เข้าสู่ระบบผ่าน

ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 479

นี่ย​ฮ่าว​มอง​เย่​หนาน​เทียน​ด้วย​ความ​งุนงง​ เมื่อ​ขยี้ตา​พบ​ว่า​ยัง​เป็น​แผ่น​หลัง​อัน​คุ้นเคย​ เพียงแต่​ดูเหมือน​จะสูงใหญ่​กว่า​เดิม​แล้ว​

แม่ทัพ​แคว้น​วา​ริน​สงบสติอารมณ์​อย่าง​รวดเร็ว​ ชูกระบี่​ขึ้น​สูงแล้ว​ตะโกน​ลั่น​ว่า​ “เร็ว​! กองทัพ​ของ​เย่​หนาน​เทียน​กับ​ทหาร​เฝ้าเมือง​แยกกัน​ เป็น​โอกาส​ที่จะ​ฆ่ากองทัพ​นี้​ให้​เหี้ยน​! พวกเรา​บุกเ เข้าไป​ อย่า​ให้​พวกเขา​ขึ้น​กำแพงเมือง​!”

พลทหาร​กับ​อสูร​ที่​เหลือ​ต่างๆ​ ก็​ได้สติ​ กู่​ร้อง​ถาโถมใส่กองทัพ​ที่​ลง​มาจาก​ฟ้า

เนี่ย​ฮ่าว​ก็​ตื่น​จาก​ภวังค์​เช่นกัน​ ตะโกน​ลั่น​ว่า​ “เร็ว​! ใช้พลัง​เพลิง​ปกป้อง​กองทัพ​นอกเมือง​ ให้​พวกเขา​ถอยกลับ​เมือง​!”

นอกเมือง​มีกองทัพ​ศัตรู​นับ​พัน​กับ​อสูร​ที่​โหดเหี้ยม​ร่วม​พัน​ กองทัพ​แปด​ร้อย​กว่า​คน​ที่​แม่ทัพ​เย่​หนาน​เทียน​นำ​ทัพ​เทียบ​กับ​พวก​มัน​แล้ว​มีความแตกต่าง​กัน​ทาง​กำลัง​อย่าง​ใหญ่หลวง​ จำต้อง​ให้​พว วกเขา​ถอยกลับ​เข้า​เมือง​ก่อน​

แต่ทว่า​เย่​หนาน​เทียน​เพียงแค่​แสยะ​ยิ้ม​ ชูกระบี่​ขึ้น​สูงแล้ว​ตะโกน​ว่า​ “นี่​เป็น​ศึก​แรก​ที่​กองทัพ​หนาน​เทียน​ของ​เรา​จะสร้าง​ชื่อ​ บุก​ไปพร้อมกับ​ข้า​!”

“บุก​!”

พลทหาร​แปด​ร้อย​กว่า​นาย​ไร้​ความหวาดกลัว​ มือถือ​อาวุธ​เท​วะ​อย่าง​หอก​ดอก​สาลี่​ต้อง​พิรุณ​พุ่ง​ไปหา​กองทัพ​ใหญ่​ที่อยู่​เบื้องหน้า​

แม่ทัพ​แคว้น​วา​ริน​เห็น​ดังนั้น​ก็​ชะงัก​ก่อน​ จากนั้น​ก็​ปีก​ไอ​ก็​ก่อตัว​พุ่งตัว​ใส่เย่​หนาน​เทียน​ด้วย​ความประหลาดใจ​ หัวเราะ​ร่วน​พูดว่า​ “เย่​หนาน​เทียน​ นี่​เจ้าจะรนหาที่​ตาย​หรือ​ รอ​พลทหาร​ไม่ก กี่​ร้อย​นาย​นั่น​ถูก​กองทัพ​ของ​ข้า​เหยียบ​ราบเป็นหน้ากลอง​เถอะ​!”

“เย่​หนาน​เทียน​ นี่​เจ้าทำ​อะไร​น่ะ​ รีบ​ถอยทัพ​สิ! ขอ​เพียง​เรา​รักษา​เมือง​ไว้​ได้​ ค่อย​วางแผน​ตีกลับ​!” เนี่ย​ฮ่าวตะ​โกน​เสียงดัง​

เย่​หนาน​เทียน​ยิ้ม​บาง​ๆ “ตอน​นี้แหละ​โอกาส​ตีกลับ​ พวกเขา​จบเห่​แล้ว​”

กองทัพ​แคว้น​วา​ริน​เริ่ม​ปะทะ​กับ​กองทัพ​หนาน​เทียน​ การ​ประสานงา​กัน​ดุเดือด​ไม่ได้​เกิดขึ้น​แต่อย่างใด​

เพราะ​กองทัพ​ของ​แคว้น​วา​ริน​ถูก​กองทัพ​หนาน​เทียน​พุ่ง​แหวก​เหมือน​เต้าหู้​!

หอก​ดอก​สาลี่​ต้อง​พิรุณ​ของ​กองทัพ​หนาน​เทียน​ห้อมล้อม​ด้วย​ปราณ​สีขาว​ ดุจ​อาวุธ​เท​วะ​ที่​ไร้​เทียมทาน​ ทำให้​ร่าง​ของ​ศัตรู​ขาด​เป็น​สอง​ท่อน​ทันที​ทั้งที่​ยัง​ไม่แตะ​ปลาย​หอก​ด้วยซ้ำ​!

เหล่า​พลทหาร​แคว้น​วา​ริน​ต่าง​ก็​งงงวย​ อาวุธ​ ชุด​เกราะ​ โล่​ของ​พวกเขา​ต่าง​ก็​แหลก​สลาย​ประหนึ่ง​เต้าหู้​เมื่อ​ประจันหน้า​กับ​หอก​ยาว​สีน้ำเงิน​นั่น​ ไม่มีกำลัง​ต้านทาน​เลย​สักนิด​

อสูร​มด​ อสูร​เต่าทอง​ อสูร​หนอน​ที่​โหดเหี้ยม​ทารุณ​ก็​ถูก​หอก​ยาว​ที่​น่ากลัว​นั่น​ฉีก​ทึ้ง​อย่าง​ง่ายดาย​ ชุด​เกราะ​อสูร​ที่​พวก​มัน​ภาคภูมิใจ​ที่สุด​เปราะบาง​เหลือเกิน​เมื่อ​เผชิญหน้า​กับ​หอก​ดอก​สา าลี่​ต้อง​พิรุณ​

แม่ทัพ​แคว้น​วา​ริน​ที่​กำลัง​ประมือ​กับ​เย่​หนาน​เทียน​เบิกตา​กว้าง​ พูด​อย่าง​ไม่อยาก​จะเชื่อ​ว่า​ “หรือ​หอก​พวก​นี้​จะเป็น​…อาวุธ​เท​วะ​ทั้งหมด​!”

“ฮ่าๆ ๆ…ใช่แล้ว​! ซือ​ถูเฒ่าตาย​เสียเถอะ​![1]” เย่​หนาน​เทียน​หัวเราะ​เสียงดัง​ ปราณ​กระบี่​พุ่ง​ไปหา​ซือ​ถูหล่า​งดุจ​มังกร​ไม่ขาดสาย​!

“เย่​หนาน​เทียน​ไปพบ​โชคดี​อะไร​มากัน​แน่​…” เนี่ย​ฮ่าว​พึมพำ​

บน​พื้น​ พลทหาร​หนาน​เทียน​ฟัน​ทหาร​ของ​แคว้น​วา​ริน​กับ​อสูร​จน​ล้มตาย​ประหนึ่ง​ผัก​ปลา​ ไร้​เทียมทาน​ ไร้​สิ่งกีดขวาง​ราวกับ​กองทัพ​แห่ง​ราชัน​

ทหาร​แคว้น​วา​ริน​กับ​อสูร​ต่าง​ก็​ตกใจ​เสียขวัญ​ เข่นฆ่า​เพียง​ครู่เดียว​ เลือด​ก็​นอง​ทั่ว​ แถมยัง​เป็น​เลือด​ของ​พวกเขา​ทั้งนั้น​ ทหาร​หนาน​เทียน​บาดเจ็บ​ล้ม​ตายน้อย​ยิ่งนัก​

ชั่ว​ขณะที่​คิด​ว่า​มีชัยชนะ​แล้ว​ จู่ๆ พยับเมฆ​ก็​ลอย​มากลาง​นภา​ พร้อมกับ​เสียง​สายฟ้า​คำราม​ดัง​กึกก้อง​

เห็น​ตั๊กแตน​สีดำ​ตัว​หนึ่ง​พุ่ง​ออกจาก​พยับเมฆ​ มือ​ใบ​มีด​ของ​มัน​หนีบ​ร่าง​ของ​ชายหนุ่ม​ที่​สวม​เสื้อ​สีขาว​คน​หนึ่ง​ หัวเราะ​ลั่น​พูดว่า​ “เว่ย​หลง​ ยอด​ฝีมือ​อันดับ​หนึ่ง​แห่ง​แคว้น​สำริด​สิ้น​แล้ว ว​ พวก​เจ้ายัง​ไม่ยอม​ศิโรราบ​อีก​หรือ​!”

เสียง​ของ​ตั๊กแตน​ดังก้อง​สมรภูมิ​รบ​ ทหาร​นับไม่ถ้วน​แหงนหน้า​มอง​ฟ้า

สีหน้า​ของ​เย่​หนาน​เทียน​กับ​เนี่ย​ฮ่าว​เปลี่ยนไป​พร้อมกัน​ มอง​ชายหนุ่ม​ใน​มือ​ของ​ตั๊กแตน​ที่อยู่​ไม่ไกล​ด้วย​ความ​ตะลึงพรึงเพริด​

“เป็นไปได้​อย่างไร​…เว่ย​หลง​พ่าย​แล้ว​หรือ​…เขา​เป็นยอด​ฝีมือ​ขั้น​เทพ​เพียง​หนึ่งเดียว​ของ​แคว้น​เรา​…” เนี่ย​ฮ่าว​พึมพำ​

“เสร็จกัน​ ไม่คิด​เลย​ว่า​ใน​หมู่​อสูร​จะมีขั้น​เทพ​ด้วย​ แถมยัง​สังหาร​เว่ย​หลง​แล้ว​” ใบหน้า​ของ​เย่​หนาน​เทียน​เจือ​ความเคียดแค้น​และ​เจ็บใจ​

พลัง​ของ​พวกเขา​แบ่ง​เป็น​ชั้น​มนุษย์​ ดิน​ ฟ้าและ​เทพ​ พลัง​ของ​บุคคล​ชั้น​เทพ​เพียงพอ​จะตัดสิน​ชะตา​ของ​สงคราม​หลาย​พัน​ชีวิต​ ให้​เวลา​เย่​หนาน​เทียน​อีก​ไม่กี่​ปี เขา​ก็​มีโอกาส​เลื่อน​เป็น​ชั้น​เทพ พ​เช่นกัน​ แต่ว่า​ตอนนี้​…

“วะ​ฮ่าๆ…หาก​พวก​เจ้าไม่ยอมจำนน​ ข้า​จะกิน​พวก​เจ้าให้​เกลี้ยง​แล้วกัน​…” ตั๊กแตน​สีดำ​หัวเราะ​อย่าง​ชั่วร้าย​ เริ่ม​เขมือบ​ร่าง​ของ​เว่ย​หลง​ลงท้อง​ต่อหน้า​พลทหาร​!

เหล่า​พลทหาร​และ​แม่ทัพ​ของ​แคว้น​สำริด​ต่าง​ก็​เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน​ นัยน์ตา​มีไฟโทสะ​ลุกโชน​

พลทหาร​แห่ง​แคว้น​วา​ริน​ออก​อาการ​ดีใจ​ พวกเขา​มองเห็น​ความหวัง​จะชนะ​แล้ว​!

“หึๆ​ ไม่คิด​เลย​ว่า​จะมีอาวุธ​ชั้นดี​มากมาย​ปานนี้​ ข้า​จะไม่เกรงใจ​ละ​นะ​…”

ตั๊กแตน​สีดำ​เบน​สายตา​มอง​กองทัพ​หนาน​เทียน​บน​พื้น​ นัยน์ตา​พราว​ระยับ​ หน้าตา​ละโมบ​อย่างยิ่ง​

ครืน​ ตั๊กแตน​สีดำ​ระเบิด​พลัง​ปราณ​ที่​แข็งแกร่ง​อย่างยิ่ง​ กลายร่าง​เป็น​พายุ​สีดำ​พุ่ง​เข้าไป​ใน​กองทัพ​จำนวน​แปด​ร้อย​กว่า​นาย​แล้ว​เข่นฆ่า​กองทัพ​หนาน​เทียน​บน​พื้น​อย่าง​บ้าคลั่ง​

“ถอย​!” เย่​หนาน​เทียน​ตะโกน​เสียงดัง​

ตอนที่ 479 พลังอันทำลายล้าง 1

Verify captcha to read the content.ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม