เข้าสู่ระบบผ่าน

ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 423

จันทรา​เริ่ม​ปรากฏ​กาย​บน​ท้องฟ้า​ บทเพลง​แสนวิเศษ​ลอย​ล่อง​อยู่​ใน​อากาศ​

เมื่อ​อัน​หลิน​ได้ยิน​เสียง​ธรรมชาติ​นี้​ ก็​มีภาพ​ของ​หมื่น​อสูร​ผสม​ปนเป​กัน​ฉาย​ใน​ดวงตา​

ระหว่าง​ที่​ผสมผสาน​กัน​ ร่างกาย​ของ​พวก​มัน​ปริ​แตก​ เลือด​โปรยปราย​ทั่ว​พสุธา​ดุจ​สายฝน​

วิญญาณ​กำลัง​โหยหวน​ เสียง​ปีศาจกำลัง​ชักนำ​ให้​ดำ​ดิ่ง​…

ภาพ​ที่​เหนือธรรมชาติ​ทำให้​อัน​หลิน​เสีย​สมาธิ แต่​ไม่นาน​ดวงตา​ก็​กลับมา​สุกใส​

เขา​จ้อง​หงส์​ดำ​ พบ​ว่า​หงส์​ดำ​ดูเหมือน​จะได้รับ​ผลกระทบ​รุนแรง​กว่า​เขา​เสีย​อีก​ ยืน​นิ่ง​อยู่​กลางอากาศ​

โอกาส​ที่​ดี​เช่นนี้​อัน​หลิน​จะพลาด​ได้​อย่างไร​ สายลม​ดุจ​ม่าน​รัตติกาล​ปกคลุม​ท้องฟ้า​ ลำแสง​สีดำ​พุ่ง​ทะลุ​เมฆ ฟัน​ร่าง​ของ​หงส์​ดำ​

ร่าง​ของ​หงส์​ดำ​ถูก​ฟัน​จน​เกิด​รอย​กระบี่​ที่​น่าสยดสยอง​อีกครั้ง​ แต่​เพราะ​ได้รับบาดเจ็บ​ใน​ครั้งนี้​ มัน​จึงได้สติ​กลับมา​ ดวงตา​จ้อง​อัน​หลิน​ที่อยู่​ไม่ไกล​เขม็ง​

จู่ๆ ตรวน​กึ่ง​โปร่งใส​ก็​ปรากฏ​รอบกาย​มัน​ เชื่อมต่อ​กับ​ตำแหน่ง​หัวใจ​ ทอด​ยาว​ลง​ไปใน​พิภพ​ กะพริบ​แปลบปลาบ​ ภายใต้​การ​ส่อง​สะท้อน​ของ​จันทรา​ ตรวน​มีแสงทอง​หลั่งไหล​ ทำให้​พลัง​ของ​มัน​อ่อน​ลง​อีก​หลาย​ส่วน​

“จันทรา​ปรากฏ​ เวลา​ของ​ข้า​มีไม่มาก​แล้ว​ จะไม่ยอมให้​มนุษย์​ต่ำต้อย​อย่าง​เจ้ามาขัดขวาง​แผนการ​อัน​ยิ่งใหญ่​ของ​ข้า​เป็นอันขาด​ แม้จะต้อง​แลก​ด้วย​อายุขัย​ของ​ข้า​ ก็​จะสังหาร​เจ้าที่นี่​ให้ได้​!” จู่ๆ หงส์​ดำ​ก็​ใช้มือ​ตบ​หน้าผาก​ของ​ตน​

ตูม​

พลัง​ที่​ยิ่งใหญ่​โจมตี​ศีรษะ​ของ​มัน​จน​แหลก​ละเอียด​ เสียงดัง​กึกก้อง​

ลมหายใจ​ของ​หงส์​ดำ​ขาดสะบั้น​ ร่าง​ดิ่ง​ลง​พสุธา​

อัน​หลิน​มอง​หงส์​ดำ​ด้วย​ความตกใจ​

เกิด​อะไร​ขึ้น​ หงส์​ดำ​ปลิด​ชีพ​ตัวเอง​เหรอ​!

ทว่า​ใน​ตอนนั้น​เอง​ ภาพมายา​หงส์​ดำ​ขนาด​มหึมา​เหนือ​เวหา​ ก็​พลัน​กลายเป็น​เปลวไฟ​สีดำ​โฉบ​ลง​ไปหา​ศพ​ที่อยู่​บน​พื้น​ เปลวไฟ​กลืน​กิน​ปฐพี​ กลายเป็น​ลูกไฟ​สีดำ​ที่​หนาแน่น​ไร้​ช่องโหว่​

หลาย​อึดใจ​ต่อมา​ ลูกไฟ​สีดำ​เริ่ม​หดตัว​ พลัง​ที่​ชวน​ให้​พรั่นพรึง​ยิ่งกว่า​แผ่ซ่าน​ออกจาก​ศูนย์กลาง​ของ​ลูกไฟ​

อัน​หลิน​สัมผัส​ได้​ถึงกลิ่นอาย​ที่​น่ากลัว​ หัว​ใจเต้น​ช้าลง​ไปครึ่ง​จังหวะ​ คำ​หนึ่ง​ผุด​ขึ้น​ใน​สมอง​ของ​เขา​ ‘นิพพาน​เกิด​ใหม่​!’

เปลวไฟ​สลาย​หาย​ไป ชายหนุ่ม​ที่​สวม​ชุด​เกราะ​เปลวไฟ​สีดำ​ยืน​อยู่​เหนือ​พิภพ​ ปีก​ยืดยาว​สิบ​กว่า​จั้ง

สัดส่วน​ที่​ไม่ค่อย​สมดุล​กัน​ของ​ปีก​กับ​ร่างกาย​ทำให้​ปีก​บดบัง​แสงจันทร์​ ดูดกลืน​ทุก​สรรพสิ่ง​ที่​สัมผัส​ ทำให้​รู้สึก​ถึงความกดดัน​และ​สิ้นหวัง​

ไม่รู้​ว่า​จงใจหรือไม่​ ด้านหลัง​มัน​ก็​มีสายลม​เปลวไฟ​สีดำ​เช่นกัน​ แผ่ขยาย​หลาย​ร้อย​จั้งราวกับ​จะประชัน​ขนาด​กับ​อัน​หลิน​

หงส์​ดำ​อาบ​ไฟกำเนิด​ใหม่​แล้ว​จริงๆ​

มัน​นำ​ความรู้สึก​อันตราย​มาให้​อัน​หลิน​ เหนือกว่า​ก่อนหน้านี้​ไม่ต่ำกว่า​สิบ​เท่า​!

หงส์​ดำ​มอง​อัน​หลิน​ด้วย​ดวงตา​ที่​ไร้อารมณ์​ กระบี่​เปลวไฟ​สีดำ​ก่อตัว​ใน​มือ​ของ​มัน​ เอ่ย​นิ่ง​ๆ ว่า​ “มนุษย์​ต่ำต้อย​ ปลิด​ชีพ​เจ้าข้า​ใช้แค่​สามกระบี่​เท่านั้น​!”

อัน​หลิน​ยก​กระบี่​พิชิตมาร​ขวางหน้า​ สีหน้า​เคร่งขรึม​อย่างยิ่ง​ ไม่กล้า​ประมาท​

ปุ้ง

อากาศ​ระเบิด​

“กระบี่​ที่หนึ่ง​”

หงส์​ดำ​แหวก​อากาศ​ เปลวไฟ​สีดำ​กะพริบ​วาบ​มาปรากฏ​ตรงหน้า​อัน​หลิน​ใน​พริบตา​

กระบี่​เพลิง​สีดำ​ก็​วาด​วงโคจร​ที่​อันตราย​ถึงชีวิต​ใน​วินาที​นี้​เช่นกัน​

อัน​หลิน​อาศัย​พลัง​อัน​อหังการ​ที่​สั่งสมของ​กระบี่​ไร้​ราตรี​ ต่อต้าน​กระบี่​เพลิง​ดำ​ซึ่งหน้า​

โครม​

พลัง​ที่​ยิ่งใหญ่​เป็น​ล้นพ้น​สอง​มวล​ปะทะ​กัน​ ทำให้เกิด​คลื่น​พลัง​ม้วนตัว​หลาย​ลี้​

เปลวไฟ​สีดำ​ก่อตัว​เป็น​ทรงกลม​แผ่​กระจาย​ร่วม​พัน​เมตร​ บดขยี้​พสุธา​ให้​ย่อยยับ​สูญสิ้น​ แผ่นดิน​ผืน​นี้​ก็​หม่นหมอง​ลง​ใน​พริบตา​เพราะ​การกระแทก​ครั้งนี้​

มิติ​เริ่ม​เกิด​รอย​แยกสี​ดำ​เพราะ​ต้าน​พลัง​ที่​น่ากลัว​ไม่ไหว​

พลัง​อัน​น่า​สะพรึง​แผ่ซ่าน​ไปทั่ว​สรรพางค์​กาย​ อัน​หลิน​รู้สึก​ว่า​องคาพยพ​ถูก​กระเทือน​จน​ฉีกขาด​ เลือด​พุ่ง​ออกจาก​ปาก​อย่าง​อดกลั้น​ไม่ไหว​

ร่าง​ของ​อัน​หลิน​กระเด็น​ออก​ไปประหนึ่ง​ขีปนาวุธ​ กระแทก​กับ​สันเขา​สีดำ​ลูก​หนึ่ง​ เล่น​เอา​ภูเขา​ทั้ง​ลูก​สั่นสะเทือน​

หงส์​ดำ​ไม่ยั้ง​มือ​ ชูกระบี่​เพลิง​ดำ​ขึ้น​สูง พลัง​เพลิง​อัน​บริสุทธิ์​พวยพุ่ง​ขึ้น​ฟ้า ก่อตัว​เป็น​กระบี่​สีดำ​ที่​ทอด​ยาว​ออก​ไปหลาย​ลี้​ เพลิง​กระบี่​จวนจะ​เผา​นภา​ให้​วอดวาย​แล้ว​ พุ่ง​ลงมา​หมาย​จะฟัน​อัน​หลิน​ด้วย​อานุภาพ​ทลาย​ฟ้าดิน​

“กระบี่​ที่สอง​!”

ภูเขา​ลูก​มหึมา​ถูก​กระบี่​สีดำ​ตัด​เป็น​สอง​ซีก​ใน​อึด​ใจเดียว​ พุ่ง​ใส่ร่าง​มนุษย์​ที่​ดู​เล็ก​กระจ้อย​เหลือเกิน​

ครืน​ ปราณ​กระบี่​อัน​สะเทือน​ฟ้าเขมือบ​บดขยี้​ขุนเขา​ด้วย​เพลิง​สีดำ​อย่าง​สิ้นเชิง​

อัน​หลิน​ถูก​ม่าน​รัตติกาล​ห่อหุ้ม​ เนื้อตัว​เต็มไปด้วย​บาดแผล​ ทรุดตัว​คุกเข่า​ลง​กับ​พื้น​

หงส์​ดำ​ยิ้ม​หยัน​ กระบี่​เพลิง​ดำ​ใน​มือ​ลงมือ​เฉียบขาด​ยิ่งขึ้น​

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม