ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 383
เมื่อเห็นอันฉีหลินระเบิดต่อหน้าต่อตา อันหลินก็หน้ามืด เกือบจะหมดสติ
คนที่เหลือก็หัวใจกระตุกวูบ ต่างก็เบิกตากว้าง
ทุกคนยังไม่ทันได้ตั้งตัวก็เห็นสายฟ้าสีทองที่ระเบิด กลายเป็นดวงแสงพุ่งเข้าไปในร่างของอันหลิน จากนั้นหลอมเป็นหนึ่งเดียว
อันหลินสั่นสะท้าน ความรู้สึกชาวาบแล่นริ้วไปทั่วสรรพางค์กาย ให้ความรู้สึกผ่อนคลายชอบกล
“อันหลิน เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” ทุกคนกรูกันเข้ามา เอ่ยด้วยความสงสัย
“ข้าไม่เป็นไร พูดให้ถูกก็คือ หลังเนื้อตัวชาวาบก็ไม่รู้สึกอะไรแล้ว”
อันหลินโบกมือปัดๆ บอกว่าไม่ต้องห่วง
สวีเสี่ยวหลานยังคงไม่วางใจอยู่ดี “อันฉีหลินน่าจะวิ่งเข้าไปในตัวเจ้าแล้ว เจ้าไม่รู้สึกถึงเขาหรือ”
อันหลินครุ่นคิด จู่ๆ ก็หวนคิดถึงตอนที่อาเจียนอันฉีหลินออกมา เป็นเพราะใช้การสำรวจภายในตรวจสอบทะเลปราณของตัวเอง เมื่อเป็นเช่นนี้ ข้อสันนิษฐานบางอย่างก็ผุดวาบขึ้นในใจเขา
เขาเริ่มสำรวจทะเลปราณของตน ดูว่าข้างในเกิดการเปลี่ยนแปลงอะไรกันแน่ จากนั้นเหตุการณ์ที่ประหลาดก็ทำให้เขาตกอยู่ในความเหม่อลอย
ในทะเลปราณอันกว้างขวางมีแสงทองจางๆ ฉาบทับทั่วทั้งพื้นที่
ทารกที่เนื้อตัวเป็นสีทองอร่าม รายล้อมด้วยกระแสไฟกำลังนอนไขว่ห้างหัวเราะร่าในทะเลปราณ กระเพื่อมไปตามคลื่น ท่าทางสบายใจเฉิบ
จากนั้นมันก็เริ่มแหวกว่าย เกิดละอองน้ำในทะเลปราณเป็นระลอกๆ
อันหลิน “…”
“อันหลินเป็นอะไรไป”
เมื่อเห็นอันหลินทำหน้าแปลกๆ สวีเสี่ยวหลานที่อยู่ข้างกายจึงเอ่ยถามเสียงนุ่มนวล
อันหลินเบ้ปาก พูดอะไรไม่ออก
“คือ…ทารกทองคนนั้นกำลังว่ายน้ำในทะเลปราณของข้า…”
เงียบ ทุกอย่างเงียบสงัด
ทุกผู้ทุกคนมองอันหลินเงียบๆ กะพริบตาปริบๆ
“อืม ทุกคนฟังไม่ผิด มันเป็นเรื่องจริง! ว่ายทั้งท่ากรรเชียง ท่ากบ ฟรีสไตล์ สนุกเชียวละ” อันหลินพูดต่อ
เซียนกระบี่หลิงเซียวได้ยินก็เงียบงัน รองผู้อำนวยการอวี้หัวได้ฟังก็กุมขมับ
รองผู้อำนวยการอวี้หัวพูดด้วยความตกใจว่า “ทะ…ทะเลปราณว่ายน้ำได้ด้วยหรือ ไม่สิ ต้องบอกว่าทารกทองคืออะไร ทำไมถึงไปว่ายน้ำในทะเลปราณได้!”
อันหลินมองเซียนสวรรค์อวี้หัวด้วยความขุ่นเคือง “ผู้อำนวยการ ตอนนี้ท่านควรจะไขปริศนาแทนข้าไม่ใช่หรือ ทำไมถึงมาย้อนถามข้าล่ะ”
รองผู้อำนวยการอวี้หัว “…”
“เรียกอันฉีหลินออกมาอีกได้ไหม” เซียนกระบี่หลิงเซียวถาม
“เมื่อครู่ข้าลองดูแล้ว สื่อสารไม่ได้…” อันหลินถอนหายใจแล้วเอ่ยขึ้น
“อืม…ข้าคิดว่าอันฉีหลินอาจเกี่ยวข้องกับพลังส่วนตัวของเจ้า เจ้าลองกระตุ้นพลังของเจ้าก่อนดีไหม ลองดูว่าจะสัมผัสถึงการมีอยู่ของอันฉีหลินได้ไหม” เซียนกระบี่หลิงเซียวแนะนำ
อันหลินตาลุกวาว นี่เป็นวิธีที่ดี!
จากนั้นก็เป็นความเงียบอันยาวนานอีกครั้ง
“อันหลินเป็นอย่างไรบ้าง” เซียนกระบี่หลิงเซียวอดถามไม่ได้
ใบหน้าของอันหลินฉายความเก้อเขิน “จะเรียกพลังของตนออกมาอย่างไร”
เซียนกระบี่หลิงเซียวตัวเซ มองอันหลินอย่างหมดคำพูด
รองผู้อำนวยการอวี้หัวพูดอย่างจริงใจว่า “พลังส่วนตนเป็นการสะท้อนถึงมรรคของผู้บำเพ็ญเซียน เจ้าเพียงกระตุ้นมรรคคติของตัวเอง ก็จะปล่อยพลังออกมาได้”
มรรคคติเหรอ กระอักกระอ่วนแล้วแบบนี้ เราไม่มีกึ่งแปลงจิตเลยด้วยซ้ำ จะเอามรรคคติมาจากไหน...
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม