หลังแสงสีขาวมอดดับ นักพรตแปดคนเริ่มปรากฏกายบนผืนแผ่นดินนี้
นักพรตที่นำหน้าคนหนึ่งขี่สุนัขสีขาวตัวเขื่องด้วย กลิ่นอายทรงพลัง ดูน่าเกรงขาม
“ข้าน้อยหลี่ฉ่างเซิง”
“ข้าน้อยหลี่อวี้”
“ยินดีต้อนรับท่านทูตเซียนมาเยือนแดนมนุษย์!”
เมื่อนักพรตทั้งสองได้พบทั้งแปดคน ก็โค้งคำนับอย่างพินอบพิเทาทันที
อันหลินที่ขี่ต้าไป๋สูดอากาศที่คุ้นเคยอย่างสบายอุรา พูดยิ้มๆ ว่า “ไม่ต้องมากพิธีหรอก พวกคุณไปทำธุระของตัวเองเถอะ เรื่องอื่นเดี๋ยวผมจัดการเอง”
นักพรตทั้งสองผละออกไปเมื่อได้ยินเช่นนั้น พวกเขารู้เพียงว่าจะมีทูตเซียนมาที่นี่ แต่มาทำอะไรนั้น พวกเขายังไม่มีสิทธิ์ได้รับรู้
“นี่น่ะหรือแดนมนุษย์ พลังปราณฟ้าดินเบาบางไปหน่อยจริงๆ ด้วย แต่ไม่นับว่าแตกต่างกันมาก” หูก้วนมาแดนมนุษย์ครั้งแรก รู้สึกตื่นตาตื่นใจกับทุกสิ่งอย่างบนโลก
ในตอนนั้นเอง มีเพียงสองคนที่รีบร้อนล้วงมือถือออกมา
คนหนึ่งคืออันหลิน อีกคนคือหลิวเชียนฮ่วน
อันหลินเปิดแผนที่นำทาง “อืม ตอนนี้เราอยู่ในอำเภอห่างไกลแห่งหนึ่งของมณฑลกว้า ห่างจากสระสวรรค์คนละโยชน์เลย”
หลิวเชียนฮ่วนกะพริบดวงตาสีม่วงสุกใส พูดอย่างตกใจว่า “คุณพระ มีฮีโร่เพิ่มมาอีกสิบตัวเลยหรือ ข้ารู้สึกเหมือนถูกยุคสมัยทอดทิ้ง!”
“สามปีแล้ว ไม่รู้ว่าตอนนี้สหายเหล่านั้นเป็นอย่างไรบ้างแล้ว” ชายหนุ่มที่มีบุคลิกสุขุมลุ่มลึกคนหนึ่งก็พูดอย่างยิ้มแย้มเช่นกัน
เขาคือถังซีเหมินจากชั้นปีที่สี่ หวนคิดถึงครั้งแรกที่มาเยือนแดนมนุษย์ มันตั้งแต่สมัยปีหนึ่งแล้ว ครานั้นได้รู้จักเพื่อนๆ ในแดนมนุษย์เหมือนกัน
เมื่อได้ยินคำพูดของถังซีเหมิน อันหลินก็นึกขึ้นได้เช่นกัน จึงเปิดวีแชทในมือถือไม่ได้ใช้มาเนิ่นนาน เข้าสู่กลุ่มนักพรตทั่วโลกร่วมมือกันพิทักษ์โลก
ส่วนใหญ่จะเป็นรายชื่อที่คุ้นเคย แต่ดูเหมือนว่าจำนวนคนในกลุ่มจะเพิ่มขึ้นสิบกว่าคน น่าจะเป็นสมาชิกใหม่ในสองปีนี้
ตอนนี้มีคนกำลังร้องขอความช่วยเหลือ
เซียนกระบี่ชิงเหอ ‘คนของลัทธิกาฬเวทซ่อนตัวในเขาเบญจรงค์กันหมดแล้ว ค่ายกลพิทักษขุนเขาแข็งแกร่งเกินไป พวกเราทลายไม่ได้’
เทียนหลิงหลิง ‘จะบ้าตาย ในกลุ่มจะมีคนมาช่วยหรือเปล่าเนี่ย ไอ้งั่งพวกนั้นมนุษย์กู่นับร้อยตัว ไร้มนุษยธรรมสิ้นดี จะปล่อยให้พวกมันมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้เด็ดขาด!’
เทพพยากรณ์ผู้แม่นยำ ‘ค่ายกลพิทักษ์ขุนเขาที่แม้แต่เซียนกระบี่ชิงเหอยังทำลายไม่ได้ พวกเราก็ช่วยอะไรไม่ได้นี่นา คงจะต้องเชิญเจ้าสำนักทั้งสี่ออกโรง’
จินอวี่จื่อ “ฉันจะลองถามดู”
อันหลินอ่านถึงตรงนี้ ใบหน้าก็มีรอยยิ้มบางๆ ปรากฏให้เห็น นี่มันบีบคั้นให้เราโอ้อวดต่อหน้าสาธารณชนชัดๆ!
บัญชีที่เงียบงันไปร่วมสองปีก็พลันโผล่หัวออกมาด้วยเหตุนี้เอง
นักพรตจอมปลอมเสี่ยวอัน ‘เถียนหลิงหลิง ส่งพิกัดของเธอมา ฉันจะไปช่วยเธอเอง’
กลุ่มนักพรตที่พูดคุยกันอย่างดุเดือดเมื่อครู่เงียบลงทันควัน
สิบกว่าวินาทีต่อมา
เทียนหลิงหลิง ‘คุณพระ!’
เทพพยากรณ์ผู้แม่นยำ ‘คุณพระ!’
เซียนกระบี่ชิงเหอ ‘คุณพระ!’
เซียนหญิงหยวนจื่อต้าน ‘คุณพระ! เกิดอะไรขึ้น’
เซียนหญิงจิ้งซิน ‘ฉันตาลายไปหรือเปล่า’
จินอวี้จื่อ ‘โผล่มาแล้วเหรอ’
ผู้พิทักษ์โลก ‘ถูกแฮคบัญชีหรือเปล่า’
…
กลุ่มนักพรตแตกฮือในพริบตา นักพรตนับไม่ถ้วนที่ซ่อนตัวโผล่หัวออกมาแล้ว ราวกับตกใจกันถ้วนหน้า
นักพรตจอมปลอมเสี่ยวอัน ‘…’
นักพรตจอมปลอมเสี่ยวอัน ‘ฉันเพิ่งจากไปสองปี ทุกคนเว่อร์ไปหรือเปล่า’
เทียนหลิงหลิงตื่นเต้นอย่างยิ่ง ‘อ๊าก…นักพรตจอมปลอม! นายจริงๆ เหรอ ฉันจะส่งพิกัดให้เดี๋ยวนี้เลย!’
ไม่นานพิกัดก็ปรากฏให้เห็นในกลุ่ม
นักพรตมู่หนิว ‘สหายอันหลินมั่นใจไหมว่าจะทำลายค่ายกลพิทักษ์ขุนเขา มันเป็นถึงค่ายกลที่แม้แต่เซียนกระบี่ชิงเหอที่อยู่ในระดับหล่อเลี้ยงวิญญาณขั้นกลางยังทำลายไม่ได้เลยนะ’
นักพรตจอมปลอมเสี่ยวอัน ‘ไม่ต้องห่วง ไม่มีปัญหา’
ผู้พิทักษ์โลก ‘มู่หนิว คนแก่อย่างนายลืมสงครามในทิเบตไปแล้วเหรอ’
เซียนหญิงเมิ่งอิน ‘ฮ่าๆ ในที่สุดเจ้าแห่งพิษก็จะสำแดงเดชแล้ว!’
ในตอนนั้นเอง ก็มีนักพรตมากมายในกลุ่มเริ่มประจบอันหลิน เพราะศึกในวันนั้นเป็นเรื่องใหญ่สะเทือนฟ้าสะเทือนดินจริงๆ เป็นสงครามใหญ่ที่นักพรตมากเหลือคณานับยกให้เป็นตำนาน
พญางูขาว ‘เอ่อ รุ่นพี่ทุกคน รุ่นพี่นักพรตจอมปลอมเสี่ยวอันที่พี่ๆ พูดถึงเป็นใครเหรอ’
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม