ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 422
ตูม
เปลวไฟสีดำระเบิดทันใด กลายเป็นลูกไฟทรงกลมโอฬาร ปกคลุมอันหลินที่อยู่ในระยะใกล้
เมื่อซ่างกวนอี้สัมผัสได้ถึงเหตุเปลี่ยนแปลง ก็ถอยกรูดอย่างบ้าคลั่ง แต่ก็ถูกลูกหลงของระเบิด ผิวขาวราวหิมะมีร่องรอยจากไฟลวก
“อันหลิน!” ม่อไห่ตะโกนด้วยความโกรธ
ชั่วขณะที่เพลิงดำที่น่ากลัวกำเริบเสิบสาน จู่ๆ ก็มีเปลวไฟสีดำทะลวงร่างของอันหลิน ถูกลำแสงสีน้ำเงินดุจวารินเส้นหนึ่งปกคลุมตั้งแต่หัวจรดเท้า และเริ่มร่วงหล่นสู่พสุธา
เนื้อตัวของเขาดำเกรียมเล็กน้อย แต่ไม่มีรองร่อยของอาการบาดเจ็บสาหัสใด เสื้อสีน้ำเงินขาวกะพริบแวบวับ ต้องขอบคุณสรรพคุณคุ้มกันของชุดเซียนไหมน้ำแข็งทิศทักษิณ เขาถึงได้รอดพ้นจากการโจมตีที่น่าสะพรึงนั่น
อันหลินจ้องเพลิงดำบนนภาด้วยสายตาที่เย็นเยียบ ฝืนทรงตัวให้อยู่
สรรพคุณคุ้มกันของชุดเซียนไหมน้ำแข็งทิศทักษิณจะกระตุ้นได้แค่ครั้งเดียว ลำดับต่อไปก็ไม่ได้โชคดีปานนั้นแล้ว
ซ่างกวนอี้กับม่อไห่เห็นว่าอันหลินไม่เป็นไร ต่างก็โล่งอกไปเปราะหนึ่ง
“เป็นถึงขุนพลสวรรค์แห่งอนารยชน แต่กลับตระบัดสัตย์ คำพูดที่เอ่ยออกไปเห็นเป็นผายลมหรือ” อันหลินมองลูกไฟสีดำกลางอากาศแล้วพูดเสียงเย็น
เพลิงดำสลายไป มีร่างของหงส์ดำปรากฏกายอีกครั้ง
รูตรงหัวใจและหน้าอกของมันยังหลั่งเลือดสีดำไม่หยุด แต่ท่าทางกลับไม่อ่อนด้อยลงเลยสักนิด
หงส์ดำมองอันหลินแวบหนึ่งแล้วเอ่ยเรียบๆ ว่า “ขุนพสวรรค์หงส์ดำอย่างข้ากระทำการใด ไยต้องชี้แจงกับคนอื่นด้วย!”
มุมปากของอันหลินกระตุกยิกๆ เขาไม่เคยเจอใครที่เบี้ยวคำสัญญาได้เต็มปากเต็มคำ แถมยังขี้เก๊กขนาดนี้มาก่อนเลย
“หงส์ขาว!” หงส์ดำขานเรียกเสียงเบา
พญาหงส์สีขาวพุ่งขึ้นจากใจกลางแท่นบูชา บินมาหาหงส์ดำ
พลังที่ยิ่งใหญ่เริ่มม้วนตัวไปทั่วทุกสารทิศ เปลวไฟที่บริสุทธิ์ผุดผ่องคล้ายจะชะล้างผืนฟ้า ชวนให้รู้สึกยำเกรง
“เจ้าไปจัดการมนุษย์สองคนนั้น อีกคนที่เหลือ ข้าจะให้เขาได้ลิ้มรสว่าอะไรคือพลังที่แท้จริง” หงส์ดำมองอันหลิน จิตสังหารแทบจะทะลวงมิติไปปลิดชีพเขาทันที
หงส์ขาวร้องกังวาน เริ่มกระพือปีกกระโจนใส่ม่อไห่ เปลวไฟสีขาวทะลักออกจากตัวมัน นั่นเป็นเพลิงเทวะที่บริสุทธิ์ไร้ราคี ดั่งตะวันมาเยือน แผดเผาทุกสรรพสิ่งในโลกหล้า!
ม่อไห่สัมผัสได้ถึงพลังเพลิงที่น่ากลัวและล้นเหลือ เนื้อตัวสั่นสะท้าน “ไม่คิดเลยว่าจะได้เจออสูรเพลิงเทวะที่อยู่ในตำนานที่นี่ ช่างเป็นความโชคดี ช่างชวนให้ฮึกเหิมเหลือเกิน!”
เขาตะโกนลั่น อักษร ‘พิฆาต’ บนจานหงส์ลงทัณฑ์ปรากฏอีกครา พลังที่เก่าแก่อิงแอบแนบดาบ ตวัดฟันหงส์ขาวอย่างเกรี้ยวกราด
ตูม
ดาบเพลิงสีชาดกับเพลิงเทวะสีขาวปะทะกัน เกิดเสียงดังกึกก้องทันที การระเบิดที่รุนแรงทำให้เทือกเขาในรัศมีหลายร้อยจั้งราบเป็นหน้ากลองในพริบตา!
ร่างของม่อไห่กระเด็นออกจากอาณาบริเวณที่ระเบิด เนื้อตัวถูกไฟคลอกจนแดงฉาน แต่แววตากลับกระจ่างใส
หงส์ขาวกระโจนใส่ม่อไห่อีกครั้ง แต่ในขณะเดียวกัน กระบี่น้ำค้างแข็งของซ่างกวนอี้ตวัดลงมาแล้ว…
“เอาละ หนูที่น่ารำคาญถูกตะเพิดไปหมดสิ้นแล้ว เจ้าเตรียมพร้อมรับความทรมานที่โหดร้ายดุจขุมนรกหรือยัง” หงส์ดำทอดมองอันหลินที่อยู่เบื้องล่าง ค่อยๆ เก็บงำอารมณ์บนใบหน้า เผยให้เห็นความเรียบเฉยอีกครั้ง
“เจ้าคนที่เห็นคำพูดของตัวเองเหมือนผายลม ยังมีหน้ามาวางมาดกับเซียนกระบี่อันหลินอย่างข้าด้วยหรือ” อันหลินจ้องหงส์ดำสายตาที่เฉยชาเช่นกัน ใบหน้ามีแต่ความดูถูกและเหยียดหยาม
หงส์ดำฮึดฮัดในลำคอ จู่ๆ ภาพมายาของพญาหงส์สีดำก็ปรากฏด้านหลัง
หงส์ตัวนี้มีขนาดหลายร้อยจั้ง ยืนตระหง่านกลางนภาประหนึ่งเป็นเจ้าแห่งสรรพสิ่ง ขนดำขลับมืดฟ้ามัวดิน
นัยน์ตาดำสนิทของมันเป็นเหมือนหลุมดำที่ลึกล้ำ จ้องอันหลินเขม็งพร้อมกับแผ่อานุภาพแห่งบรรพกาล ราวกับจะบดขยี้ทุกชีวิต
อดพูดไม่ได้ว่า ภาพนี้น่าตกใจอย่างยิ่ง
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม