เข้าสู่ระบบผ่าน

ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 416

“อสูร​เพลิง​สวรรค์​สามตัว​ แบ่ง​คนละ​ตัว​ได้​พอดี​”

ซ่างกวน​อี้​ชัก​กระบี่​ออกจาก​ฝั่ง ยืน​ตระหง่าน​อยู่​หน้า​สุด​ พูด​ด้วย​ใบ​หน้าที่​ไร้อารมณ์​

อัน​หลิน​พยักหน้า​ “ข้า​กับ​ม่อ​ไห่​ยัง​ไม่มีมายา​เพลิง​วิหค​ชาด​ชั้นสูง​เลย​ ครั้งนี้​พวก​มัน​เป็น​ฝ่าย​มาหา​ด้วยตัวเอง​ โชคดี​ใช้ได้​…”

โชคดี​ใช้ได้​งั้น​หรือ​ ใบหน้า​ของ​ม่อ​ไห่​กระตุก​น้อย​ๆ ใน​ใจนับถือ​ฝีปาก​ของ​อัน​หลิน​จริงๆ​

อสูร​เพลิง​สวรรค์​สามตัว​ที่อยู่​ตรงหน้า​พวก​อัน​หลิน​ขนาด​ไม่ถือว่า​ใหญ่​ มีขนาด​เพียง​ราวๆ​ หนึ่ง​จั้ง แต่​กลิ่นอาย​ของ​พวก​มัน​กลับ​ยิ่งใหญ่​ชวน​ให้​หยุด​หายใจ​

แบ่ง​ออก​เป็น​มนุษย์​เสือ​ถือ​กระบอง​สีดำ​ที่​มีปีก​เปลวไฟ​ด้านหลัง​ นก​เพลิง​หก​ปีก​ที่​ปกคลุม​ด้วย​เปลวไฟ​สีน้ำเงิน​ กับ​มนุษย์​หมาป่า​ที่​เนื้อตัว​เต็มไปด้วย​เกล็ด​สีขาว​

อสูร​เพลิง​สวรรค์​เห็น​พวก​อัน​หลิน​ ก็​ไม่รีบเร่ง​ลงมือ​ แต่​เผย​สีหน้า​ดูแคลน​ที่​มีความคล้ายคลึง​มนุษย์​ เริ่ม​สนทนา​กัน​ขึ้น​มา

มนุษย์​เสือ​แสยะ​ยิ้ม​ “จีจีกู​กู​ก​โห่​ว​วา​วา​เลีย​!”

นก​เพลิง​ส่ายหน้า​ “อิง​ลี่​ลี​กู​ลู​กู​อิง​อิง​…”

มนุษย์​หมาป่า​เปี่ยม​ด้วย​จิต​สังหาร​ “กรรซ์!”​

“คุณ​พระ​ พวก​เจ้าทน​ได้​หรือ​” ม่อ​ไห่​ถลึงตา​มอง​

ซ่างกวน​อี้​กับ​อัน​หลิน​มอง​ม่อ​ไห่​ด้วย​ความ​ฉงน​ “เจ้าฟังออก​หรือว่า​พวก​มัน​กำลัง​พูด​อะไร​”

ม่อ​ไห่​กัดฟัน​พูดว่า​ “ยัง​ต้อง​พูด​อีก​หรือ​ ดู​สีหน้า​ก็​รู้​แล้ว​ กำลัง​เย้ยหยัน​พวกเรา​แน่​!”

ซ่างกวน​อี้​กับ​อัน​หลิน​ “…”

ติ้ง​

จู่ๆ ระบบ​ก็​ดัง​ขึ้น​มา

อัน​หลิน​สะดุ้ง​ใน​ใจ รีบ​เปิด​ระบบ​ภายใน​สมอง​โดยพลัน​ พบ​ว่า​ด้านบน​มีตัวอักษร​ยาวเหยียด​

‘ตรวจสอบ​พบ​ว่า​โฮสต์​คลุกคลี​กับ​ภาษาอนารยชน​ บัดนี้​ให้​เลียน​เสียง​หมู​ร้อง​โดย​ความดัง​ไม่ต่ำกว่า​ 70 เดซิเบล​ ปลด​ล็อค​มรดก​ภาษาอนารยชน​’

“เวร​ตะไล​เอ๊ย​!” อัน​หลิน​อด​สถบ​คำหยาบ​ไม่ได้​

ซ่างกวน​อี้​กับ​ม่อ​ไห่​ได้ยิน​อัน​หลิน​คำราม​เกรี้ยว​ จึงเผลอ​มอง​อัน​หลิน​กัน​อย่าง​พร้อมเพรียง​

อัน​หลิน​ฝืน​สงบสติอารมณ์​ มอง​อสูร​เพลิง​สวรรค์​สามตัว​ที่​ยัง​โต้เถียง​กัน​ไม่หยุด​ ใน​ใจลังเล​เหลือเกิน​

ร้อง​หรือไม่​ร้อง​

ศักดิ์ศรี​สำคัญ​หรือ​ความรู้​สำคัญ​

คน​ที่รัก​การเรียนรู้​อย่าง​เขา​ไม่มีทางเลือก​เลย​!

“หงิง​ๆ…”

อัน​หลิน​เริ่ม​เลียน​เสียงร้อง​ของ​หมู​ตามที่​จำได้​

ม่อ​ไห่​กับ​ซ่างกวน​อี้​มอง​อัน​หลิน​ด้วย​ความสนเท่ห์​ทันที​

ม่อ​ไห่​แคะ​หู​ของ​ตน​ ประหนึ่งว่า​หูฝาด​อย่างไร​อย่างนั้น​

แม้แต่​อสูร​เพลิง​สวรรค์​สามตัว​นั้น​ก็​เงียบ​ลง​ทันควัน​ หันหน้า​มอง​อัน​หลิน​

อัน​หลิน​อับอาย​จน​หน้า​แดงก่ำ​ เขา​พบ​ว่า​ระบบ​ยัง​ไม่แจ้งเตือน​ว่า​ภารกิจ​สำเร็จ​…

ออกเสียง​ไม่ถูก​เหรอ​

“โอ้ก​!”

เขา​ร้อง​ลั่น​อีกครั้ง​ เสียดาย​ที่​ระบบ​ไม่ตอบสนอง​

“บรู๊ว…”​

“กุ๊ก​ๆ!”

“ฮือ​ๆ!”

“สหาย​อัน​หลิน​ เจ้าไม่เป็นไร​ใช่ไหม​” สีหน้า​ของ​ม่อ​ไห่​หลากหลาย​มาก​ ไม่รู้​ว่า​ควร​ขำ​หรือ​กลุ้ม​ใจดี​

“หรือ​หมอก​พิษ​ของ​แมงมุมก่อนหน้านี้​ทำให้​สติฟั่นเฟือน​” ซ่างกวน​อี้​ขมวดคิ้ว​มุ่น​ พูด​อย่าง​ไม่ค่อย​แน่ใจ​

ตอนที่ 416 ฝึกภาษาอนารยชน 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม