ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 415
ทั้งสามเหาะไปทางตำแหน่งที่ยันต์เทวะบอกอย่างรวดเร็ว แสงของยันต์ยังไม่จางหาย เท่ากับว่าหยางหยวนยังไม่ตาย เพียงแค่ตกอยู่ในอันตรายที่รับมือได้ยาก
เมฆเพลิงเหนือเวหาเกลือกกลิ้ง จู่ๆ ก็มีเปลวไฟร้อนระอุถาโถมมาทางอันหลินเป็นก่ายเป็นกอง ทำเอาทั้งสามตกใจจนรีบลดระดับความสูง
ผ่านไปไม่นาน ก็มีนกเพลิงหลายตัวกรูกันมาหาพวกอันหลิน
ตอนแรกทั้งสามยังไม่สนใจ แต่เมื่อพวกมันรวมตัวกันเกินร้อยตัวแล้ว พวกเขาก็เมินเฉยไม่ได้อีกต่อไป
“ปล่อยให้พวกมันรวมตัวอีกไม่ได้แล้ว มิเช่นนั้นจะเยอะขึ้นเรื่อยๆ!” ซ่างกวนอี้หันหลัง มือถือกระบี่ เป็นฝ่ายพุ่งตัวใส่ฝูงนกเพลิง
อันหลินกับม่อไห่ก็หันหลังตาม เข้าร่วมสงครามด้วยเช่นกัน
นักพรตแปลงจิตสามคนร่วมมือกัน ฝูงสัตว์ที่เกิดจากอสูรเพลิงสามัญกับอสูรเพลิงวิญญาณอีกนิดหน่อยถูกฆ่าล้างบางจนสิ้นซากอย่างรวดเร็ว
“หึ ช่างเป็นไก่ป่าที่ไม่เจียมตัวเอาเสียเลย ความสามารถพรรค์นี้ยังกล้ามาไล่ล่าพี่ชาย” ม่อไห่แบกดาบยักษ์สีแดง พูดอย่างดูถูกดูแคลน
“อาจเพราะเล็กกระจ้อยเกินไป ถูกเส้นผมบังภูเขา จึงอาจหาญท้าทายอำนาจของภูเขากระมัง…” อันหลินเงยหน้ามองฟ้า ใบหน้ามีแต่ความเดียวดายและอ้างว้าง
ม่อไห่ตาเป็นประกาย ลอบจำบทพูดพวกนี้เอาไว้
ซ่างกวนอี้กลับมองทั้งคู่ด้วยความตื่นตะลึง พวกเขากำลังทำอะไรน่ะ
ทั้งสามถูกฝูงนกเพลิงถ่วงเวลาไปครู่หนึ่งแล้วมุ่งหน้าเหาะไปยังจุดหมายต่อ
จากนั้นผ่านไปไม่นาน ชั่วขณะที่เมฆเพลิงกระเพื่อม ก็มีนกเพลิงหลายตัวปรากฏตรงหน้าพวกเขา ประเดประดังเข้ามา
พวกเขาลงมือเข่นฆ่าอีกครั้งก่อนที่นกเพลิงจะรวมตัวกันถึงร้อยตัว
ต่อมาไม่นาน นกเพลิงกลุ่มที่สามก็มาเยือน...
พวกอันหลินลงมือสังหารพวกมันอีกครั้ง!
ภายหลังก็มีกลุ่มที่สี่ กลุ่มที่ห้า กลุ่มที่หก…
“คุณพระ ทำไมจู่ๆ คุกวิหคชาดถึงได้มีนกเพลิงโผล่มามากมายปานนี้!” อันหลินอดบ่นไม่ได้
ซ่างกวนอี้กะพริบตาปริบๆ “นกเพลิงก็มีเยอะมาตลอดไม่ใช่หรือ ไม่ว่าข้าจะไปไหนก็เห็นพวกมัน มักจะบินออกจากเมฆเพลิงมาตามข้าเหมือนยุง น่ารำคาญยิ่งนัก!”
อันหลิน “…”
จะว่าไป พวกเราเข้าคุกวิหคชาดอันเดียวกันหรือเปล่า
ทำไมเขากับม่อไห่เดินทางมาตั้งนานเพิ่งเจอนกเพลิงแค่ครั้งเดียว แต่นางกลับพบเจอตลอดเวลาล่ะ
ความคิดหนึ่งผุดขึ้นในใจอันหลิน ลบล้างไม่ได้อีกต่อไป
“เป็นอย่างไร พิลึกมากใช่ไหมล่ะ” กระแสจิตของม่อไห่ดังขึ้นในโสตประสาทอีกครั้ง
อันหลินพูดไม่ออกไปชั่วขณะ เขาเข้าใจแล้วว่าทำไมซ่างกวนอี้ถึงได้ถูกนกเพลิงนับพันตามล่าแล้ว
ลำพังแค่ความถี่ของนกเพลิงที่โผล่มา หากไม่ชิงสังหารก่อน หรือโชคร้ายสักหน่อย ไม่ถึงหนึ่งชั่วยามก็จะรวมตัวกันนับพันตัว…
ทั้งสามแทบจะสังหารมาตลอดทางจนถึงชายแดนเหนือใต้ของคุกวิหคชาดแล้ว
เทือกเขาที่ทอดตัวยาวไม่รู้กี่ลี้สูงสามพันจั้ง ประหนึ่งร่องน้ำตามธรรมชาติที่ขวางกั้นแผ่นดินนี้ ทำให้ไม่เห็นว่าทางใต้ของคุกวิหคชาดมีอะไรอยู่กันแน่
พวกอันหลินเหาะเลียบไปตามแนวหน้าผา ทันใดนั้น เมฆเพลิงบนนภาก็แยกออกเป็นร่องขนาดใหญ่
เปลวไฟมากล้นเทกระหน่ำลงจากท้องฟ้าปานธารน้ำตก ปกคลุมมิติในรัศมีพันเมตร!
ทั้งสามตะลึงงันทันใด มีการโจมตีแบบนี้ด้วยหรือ
ความเร็วในการไหลหลั่งของเปลวไฟสูงอย่างยิ่ง พวกเขาหลบหลีกไม่ได้
อันหลินตอบสนองไวที่สุด สั่งให้ก้อนอิฐขยายใหญ่ขึ้นแล้วขวางข้างหน้าทันที
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม