เข้าสู่ระบบผ่าน

ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 388

เกิดเสียงดัง ‘ปึกๆ ๆ’ ภายในบ้านพัก

กระต่ายสูงครึ่งตัวคนมือกำเชือกยาวสีแดง กำลังกระโดดไม่หยุด

มันต้องทำเป้าหมายกระโดดเชือกวันละหนึ่งหมื่นครั้งตามที่อันหลินกำหนด ตอนนี้มาถึงครึ่งทางแล้ว ไม่มีทีท่าว่าจะเหนื่อยเลย สีหน้าราบเรียบอย่างยิ่ง

อันหลินกลับมาถึงบ้านพัก เห็นกระต่ายจันทราที่กำลังกระโดดเชือกไม่หยุด ใบหน้าก็มีความปลื้มใจ

เขาไม่ลังเลอีก ถ่ายทอดวิถีใช้พลังงานไขมันที่ได้มาจากหยินสี่ให้กับกระต่ายจันทราโดยไม่สงวนเลยสักนิด

พอกระต่ายจันทราได้ฟัง ใบหน้าก็แสดงอาการตกใจอย่างปิดไม่มิดเช่นกัน “ใครกันที่บุกเบิกวิธีเผาผลาญไขมันแบบนี้กันนะ สุดยอดมากจริงๆ!”

อันหลินพูดอย่างขึงขังว่า “ผู้อาวุโสหยินสี่เป็นคนบุกเบิก หากไม่ได้รับการอนุญาตจากเขา เจ้าห้ามเปิดเผยให้มือที่สามรู้เป็นอันขาด!”

“เจ้าหลอกใครน่ะ เจ้าอย่าดูถูกเขาเชียวนะ นี่เป็นวิธีที่ได้จากหนทางของเขา ข้าไม่ได้พูดเหลวไหล หากพลังงานในท้องเขาปะทุละก็ อาจทำให้สรวงสวรรค์ระเบิดก็ได้!” ใบหน้าของอันหลินเปื้อนรอยยิ้มภาคภูมิใจและลำพองตน

วิธีเผาผลาญไขมันที่หยินสี่ถ่ายทอดให้เขา กลายเป็นบุคคลที่เป็นทั้งอาจารย์และสหายของเขา เขาก็เลยรู้สึกภูมิใจในความยิ่งใหญ่ของหยินสี่

กระต่ายจันทราเงียบงันไปครู่ใหญ่ ไม่โต้เถียงอันหลิน แต่กลับทำท่าอยากรู้อยากลอง “ข้าพอใจเข้าใจบ้างแล้ว งั้นเรามาลองกันก่อนดีไหม”

อันหลินเองก็เห็นด้วย พยักหน้าพลางพูดว่า “ได้เลย!”

หนึ่งคนหนึ่งกระต่ายขี่อิฐสีดำกับสากหยกเหาะไปทางชั้นเมฆที่อยู่นอกรั้วสำนัก

พระอาทิตย์ลอยเด่นกลางนภา ปุยเมฆขาวใต้ฝ่าเท้า อันหลินกับกระต่ายจันทรายืนกระตุ้นกำลังภายในอยู่ข้างกันบนก้อนเมฆ

อันหลินสัมผัสได้ว่ามีกระแสอุ่นก่อตัวในช่องท้อง จากนั้นแผ่ซ่านไปทั่วสรรพางค์กายอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้น ร่างกายของเขาก็เหมือนกับลุกไหม้ ร้อนรุ่มอย่างยิ่ง

ภายใต้การกระตุ้นของกำลังภายใน พลังงานที่ร้อนระอุไหลเลียบตามเส้นชีพจรมาบรรจบกันที่ปากของเขา

อันหลินกับกระต่ายจันทราสบตากัน ต่างก็เห็นความหวั่นวิตกในสายตาของอีกฝ่าย

จากนั้นหนึ่งคนหนึ่งกระต่ายก็เบนสายตาออก ทอดมองไกลออกไปพร้อมกัน และอ้าปากกว้างพร้อมกัน

ครืน

ปากของอันหลินระเบิดเสาพลังงานสีทองที่น่ากลัวอย่างยิ่งออกมา ทอดไปยาวหลายลี้ ทลายชั้นเมฆสีขาวในพริบตา ประหนึ่งธารเพลิงที่ทะลวงชั้นฟ้า แผดเผามิติจนบิดเบี้ยว

ปากของกระต่ายจันทราเองก็ระเบิดเสาพลังงานสีทองเช่นเดียวกัน เสาพลังงานน่าสะพรึงกว่าที่อันหลินปล่อยออกมามากกว่าสิบเท่า อันหลินที่อยู่ข้างกายถูกคลื่นที่ยิ่งใหญ่กระแทกจนกระเด็น

ครืน เสียงแผดร้องสะเทือนฟ้าดังขึ้น เสาแสงสีทองแผ่ออกไปไม่รู้ตั้งกี่ลี้ ชั้นเมฆในรัศมีหลายสิบลี้ถูกคลื่นกระแทกที่น่ากลัวสะเทือนจนแตกซ่าน บนทิศทางของเสาเพลิง ถึงขั้นว่ามีรอยแยกปานใยแมงมุมถี่ยิบ แผ่กระจายกลิ่นอายทำลายล้าง

กระต่ายจันทราเดาะปากที่มีควันโขมง พูดเสียงกังวานว่า “ร้อนจะตายแล้ว!”

อันหลินหายใจเข้าดังเฮือก ถลึงตาพลางพูดว่า “ช่างน่ากลัวเสียจริง…”

ยังดีที่พวกเขาระมัดระวังตัว เลือกจะฝึกบนท้องฟ้าที่อยู่นอกรั้วสำนัก หากพวกเขาฝึกในรั้วสำนักละก็ ภูเขาคงถูกระเบิดปากของกระต่ายจันทราถล่มยับแน่!

แม้แต่ระเบิดปากของตัวอันหลินเองก็ยิ่งใหญ่มากเช่นกัน เทียบเทียมได้กับหมัดอสนีปรมาณูที่เป็นไพ่ตายของเขา และเหนือกว่าทางด้านความปลอดภัยด้วยซ้ำ! ข้อเสียหนึ่งเดียวคือ หลังใช้ท่านี้จะเกิดผลข้างเคียงอ่อนแรง

“ข้าขอดูผลลัพธ์ก่อน!” กระต่ายจันทรารีบล้วงจานแสงสีขาวออกมาอย่างอดรนทนไม่ไหว วางลงกลางอากาศแล้วกระโดดขึ้นไปอย่างวิตกกังวล

จานหยกส่องแสงโชติช่วง ด้านบนแสดงตัวเลข ‘54.536’

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม