ลูกศิษย์หลายหมื่นชีวิตปรบมือโห่ร้องพร้อมกัน ยินดีกับม่อไห่ที่ดูดซึมแสงเพลิงศักดิ์สิทธิ์สำเร็จ
จากนั้นลูกศิษย์มากมายก็มองจี้หย่งฟางด้วยความเห็นใจ จ้องตัวละครที่เป็นตำนานเพราะโศกนาฏกรรมคนนี้
“เพลิงศักดิ์สิทธิ์ซึมเซาเฉพาะตอนที่เขาขึ้นแท่นพิธี โชคร้ายมากจริงๆ”
“ตอนแรกข้ายังรู้สึกแย่ที่อันหลินดูดซึมเพลิงศักดิ์สิทธิ์มากไป เป็นเหตุให้ศิษย์พี่ม่อไห่ไม่ได้รับเพลิงศักดิ์สิทธิ์ จากที่ดูตอนนี้ รู้สึกดีขึ้นเยอะโขแล้ว…”
“นี่ เจ้าคิดเช่นนี้ จะให้ศิษย์พี่จี้คิดอย่างไร”
“เขาร้องไห้ต่อหน้าลูกศิษย์หลายหมื่นคนสามครั้งแล้ว น่าเวทนาสิ้นดี”
“ก่อนหน้านี้ศิษย์พี่ม่อไห่บอกว่าศิษย์พี่จี้ขี้แยอันดับหนึ่งของสำนักวิหคชาด ข้ายังไม่เชื่อ ตอนนี้เชื่อแล้วจริงๆ!”
“ระดับความน่าเวทนาแบบนี้ แทบจะเทียบเท่าศิษย์พี่ซ่างกวนอี้แล้วกระมัง”
“ใครว่าไม่ใช่เล่า พวกเราจะต้องอดทนให้ได้ ห้ามหัวเราะเขาอีก”
“ได้ พวกเราค่อยหัวเราะพรุ่งนี้…”
…
จี้หย่งฟางได้รับความกระทบกระเทือนต่อเนื่อง ตอนนี้ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนแล้ว ไม่กล้าโต้เถียงกับอันหลินอีก เพียงหวังให้พิธีการนี้สิ้นสุดโดยไว จากนั้นรีบไปจากที่นี่ให้เร็ว!
ผู้อาวุโสจี้กลับจ้องเพลิงศักดิ์สิทธิ์ด้วยความจดจ่อยิ่ง แต่สัมผัสอะไรไม่ได้เลย
สุดท้ายเขาก็ทำได้เพียงถอนหายใจส่ายหน้า เบือนสายตามองที่อื่น
ม่อไห่กลับไปหาอันหลิน ใบหน้าคล้ายกำลังกลั้นขำ เอ่ยปากว่า “สหาย นายมันแน่จริงๆ ดูสิศิษย์พี่จี้ถูกเจ้ารังแกเป็นอย่างไรไปแล้ว คิดว่าเขาคงจดจำเจ้าไปชั่วชีวิตแล้วละ!”
อันหลินกลอกตาใส่ม่อไห่ “โทษนี้ข้าไม่รับนะ ตั้งแต่ต้นจนจบข้าไม่ได้ทำอะไรเลย เขาทำตัวเองทั้งนั้น อย่ามาโยนความผิดให้ข้า”
จี้หย่งฟางได้ยินคำนี้ก็ตัวเซเล็กน้อย เดินห่างออกไปอีกหลายก้าว
ม่อไห่หัวเราะอย่างชั่วร้าย “แบบนี้สิสุดยอดที่สุด”
ในตอนนั้นเอง ผู้อาวุโสเฉินซิ่นหรานแห่งสำนักวิหคชาดก็พูดเสียงดังลั่นอีกครั้งว่า “คนที่หก ซ่างกวนอี้ เชิญขึ้นแท่นพิธี”
“ศิษย์พี่ซ่างกวนอี้ สู้เขา!” อันหลินพูดให้กำลังใจ
“ผ่อนคลายสักหน่อย เรื่องอื่นไม่ต้องสนใจมากนัก” หลู่เจียจื้อก็พูดเช่นกัน
ซ่างกวนอี้พยักหน้าให้พวกอันหลินเล็กน้อย นางเตรียมใจล้มเหลวมาตั้งนานแล้ว ด้วยเหตุนี้ใบหน้าจึงไม่มีความกังวลมากนัก เยื้องย่างชดช้อย ก้าวไปทางแท่นพิธีอย่างเงียบงัน
ลูกศิษย์หลายหมื่นชีวิตก็เริ่มจับจ้องไปที่หญิงสาวชุดขาวคนนี้
หากพูดว่าอันหลินกับจี้หย่งฟางทำให้แตกตื่นทั้งจัตุรัสเหนือความคาดหมายของพวกเขา เช่นนั้นซ่างกวนอี้ก็คงเป็นปรมาจารย์ด้านความประหลาดใจที่อยู่ในความคาดหมาย เหล่าลูกศิษย์คิดว่าหากไม่เกิดเหตุอะไรสักหน่อยกับซ่างกวนอี้ มันจะไม่ค่อยปกติเท่าใดนัก
แม้แต่ผู้อาวุโสในตำแหน่งก็จดจ้องหญิงสาวบนแท่นพิธี เตรียมพร้อมต่างๆ นานาแล้ว
“ผู้อาวุโสเซียว อากาศเป็นอย่างไร มีคลื่นพลังงานที่ผิดปกติหรือไม่”
“ไม่มี อากาศในรัศมีร้อยลี้ปกติดี ไม่พบพลังงานผิดปกติ”
“ผู้อาวุโสจู ตรวจพบว่ามีวัตถุต้องสงสัยเข้าใกล้หรือไม่”
“มีอสูรสามตัวเคลื่อนไหวในรัศมีสี่สิบลี้ แต่ถูกข้าเผาจนวอดวายแล้ว”
“ผู้อาวุโสหลิว…”
…
ซ่างกวนอี้ปล่อยขนนกหงส์ไฟชั้นสูงที่ได้มาออกไป จากนั้นก็แหงนหน้ามองเพลิงศักดิ์สิทธิ์เหนือศีรษะดุจอุบาสิกาผู้เลื่อมใสศรัทธา
ลูกศิษย์ทั้งหลายอดกระซิบกระซาบกันไม่ได้
“พวกเจ้าว่าศิษย์พี่ซ่างกวนอี้จะได้การยอมรับจากเพลิงศักดิ์สิทธิ์หรือไม่”
“คาดได้ยาก นางเคราะห์ร้ายมาตลอด…”


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม