ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม นิยาย บท 491
หลิวฉู่ฉู่เก็บแหวนมิติของม้าน้ำขึ้นแล้วโยนให้อันหลิน ก่อนจะเอ่ยว่า “ข้าให้เจ้า ศึกนี้พวกเจ้าช่วยข้าไว้ สิ่งนี้ก็ควรจะเป็นของเจ้า”
อันหลินไม่อิดออดแต่อย่างใด เมื่อรับแหวนมิติมาก็ขัดเกลาทันที ดูว่าข้างในมีของดีอะไร
ทีน่าหยิบหอกยาวสีเงินของม้าน้ำกลับมา ของสิ่งนี้เป็นอาวุธวิเศษขั้นสูง นับว่าเป็นศาสตราวุธที่ดียอดแล้ว แม้นางจะจ้องตาเป็นมัน แต่ก็นำไปให้ข้างๆ อันหลินอย่างว่าง่ายอยู่ดี
อันหลินมองเข้าไปในแหวนมิติแล้วพบว่าไม่มีผลึกหินต้นกำเนิดสีทอง ในใจเสียดายเล็กน้อย ทว่าผลึกหินต้นกำเนิดสีขาวน่ะมีอยู่หกชิ้น เป็นประเภทที่มีระดับขั้นต่ำที่สุด
เขาหยิบผลึกหินต้นกำเนิดออกมาหมายจะกระตุ้นกำลังภายใน ดูดซึมพลังที่แฝงอยู่ข้างใน ไม่คิดเลยว่าจะไร้การตอบสนอง
ดูดซึมได้แค่พลังของผลึกต้นกำเนิดสีทองเหรอ...
อันหลินส่ายหน้าแล้วสำรวจข้างในต่อไป
ในแหวนมิติมีหินปราณสามสิบหกก้อน อาวุธวิเศษสามชิ้น ยาวิเศษห้าเม็ด รวมถึงวัสดุจิปาถะอีกเป็นกอง
อาจเป็นเพราะเขาร่ำรวยเกินไปละมั้ง เห็นแหวนมิติของใครก็รู้สึกว่าคนคนนั้นยากจนข้นแค้น ในใจไม่รู้สึกอะไรเลยสักนิด
“เป็นอะไรไป ข้างในไม่มีของดีหรือ” หลิวฉู่ฉู่เห็นใบหน้าของอันหลินไม่มีความปีติยินดีใดเลย จึงอดถามไม่ได้
“ไม่มี แม้แต่อาวุธเซียนยาเซียนก็ไม่มี ยากจนเหลือเกิน” อันหลินทอดถอนใจ
หลิวฉู่ฉู่ “…”
อาจเพราะมุมมองความมั่งคั่งของทั้งสองไม่เหมือนกัน หลิวฉู่ฉู่ไม่อยากพูดอะไรเลยจริงๆ
อันหลินเก็บสิ่งของเหล่านี้ใส่แหวนมิติ จากนั้นหยิบกระบี่ยาวที่แผ่ไอเย็นยะเยือกเล่มหนึ่งออกมา พลังที่เย็นเฉียบทำให้มิติทั้งผืนหนาวเหน็บอย่างที่สุด
“ทีน่าเจ้าทำได้ดี กระบี่เหมันต์หทัยบงกช อาวุธเซียนขั้นต้นเล่มนี้มอบให้เจ้า อาวุธเซียนชิ้นนี้ขยายใหญ่เล็กได้ตามใจชอบ อันที่จริงเหมาะสมกับเจ้ามาก อย่างอื่นเจ้าต้องการอาวุธอะ ะไรก็บอกข้ามาได้เต็มที่” อันหลินยื่นกระบี่ในมือให้ทีน่า
ทีน่ามองกระบี่ยาวในมืออย่างเหม่อลอย “ยักษ์อันหลิน นี่…ให้ข้าจริงๆ หรือ”
นางสัมผัสได้ว่าอาวุธชิ้นนี้มีระดับขั้นสูงกว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์เสียอีก
“แน่นอนว่าเก็บไว้ในแหวนมิติของข้าก็เป็นของตาย ไม่สู้มอบให้เจ้าเพิ่มพลังต่อสู้ การต่อสู้ก่อนหน้านี้กระชั้นชิดเกินไป ข้าไม่ทันได้มอบให้เจ้า ตอนนี้เจ้ารับไว้เถอะ!” อันหลินพูด ดยิ้มๆ
ทีน่าขัดเกลาอาวุธเซียนชิ้นนั้น จากนั้นมันก็เริ่มหดเล็กลงตามความคิดของทีน่า
ด้ามจับมีดอกบัวสีน้ำเงินเบ่งบาน ดูแล้วค่อนข้างงดงาม
ทีน่ารักจนไม่อยากวาง เข้าไปกอดอันหลินอย่างแนบแน่นด้วยความตื้นตัน
หมับ
แม้อันหลินจะไม่รู้สึกอะไร แต่ก็ยังยิ้มด้วยความรักใคร่เอ็นดู
อันที่จริงเมื่อทีน่ายอมรับคำชี้แนะของเขา เสี่ยงอันตรายเข้าไปรบกับม้าน้ำและเต่าทะเล เขาก็มองทีน่าเป็นพวกเดียวกันไปแล้ว
หลิวฉู่ฉู่เห็นว่าแค่อันหลินปาออกไปก็เป็นอาวุธเซียนแล้ว มุมปากจึงกระตุกเล็กน้อย
“สหายอันหลิน ต่อไปเจ้าวางแผนว่าอย่างไร” นางครุ่นคิดเล็กน้อย สุดท้ายก็พูดออกมา
“ตามหาเขาแสงดารา ค้นหาผลึกต้นกำเนิด” อันหลินพูดอย่างไม่ลังเล
มุมปากของหลิวฉู่ฉู่ยกขึ้นน้อยๆ “ถ้าอย่างนั้นข้ากับพวกเจ้าเคลื่อนไหวพร้อมกันดีไหม”
อันหลินพยักหน้า พูดอย่างเห็นพ้องต้องกัน “เจ้าเองก็คิดว่าข้าเป็นชายที่เชื่อใจได้มากคนหนึ่งใช่ไหม”
ใบหน้างดงามของหลิวฉู่ฉู่กระตุกน้อยๆ ฝืนใจพูดว่า “ข้าพบข้อเสียของตัวเองในการต่อสู้ครั้งนี้ แม้ข้าจะเชี่ยวชาญการโจมตีศัตรู แต่พอเป็นระยะประชิดกลับมีอันตรายถึงชีวิต สิ่งมีชีวิต ที่เข้ามาในแดนโบราณบรรพกาลได้ ไม่มีผู้ที่อ่อนแอเลย ดังนั้นข้าเลือกจะร่วมมือกับเจ้า ข้าทำหน้าที่โจมตี เจ้าทำหน้าที่รบระยะประชิดกับคุ้มกัน การร่วมมือที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ต้อง ได้ผลลัพธ์ที่ดีมากแน่ๆ!”
อันหลินพยักหน้า “เข้าใจแล้ว เจ้า ADC[1] ข้าเป็นแทงค์[2]”
หลิวฉู่ฉู่ “…อืม จากนั้นฆ่าคนชิงทรัพย์เอาแหวนมิติ ข้า เจ้ากับเจ้าตัวเล็กแบ่งกันตามลำดับ ถ้าได้ผลึกต้นกำเนิดก็แบ่งเท่ากัน เจ้าว่าอย่างไร”
ตาของอันหลินลุกวาว ของของทีน่าก็คือของของเขา ข้อเสนอนี้ไม่เลวเอาเสียเลย
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหาบทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบหรรษา กับข้าผู้บำเพ็ญเซียนปลอม