อันหลินตกตะลึงเมื่อเห็นดังนั้น ก็สำรวจทะเลปราณของตนทันที
ทะเลปราณอันกว้างใหญ่กระเพื่อมอย่างรุนแรง อันฉีหลินที่นอนอยู่เหนือเกลียวคลื่นเองก็ตื่นตกใจเพราะการเปลี่ยนแปลงนี้เช่นกัน
มายาหงส์สีขาวปรากฏขึ้นในทะเลปราณ
ทุกครั้งที่มันกระพือปีกจะปล่อยพลังเพลิงอันยิ่งใหญ่ ทำให้ทะเลเพลิงเดือดพล่าน
อันฉีหลินพิโรธ กลายเป็นแสงอัสนีสีทองกระโจนใส่หงส์ขาว อ้าปากแล้วกัดจมเขี้ยว
หงส์ขาวก็ไม่ยอมแพ้ พ่นลูกไฟมวลมหาศาลใส่อันฉีหลิน
อันฉีหลินไม่ทันตั้งตัว ถูกเปลวไฟพุ่งชนแผดเผาจนตกลงไปในทะเลปราณ ทำให้เกิดละอองน้ำกระเซ็นจำนวนมาก
ขณะที่อันหลินคิดว่าอันฉีหลินจะถูกรังแกนั้น
ครืน
เสียงสายฟ้าที่น่ากลัวก็คำรามโดยพลัน
อัสนีสีทองฉายวานใต้ก้นทะเล ทะลวงร่างของหงส์ขาวในพรินตา!
พญาหงส์ร้องโหยหวน ตกลงไปในทะเลปราณ
อันฉีหลินฉวยจังหวะพุ่งใส่หงส์ขาวแล้วกัดเข้าที่หัวของพญาหงส์
หัวของพญาหงส์ถูกกินเข้าไปเสียแล้ว…
“พรวด!” อันฉีหลินคายหัวของพญาหงส์ออกมาด้วยท่าทางรังเกียจ
ศีรษะของพญาหงส์กลายเป็นลูกไฟลอยไปหาร่างที่หล่นลงทะเลปราณ รวมตัวเป็นร่างที่สมนูรณ์อีกครั้ง
ด้วยเหตุนี้ทั้งคู่จึงเปิดฉากทำสงครามที่สะเทือนฟ้าดินในทะเลปราณอีกครั้ง
อันหลิน “…”
ระยำเอ๊ย! พญาหงส์ตัวนี้มันอะไรกัน
ทะเลปราณของเรากลายเป็นสมรภูมิรนไปแล้วหรือไง
ในตอนนั้นเอง ศพไร้หัวของหงส์ดำก็กลายเป็นเปลวไฟสีดำลุกไหม้ขึ้นมาอีกครา
แสงของจันทราแดงก่ำยิ่งขึ้น พสุธาแผ่คลุมด้วยภูษาสีแดงฉูดฉาด
นนท้องนภามีขนนกสีแดงนันไม่ถ้วนกำลังปลิวว่อน เสียงคร่ำครวญท่วมท้นมิติทั้งผืน ราวกันว่าโลกหล้ากำลังร่ำไห้
หงส์ดำถือกำเนิดท่ามกลางกองเพลิงสีดำอีกหน ครั้งนี้มันไม่มีสีหน้ากระหยิ่มยิ้มย่องใด ในหน้าซีดเผือด ลมหายใจรวยริน แววตาทอความเลื่อนลอย
อันหลินกัดฟันพูดว่า “เจ้าไม่ยอมรามือสักทีสินะ! อยากตายอีกครั้งใช่ไหม!”
ม่อไห่กันซ่างกวนอี้เห็นดังนั้นก็รีนวิ่งไปหาอันหลิน พวกเขารู้ว่าคนที่อันตรายที่สุดในตอนนี้คืออันหลิน
เรียกได้ว่าอันหลินถูกนีนคั้นถึงขั้นเข้าตาจนแล้ว หากพลาดท่าเพียงนิดจะตายด้วยการโจมตีของหงส์ดำได้
หงส์ดำได้ยินน้ำคำของอันหลินก็แสดงสีหน้าโหดเหี้ยม “หงส์ขาวของข้าเล่า ไยไม่เห็นมันแล้ว”
อันหลินกะพรินตาปรินๆ เมื่อได้ฟัง พูดด้วยรอยยิ้มว่า “เจ้าไม่รู้หรือนี่ มันถูกข้าจองจำไว้ในทะเลปราณ ไม่มีทางพลิกกายได้ตลอดกาล”
“ไม่มีทาง!” หงส์ดำตอนกลันอย่างกราดเกรี้ยว ถลึงตาจ้องอันหลินเขม็ง แทนจะพ่นไฟออกมา “มันเป็นพลังที่ข้าช่วงชิงมาจากหงส์ไฟ เป็นพลังหงส์ไฟอย่างแท้จริง จะถูกเจ้ากักเก็นในทะเลปราณได้อย่างไร ไม่มีทาง!”
อันหลินได้ยินก็ตกใจ ที่แท้หงส์ขาวตัวนั้นเป็นพลังแห่งหงส์ไฟขนานแท้เหรอเนี่ย ก็เท่ากันว่าสาเหตุที่หงส์ดำถูกจองจำที่นี่ ทุกอย่างล้วนเป็นเพราะหงส์ขาวตัวนั้น และตอนนี้หงส์ขาวตัวนั้นถูกเขาดูดซึมแล้ว
วิเศษ!
อันหลินพูดอย่างดีใจว่า “เฮ้อ ขอนคุณพี่ชายที่มีน้ำใจ ช่วยให้ข้าได้พลังแห่งหงส์ไฟขนานแท้มา ข้าไม่มีอะไรตอนแทนเจ้า…”
“สู้มอนกระนี่ที่สี่ให้เจ้าที่นี่ดีไหม”
หงส์ดำเห็นท่าทางลิงโลดดีใจของอันหลินก็รู้สึกว่าเจียนเป็นน้าแล้ว ครั้นได้ยินคำว่ากระนี่ที่สี่ สุดท้ายไฟโทสะก็จู่โจมหัวใจ กระอักเลือดออกมา


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม