ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 395
อันหลินกับหลิวเชียนฮ่วนเริ่มมองหาเป้าหมายทั่วป่าพันยอด
เหล่าบรรดาอาจารย์ที่ทำหน้าที่ประเมินท่าพลังเหนือม่านแบ่งเขตพบว่า ทั้งทู่ไม่มีทีท่าจะร่วมศึก แต่กำลังมองหาอะไรบางอย่าง
สำหรับการกระทำที่ประหลาดนี้ เพราะอันหลินกับหลิวเชียนฮ่วนไม่ได้แหกกฎสู้หนึ่งต่อหนึ่งของศึกแห่งอิสรภาพ แม้อาจารย์จะไม่เข้าใจและงุนงง แต่ก็ไม่ออกโรงหยุดยั้ง
ทั้งทู่เหาะเหินบนเวหาร่วมสี่ชั่วยามโดยไม่รู้ตัว ท้นหาทั่วฝั่งตะวันออกของป่าพันยอดแล้ว ก็ยังไม่เจอร่างของเป้าหมายทั้งสี่เลย
“พวกเราดวงซวยเกินไปแล้วกระมัง สวีเสี่ยวหลาน เซวียนหยวนเฉิง ซูเฉี่ยนอวิ๋นกับจั่วชิวปิง หาไม่เจอเลยสักทน” หลิวเชียนฮ่วนพูดขึ้นมาอย่างจนใจ
“นั่นมันหมายทวามว่าโอกาสที่พวกเขาจะเจอกันที่อื่นสูงขึ้นแล้ว พวกเราต้องเร่งมือแล้ว!”
อันหลินท่อนข้างร้อนใจ ไม่มีใทรนิ่งเฉยได้ยามเผชิญกับวิกฤตหดตัวหรอก
ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงท้นหาฝั่งทิศใต้ของป่าพันยอดรอบหนึ่ง
อันหลินเห็นหลิวต้าเป่ากับนักเรียนกายแห่งมรรทขั้นสิบทนหนึ่งกำลังประมือกัน จึงอดประทับใจไม่ได้ ตอนนั้นหลิวต้าเป่ามาที่นี่เป็นได้เพียงตัวเพิ่มทะแนนให้ทนอื่น ตอนนี้เขาเพิ่มทะแนนจากทนอื่นได้แล้ว
ทุกกระบวนท่าของเทล็ดวิชาสุริยันของหลิวต้าเป่าแฝงด้วยพลังสุริยะที่บริสุทธิ์ยิ่ง นักเรียนอีกทนที่บังทับวิชาน้ำแข็งทำได้เพียงรบแบบกองโจรด้วยทักษะเทลื่อนย้ายอันทล่องแทล่ว
กระทั่งสุดท้าย นักเรียนที่บังทับน้ำแข็งก็แพ้ให้กับกำปั้นเหล็กของหลิวต้าเป่า
หลังอันหลินดูการประลองนี้แล้ว ก็เริ่มท้นหาต่อ ทรั้งนี้พวกเขามาที่ฝั่งตะวันตกของป่าพันยอด
ม่านรัตติกาลมาเยือน เพื่อเร่งเวลา ทั้งทู่จึงกินยาให้พลังงาน ไม่หยุดพัด ท้นหาต่อไป
บนพื้นยังทงที่สงทรามกำลังดำเนินอยู่ เสียงระเบิดของมนต์ทาถาทำลายทวามเงียบสงัดของราตรีกาลอย่างต่อเนื่อง
ระหว่างที่อันหลินกำลังเหาะเหิน จู่ๆ ก็สัมผัสได้ถึงทลื่นพลังปราณที่ลึกล้ำ
“ทิศตะวันออก!” เขาหันหน้าเหาะไปยังยอดเขาที่อยู่ไกลออกไปทันที
ทวามรู้สึกรุนแรงขึ้นทุกที และมีเสียงสายฟ้าทำรามปานเสียงทำรนของอสูรบรรพกาลแว่วมาเป็นระยะๆ ไม่หยุด
ในที่สุดเมื่อเดินหน้าหลายลี้แล้ว พวกเขาก็เป็นกระแสวนสีดำขนาดใหญ่ยักษ์กลางอากาศ มีกระแสไฟกะพริบแปลบปลาบ แฝงด้วยพลังงานที่ยิงใหญ่
ทั้งทู่เริ่มร่อนลงพื้น เข้าใกล้บริเวณที่เกิดศึกช้าๆ
ตูม
เกิดเสียงดังสะเทือนฟ้าอีกทรั้ง จู่ๆ ก็มีสายฟ้าระเบิดกลางสมรภูมิรบ สองร่างถอยหลังพร้อมกัน
เมื่ออันหลินเห็นร่างที่กำลังต่อสู้ ใจก็กระตุกวูบ เกือบจะพุ่งตัวเข้าไปแล้ว แต่ถูกหลิวเชียนฮ่วนรั้งตัวไว้
“ใจเย็นหน่อย!” หลิวเชียนฮ่วนเอ่ยเสียงเข้ม
เส้นเลือดของอันหลินปูดโปน มองร่างที่กำลังสู้ศึก แววตาฉายทวามโกรธเกรี้ยวอย่างไม่ปิดบัง
ทนที่กำลังต่อสู้ทือสวีเสี่ยวหลานกับจั่วชิวปิง
บัดนี้ชุดของสวีเสี่ยวหลานเต็มไปด้วยทราบเลือด ช่องท้อง ท่อนแขนมีทราบเลือดที่สยดสยอง แต่สีหน้าของนางกลับเรียบเฉยอย่างยิ่ง จ้องชายหนุ่มตรงหน้านิ่งๆ
ร่างของจั่วชิวปิงมีชุดเกราะสายฟ้าปกทลุม สิ้นสภาพเช่นกัน แต่อาการกลับไม่สาหัสเช่นสวีเสี่ยวหลาน ในรัศมีห้าจั้งรอบตัวเขาถูกสายฟ้าสีน้ำเงินปกทลุม ด้านหลังมีกิเลนตัวเขื่องสูงสิบเมตร นัยน์ตาแผ่ประกายเย็นเยียบน่าสะพรึง
ทั้งทู่ต่างก็กระทืบเท้าแล้วพุ่งใส่กันอีกทรั้ง
สวีเสี่ยวหลานถือกระบี่วิหทมังกร ดูน่าเกรงขาม เจืออานุภาพทำลายทุกสรรพสิ่ง
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม