บทที่ 1002 ผู้ไร้พ่าย
เมื่อเผชิญหน้ากับคำท้าทายของหานฮวง อู๋เซียงเทียนเซี่ยย่อมไม่ปฏิเสธ พวกเขาล้วนต้องการคว้าตำแหน่งบุตรแห่งสวรรค์ผู้เลิศล้ำหมื่นยุคมา ย่อมไม่มีทางหลีกเลี่ยงการปะทะ
บุตรแห่งสวรรค์ที่เหลือเริ่มหาคู่ต่อสู้แล้ว
เต้าจื้อจุนปะทะหวงจุนเทียน
กวนปู้ไป้ปะทะราชันเทวาฟ้าไพศาล
มู่หรงฉี่ปะทะกับจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์เฉียนคุน
เทพมารขุนพลสวรรค์ปะทะมหามรรคอัมพรโจวซ่ง
รูปการณ์นี้ทำให้ความคิดเห็นของเหล่าผู้ชมในเมืองทศพิธเปลี่ยนไป เริ่มพากันชื่นชมสำนักซ่อนเร้น
เห็นกันอยู่ชัดๆ สามารถรวมกลุ่มสู้ได้ แต่กลับเลือกท้าประลองตัวต่อตัว
นี่คือความซื่อตรงมีคุณธรรม!
“สมกับเป็นสำนักซ่อนเร้น”
“ก่อนหน้านี้ผู้ใดกันที่กล่าวว่าสำนักซ่อนเร้นจะอาศัยอำนาจข่มเหงคน”
“อริยะสวรรค์เกรียงไกรแข็งแกร่งถึงขั้นไหนแล้ว จำเป็นต้องใช้วิธีการเช่นนี้ด้วยหรือ”
“จุ๊ๆ นี่ต้องเป็นการจัดสรรของอริยะสวรรค์แน่นอน อันที่จริงจะกล่าวโทษสำนักซ่อนเร้นก็ไม่ได้ ผู้ใดใช้ให้สำนักซ่อนเร้นมีบุตรแห่งสวรรค์แข็งแกร่งอยู่มากมายเล่า ในความเห็นของข้า อริยะสวรรค์ยังคงรักหน้าตาเกินไป หากเป็นข้า คงจะยึดเลิศล้ำหมื่นยุคเอาไว้เสียเลย!”
“ตอนนี้น่าสนุกขึ้นมาแล้ว แต่สถานที่แห่งนี้คือที่ใดกัน สามารถรองรับพลังเวทของบุตรแห่งสวรรค์ชั้นเลิศทั้งสิบคนได้หรือ”
….
เต้าจื้อจุนสำแดงอำนาจศักดิ์สิทธิ์ชะตามหามรรค อัญเชิญแม่น้ำดวงชะตาฟ้าบุพกาลออกมา แม่น้ำใหญ่ไหลคดเคี้ยว หมุนวนพัวพันรอบตัวเขา ครอบคลุมพื้นที่ในรัศมีสิบล้านลี้ บีบให้บุตรแห่งสวรรค์ที่เหลือจำเป็นต้องถอยห่างออกไป เทพมหาทัณฑ์ก็แบ่งแยกฉากบนท้องนภาออกเป็นห้าส่วน ฉายฉากต่อสู้ของทั้งห้าคู่
“ฮ่าๆๆ เจ้าชะตา ข้ารู้จักเจ้า ผู้กำหนดชะตาเคราะห์เลิศล้ำโดยแท้ แม้แต่หลี่เต้าคงก็ยังถูกเจ้าพาตัวไปได้ แต่โทษฐานที่มาขุดรากฐานของสำนักซ่อนเร้นไป เจ้ารู้หรือไม่ว่าต้องจ่ายค่าตอบแทนเช่นใด”
เต้าจื้อจุนพูดจาโอหัง เขาอยากพูดประโยคนี้มานานแล้ว แต่ก่อนหน้านี้ไม่สบจังหวะเท่านั้น
หวงจุนเทียนบ่นในใจ ‘อันที่จริงข้าก็เป็นสมาชิกสำนักซ่อนเร้นเช่นกัน ทุกคนล้วนเป็นคนกันเองทั้งสิ้น’
แต่ไม่สะดวกจะพูดออกไป ตอนนี้นายท่านยังไม่ได้สั่งให้เผยตัว ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เขาก็ต้องแสดงต่อไป ยิ่งสมจริงเท่าไรก็ยิ่งดี!
“อำนาจศักดิ์สิทธิ์ชะตามหามรรคเช่นนั้นหรือ ยอดเยี่ยมจริงๆ แต่สิ่งที่เจ้ามีข้าก็มีเช่นกัน”
หวงจุนเทียนพลันย่อตัวกระโจนขึ้นไป หัวเราะเสียงดัง สองแขนอ้าออก อักขระสีดำบนหน้าผากกลายเป็นไอดำอย่างรวดเร็ว ครอบคลุมอยู่รอบกาย
ณ คฤหาสน์ภายในเมืองทศพิธ พอชิงเทียนเสวียนจีได้ฟังประโยคนี้ สีหน้าพลันไม่น่ามองขึ้นมา
เมื่อรวมตัวเขาเข้าไป ก็มีตัวตนที่ได้ครอบครองอำนาจศักดิ์สิทธิ์ชะตามหามรรคถึงสามคนแล้ว!
อีกอย่างคือทั้งสองล้วนเปิดฉากแย่งชิงตำแหน่งเลิศล้ำหมื่นยุคแล้ว ทว่าตัวเขาทำได้เพียงชมการต่อสู้อยู่ที่นี่
ในใจของชิงเทียนเสวียนจีเสมือนมีเพลิงลุกโหม
เต้าจื้อจุนก็ผงะไปเช่นกัน ไม่คิดเลยว่าหวงจุนเทียนก็ครอบครองอำนาจศักดิ์สิทธิ์ชะตามหามรรคด้วย
สองเนตรของหวงจุนเทียนพลันแปรเปลี่ยนเป็นมืดดำ กวานครอบผมแตกกระจาย เรือนผมยาวปลิวไสวยุ่งเหยิง เสมือนจอมมารเข้าประทับร่าง กลิ่นอายน่าพรั่นพรึงประการหนึ่งพลันระเบิดออกมา ทำให้เต้าจื้อจุนหน้าเปลี่ยนสีไปทันที
กลิ่นอายนี้แข็งแกร่งกว่าบุตรแห่งสวรรค์ทั้งหมดที่เต้าจื้อจุนเคยประสบพบพานมาก่อนหน้านี้!
เห็นได้ชัดว่าไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน!
“ดีมาก! เช่นนี้ถึงจะสนุก!”
เต้าจื้อจุนหัวเราะดังลั่น เงาร่างเลือนรางมากมายพุ่งออกมาจากแม่น้ำดวงชะตาฟ้าบุพกาล เป็นผู้แข็งแกร่งนับตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน ต่างเป็นยอดนักสู้
อีกด้านหนึ่ง บุตรแห่งสวรรค์คนอื่นๆ ก็ต่อสู้กันอย่างดุเดือดเช่นกัน แผ่นดินของโลกมหามรรคอวิชชาโยกไหวรุนแรง หน้าดินพังทลายต่อเนื่อง ราวกับวันสิ้นโลกมาเยือนแล้ว!
หานฮวงและอู๋เซียงเทียนเซี่ยอาศัยกายเนื้อเข้าห้ำหั่นกัน ทั้งสองฝ่ายมีพลังเวทครอบคลุมร่าง ดูราวกับแสงรุ้งสอง สายที่ปะทะพัวพันกันอยู่ท่ามกลางฟ้าดิน ไร้ความกริ่งเกรง ทุกสิ่งที่อยู่รอบข้างล้วนถูกกระแทกจนสลายเป็นเถ้าปลิดปลิว แม้แต่ขอบฟ้าก็ยังถูกฉีกทึ้งจนปริร้าว เกิดรอยแยกมิติคดเคี้ยวเส้นแล้วเส้นเล่า
การต่อสู้ระหว่างทั้งสองดึงดูดสายตาคนที่สุด รูปลักษณ์กลิ่นอายของทั้งสองฝ่ายล้วนโดดเด่นเหนือชั้นจากเหล่าบุตรแห่งสวรรค์ทั้งหมด ด้านพลังเองก็เป็นเช่นนี้ เมื่อทั้งสองคนนี้ปะทะกัน ต่างแผ่รัศมีทรงพลังกดดันไร้สิ่งหยุดยั้ง!
ผู้ไร้พ่ายปะทะกับผู้ไร้พ่าย!
รัศมีของหานฮวงดั่งสายรุ้ง สำแดงฝ่ามือสวรรค์มหาเกรียงไกรออกมาอย่างต่อเนื่อง โจมตีจนฟ้าถล่มดินทลาย กระจัดกระจายดั่งละอองควัน
เสื้อคลุมของอู๋เซียงเทียนเซี่ยโบกกระพือเสียงดังพึ่บพั่บ ลูกปัดหยกสามสิบหกเม็ดที่มีสีสันแตกต่างกันไปรายล้อมอยู่รอบกาย เสมือนเขาถูกโอบอุ้มไว้ด้วยแสงหลากสีสัน แม้จะเผชิญหน้ากับหานฮวงที่ทรงอำนาจเผด็จการ เขายังคงสงบไม่ลนลาน ขณะที่หลบเลี่ยงพลังวิเศษก็สำแดงการโจมตีตอบโต้เช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...